Ontvangen 2 oktober 2020
De ondergetekende stelt het volgende amendement voor:
In artikel I wordt na onderdeel L een onderdeel ingevoegd, luidende:
La
Onder vernummering van het achtste lid tot het negende lid wordt in artikel 359 een lid ingevoegd, luidende:
8. Het vonnis geeft, indien de beslissing afwijkt van het door het slachtoffer bij de uitoefening van zijn spreekrecht op de terechtzitting ingenomen standpunt ten aanzien van het stellen van voorwaarden die direct de belangen van het slachtoffer raken, in het bijzonder de redenen op die daartoe hebben geleid.
Bij het nemen van strafrechtelijke beslissingen kunnen rechters rekening houden met het belang van het slachtoffer. Een beslissing die voor het slachtoffer in het bijzonder van belang kan zijn is het opleggen van bijzondere voorwaarden bij een voorwaardelijke straf met betrekking tot het gedrag van de veroordeelde, veel voorkomend zijn de contact- en locatieverboden. Slachtoffers kunnen bij de uitoefening van hun spreekrecht op de terechtzitting vragen om dergelijke voorwaarden. Maar als de rechter niet meer op dat punt terugkomt, kan dat de indruk wekken dat er niet over is nagedacht. Dit kan bij slachtoffers leiden tot frustraties en het gevoel niet gehoord te zijn. Dit amendement regelt een motivatieplicht voor de rechter waardoor deze slechts van een door het slachtoffer tijdens de uitoefening van zijn spreekrecht ingenomen standpunt dat bijvoorbeeld een locatie- en/of contactverbod moet worden opgelegd, met redenen omkleed kan afwijken. Veel rechters doen dat al, maar hiermee wordt verzekerd dat dit de standaard wordt. Dat levert voor de rechter slechts een zeer beperkte uitbreiding van de motivering van het vonnis op, voor het slachtoffer kan dit betekenen dat deze zich beter gehoord voelt.
Van Nispen