Ontvangen 11 juni 2019
De ondergetekenden stellen het volgende amendement voor:
I
Aan artikel 4.1 wordt een lid toegevoegd, luidende:
6. Onze Minister kan weigeren een arbitragecommissie in te stellen indien het geschilpunt geen betrekking heeft op dubbele belasting. Onze Minister stelt de belanghebbende en de andere bevoegde autoriteit onverwijld in kennis van de weigering.
II
In artikel 4.2, eerste lid, wordt na «artikel 4.1, vijfde lid» ingevoegd «, tenzij Onze Minister het instellen van een arbitragecommissie heeft geweigerd op grond van artikel 4.1, zesde lid».
Dit amendement regelt dat de fiscale arbitragecommissie niet gebruikt kan worden voor grondslaguitholling en/of grensverkenning ten behoeve van de grondslaguitholling. De EU-arbitragerichtlijn heeft niet tot doel dat fiscale arbitrage wordt ingezet om belasting te ontwijken. Daarom implementeert dit amendement de tweede keuzemogelijkheid van de EU-arbitragerichtlijn, die bepaalt dat een lidstaat de toegang tot de arbitragecommissie mag weigeren als een geschilpunt geen betrekking heeft op dubbele belasting.
Dit amendement verbiedt dat een mismatch tussen twee belastingstelsels gebruikt kan worden voor het bepleiten van een lager belastingtarief wanneer dit strijdig is met de geest van wetgeving voortkomend uit het Multilateraal Verdrag ter voorkoming van grondslaguitholling en winstverschuiving, zoals dat voortkomt uit het Base Erosion and Profit Shifting (BEPS-) project van de OESO, waar dit verdrag uit voortkomt.
Indieners zijn van mening dat de implementatie van de richtlijn verbeterd wordt als wettelijk bepaald is dat de arbitragecommissie niet voor belastingontwijking, middels grensverkenning en/of grondslaguitholling, gebruikt mag worden. Indieners achten het noodzakelijk om dit in de wet op te nemen, omdat bekend is dat de belastingadviespraktijk de randen opzoekt met de mentaliteit «pas als het wettelijk verboden is, dan mag het niet».
Leijten Snels