Nr. 22 AMENDEMENT VAN HET LID VAN OJIK

Met dit amendement wordt geregeld dat minderjarigen niet in een isoleercel worden geplaatst. De plaatsing in isoleercellen van in detentie verblijvende vreemdelingen is schadelijk en brengt ernstige gezondheidsrisico’s met zich mee. Veel voorkomende schadelijke effecten zijn suïcidale gedachten en gedragingen, emotionele instorting, chronische depressie, onbeheersbare woede, hallucinatie en een hoge bloeddruk.1

Kinderen vormen een kwetsbare groep waar de overheid een verzwaarde zorgplicht voor heeft. Op grond van artikel 3 van het Internationaal Verdrag inzake de Rechten van het Kind dienen de belangen van het kind bij bestuurlijke beslissingen die kinderen aangaan bovendien de eerste overweging te zijn. Wat de indiener betreft is dit niet te rijmen met het plaatsen van kinderen in isolatiecellen. Dit is evident nooit in het belang van een kind, en de regering heeft voorts geen argumenten aangedragen welke zwaarwegende andere belangen zouden nopen tot het plaatsen van kinderen in een isolatiecel.

Het amendement is dusdanig vormgegeven dat de artikelen waarin de bevoegdheid tot plaatsing in afzondering of strafisolatie is geregeld, worden geplaatst onder artikel 40 lid 2 in plaats van onder artikel 40 lid 1, waardoor deze bevoegdheden niet kunnen worden uitgeoefend jegens minderjarigen die de leeftijd van achttien jaar nog niet hebben bereikt, in plaats van enkel minderjarigen die de leeftijd van twaalf jaar nog niet hebben bereikt.

Het amendement is tevens in lijn met het regeringsbeleid. In zijn actieprogramma Zorg voor de Jeugd van 28 maart 2018 kondigt de Minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport immers het voornemen aan om de wettelijke bepaling te schrappen die het plaatsen van kinderen in isolatiecellen binnen de gesloten jeugdzorg mogelijk maakt. «Separatie is een ingrijpende maatregel die kinderen kunnen ervaren als een strafmaatregel met het risico op een traumatische ervaring», zo schrijft de Minister.