Ontvangen 1 november 2011
De ondergetekende stelt het volgende amendement voor:
In artikel I wordt onderdeel E als volgt gewijzigd:
1. In het vijfde lid wordt «zes maanden» vervangen door: drie maanden.
2. In het zesde lid wordt «twaalf maanden» vervangen door: drie maanden.
Het wetsvoorstel past artikel 59 van de Vreemdelingenwet 2000 zo aan dat de mogelijkheid wordt gecreëerd om vreemdelingen zes tot achttien maanden in vreemdelingendetentie te houden. Een dergelijk lange detentie is in de ogen van de indiener te lang en zal leiden tot beschadiging van betreffende gedetineerden. Uit bevindingen van Amnesty, Justitia et Pax en UNHCR is gebleken dat vreemdelingendetentie een belangrijke factor is in het ontstaan en verergeren van gezondheidsschade. Bovendien resulteert het in ongeveer de helft van de gevallen niet in het beoogde vertrek van de vreemdeling.
Jarenlang wordt door de rechter een normale detentieduur van maximaal zes maanden aangehouden. Er is in de ogen van de indiener geen reden om deze termijn te verlengen. Sterker nog: uit de praktijk is gebleken dat de termijn om de benodigde papieren te krijgen voor een laisser passer niet langer is dan twee tot drie maanden. Daarom is het voorstel van de indiener om de termijn van drie maanden als maximumtermijn aan te houden. Indien binnen deze termijn is gebleken dat terugkeer meer tijd vergt, kan deze termijn met nogmaals drie maanden worden verlengd. Zo wordt aangesloten bij de huidige rechtspraak, waarbij immers een maximumtermijn van zes maanden wordt aangehouden.
Deze wijziging is niet in strijd met de te implementeren Terugkeerrichtlijn. De richtlijn biedt immers een minimumharmonisatie van de regelgeving en bescherming aan onder andere asielzoekers en vreemdelingen.
Gesthuizen