Ontvangen 11 november 2020
De ondergetekenden stellen het volgende amendement voor:
In artikel IIA wordt in artikel 1.6, tiende en elfde lid, «een jaar» vervangen door «drie maanden».
Indieners vinden het onwenselijk dat geen aanspraak op kinderopvangtoeslag kan worden gemaakt indien één van de partners is veroordeeld tot een vrijheidsbenemende straf of maatregel van een jaar of korter. Ook als een dergelijke straf of maatregel een jaar of korter duurt kan namelijk sprake zijn van schrijnende gevallen doordat ook in die gevallen de achterblijvende partner feitelijk wordt gedwongen te stoppen met werken en voor de (jonge) kinderen te zorgen, hetgeen diens arbeidsparticipatie frustreert. Gelet op de uitvoerbaarheid stellen indieners voor de thans voorgestelde termijn van langer dan een jaar te verlagen naar een termijn van langer dan drie maanden. Die termijn sluit daarmee aan bij artikel 1.6, vijfde lid, van de Wet kinderopvang (Wko), waarin is geregeld dat onder voorwaarden na beëindiging van het verrichten van arbeid voor de duur van drie maanden aanspraak blijft bestaan op kinderopvangtoeslag.
De verlaging van de termijn naar drie maanden betekent dat meer personen voor toepassing van de maatregel in aanmerking komen. De hierdoor opgeroepen extra uitgaven ten opzichte van de nu voorgestelde termijn van een jaar bedragen ongeveer € 1,2 miljoen. Hiervoor is dekking gevonden in aanpassing van de tabel kinderopvangtoeslag.
Omtzigt Van Weyenberg