Ontvangen 14 juni 2023
De ondergetekenden stellen het volgende amendement voor:
Aan artikel I wordt een onderdeel toegevoegd, luidende:
F
Aan artikel 32 wordt een lid toegevoegd, luidende:
5. In afwijking van het derde lid wordt het inkomen van de niet-rechthebbende echtgenoot niet in aanmerking genomen, indien de belanghebbende een blijvende beperking of aandoening heeft die leidt tot problemen of hindernissen op een of meer levensgebieden, zoals lichamelijke of psychische gezondheid, onderwijs, wonen, werk en inkomen, veiligheid of sociaal netwerk.
Dit amendement regelt dat mensen met een blijvende beperking of aandoening worden uitgezonderd van de partnerinkomenstoets in de Participatiewet. De partnerinkomenstoets houdt in dat het inkomen van de partner ook wordt betrokken bij het vaststellen van het recht op bijstand. Deze groep ervaart deze gevolgen disproportioneel zwaar. Deze toets weerhoudt mensen ervan een partner te nemen en samen te wonen, terwijl dit voor mensen zelf en ook voor de samenleving gunstig kan zijn, bijvoorbeeld vanwege mantelzorgtaken. In sommige gevallen hebben zij een grotere afstand tot de arbeidsmarkt, waardoor de inkomensachteruitgang bij samenwonen niet goed opgevangen kan worden.
De kosten bedragen minder dan € 100 miljoen.1 De indieners stellen voor om dit amendement tezamen met het ingediend amendement om de kostendelersnorm voor mensen met een beperking of aandoening af te schaffen te dekken door de structurele meevaller op de eerste suppletoire begroting van het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid (Kamerstukken II 2022/23, 36 350-XV, nrs. 1 en 2) te gebruiken. Dat betekent een alternatieve aanwending van deze meevaller. Een meevaller van structureel € 396 miljoen wordt nu aangewend voor de Rijksbrede dekkingsopgave.2 Indieners zijn van mening dat deze meevaller niet moet worden ingezet om de dekkingsopgave kleiner te maken, maar om de Participatiewet te verbeteren.
Westerveld Kathmann Van Kent