Ingediend | 2 maart 2020 |
---|---|
Beantwoord | 2 april 2020 (na 31 dagen) |
Indiener | Jasper van Dijk |
Beantwoord door | Wouter Koolmees (minister sociale zaken en werkgelegenheid, viceminister-president ) (D66), Ankie Broekers-Knol (staatssecretaris justitie en veiligheid) (VVD) |
Onderwerpen | migratie en integratie organisatie en beleid |
Bron vraag | https://zoek.officielebekendmakingen.nl/kv-tk-2020Z04005.html |
Bron antwoord | https://zoek.officielebekendmakingen.nl/ah-tk-20192020-2356.html |
De 2,3 miljoen personen waar Trouw over bericht zijn personen die als niet-ingezetenen in de Basisregistratie Personen (BRP)2 staan geregistreerd en die nooit of slechts kort in Nederland verbleven (of op dit moment voor korte duur verblijven). Onder de 2,3 miljoen personen bevinden zich inderdaad arbeidsmigranten die tijdelijk in Nederland verblijven of verbleven. Echter, er bevinden zich onder de 2,3 miljoen ook personen die nooit in Nederland verbleven en om een andere reden zijn geregistreerd in de BRP (en een burgerservicenummer hebben). Dit zijn bijvoorbeeld grensarbeiders die in Duitsland wonen en in Nederland werken, maar ook personen die in het buitenland voor een Nederlands bedrijf werken en daarom in Nederland belasting moeten betalen.
De 2,3 miljoen personen zijn dus niet alleen arbeidsmigranten die tijdelijk in Nederland werken of werkten. Dit laat onverlet dat het niet vindbaar zijn van arbeidsmigranten tot knelpunten kan leiden voor uitvoeringsorganisaties en gemeenten. Op basis van louter gegevens uit de BRP is niet vast te stellen of deze personen in Nederland verblijven of verbleven. Niet-ingezetenen wonen formeel in het buitenland en in de BRP wordt dan ook een buitenlands woonadres geregistreerd. Om vast te stellen of een persoon een in Nederland verblijvende migrant is, zijn naast de gegevens uit de BRP andere gegevens nodig. Zoals in de brief aan uw Kamer van 20 december 20193 over de integrale aanpak misstanden arbeidsmigranten is gemeld, wordt door de Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties (BZK) gewerkt aan een ontwikkelagenda voor het vernieuwen en verbeteren van het BRP-stelsel. Daarbij wordt ook bekeken welke verbeteringen in de registratie van (EU)-arbeidsmigranten mogelijk zijn.
Zie antwoord vraag 1.
Een arbeidsmigrant die (naar verwachting) langer dan vier maanden (binnen zes maanden) in Nederland komt werken en woont, dient zich (net als iedere andere persoon) bij de gemeente waar hij woont als ingezetene in de BRP in te laten schrijven. Dit gebeurt bewust of onbewust niet in alle gevallen. Hierdoor ontstaat een kwetsbare groep omdat deze personen voor onder meer de Inspectie SZW niet vindbaar zijn als zich misstanden voordoen.
Het niet kunnen beschikken over contactgegevens of het verblijfadres in Nederland van de arbeidsmigrant die als niet-ingezetene is ingeschreven in de BRP en een melding indient in verband met overtreding van de Arbeidstijdenwet, de Wet Minimumloon of uitbuiting, vormt een probleem. De Inspectie SZW kan in dat geval een klacht en/of melding niet goed onderzoeken. De Inspectie wil graag rechtstreeks in contact treden met betrokkene en niet via de werkgever. Het niet kunnen beschikken over contactgegevens van een arbeidsmigrant belemmert de Inspectie dus in haar taakuitvoering, zowel bij toezicht als opsporing. Dit is onwenselijk.
Zie antwoord vraag 4.
Malafide uitzendbureaus kunnen inderdaad misbruik maken van het niet vindbaar zijn van arbeidsmigranten. Dit is uiteraard ongewenst. Er zijn echter ook veel bonafide uitzendbureaus, brancheorganisaties en gemeenten die graag meedenken met de Minister van BZK en mij over hoe de registratie van arbeidsmigranten beter kan, zoals ik ook in mijn brief van 20 december 2019 over de integrale aanpak misstanden arbeidsmigranten heb aangegeven.
De Minister van BZK is verantwoordelijke voor de registratie van niet-ingezetenen. Hij neemt het signaal serieus en heeft de Rijksdienst voor Identiteitsgegevens gevraagd hieraan aandacht te besteden bij de instructie en ondersteuning van de medewerkers van de loketten. De medewerkers volgen al verplichte trainingen, zo is er een opleiding om in de praktijk signalen van mensenhandel te herkennen en wordt veel aandacht besteed aan het herkennen van identiteitsfraude.
De Polisadministratie is bedoeld voor (het delen van) gegevens over inkomstenverhoudingen (o.a. arbeid, uitkering). Werkgevers zijn verplicht om in de loonaangifte een buitenlands of binnenlands adres aan te leveren die door de werknemer wordt opgegeven. Er rust geen verplichting op de werkgever om dit te controleren.
Gemeenten zijn verantwoordelijk voor het bijhouden, de kwaliteit en de actualiteit van de BRP voor wat betreft gegevens over hun inwoners en het doen van onderzoek naar de juistheid van die gegevens. Betrokkenen kunnen in praktijk natuurlijk elders wonen of verblijven dan op het adres dat is geregistreerd in de BRP. Daarom is een kwaliteitsregime ingericht op de BRP waar gemeenten en bestuursorganen samenwerken om de gegevens actueel te houden. In artikel 2.34, eerste lid van de Wet Basisregistraties Personen (Wet BRP) is geregeld dat bestuursorganen, zoals de Belastingdienst, UWV en SVB, een terugmelding moeten doen aan de desbetreffende gemeente als er gerede twijfel bestaat over de juistheid van een adresgegeven. De desbetreffende gemeente kan na een terugmelding over de eventuele onjuistheid van een adresgegeven een adresonderzoek doen.
UWV neemt deel aan de Landelijke Aanpak Adreskwaliteit (LAA). Voor het doen van terugmeldingen heeft het UWV een verwonderloket ingericht dat adresgegevens doorgeleidt naar de centrale terugmeldvoorziening van gemeenten. Daarnaast voert UWV binnen LAA een pilot uit met gemeenten waarin onderzoek wordt gedaan naar adressen van WW-gerechtigden, die langdurig als niet-ingezetene in de BRP zijn geregistreerd.
In de brief van 20 december 2019 over de integrale aanpak misstanden arbeidsmigranten is de aanpak van het kabinet met betrekking tot de knelpunten in de registratie van arbeidsmigranten beschreven. Het Ministerie van BZK (waaronder de Rijksdienst voor Identiteitsgegevens valt) werkt daarbij samen met onder andere UWV, maar ook met andere betrokken overheidsorganisaties, waaronder alle gemeenten. Op dit moment wordt door de ministeries van BZK en SZW samengewerkt aan een plan van aanpak om beter zicht te krijgen op verblijf van arbeidsmigranten. Over die aanpak zal de Tweede Kamer later dit jaar worden geïnformeerd.
De werkgever is verplicht om in de loonaangifte een buitenlands of binnenlands adres aan te leveren die door de werknemer wordt opgegeven. Er rust echter geen verplichting op de werkgeverom dit te controleren.
In de brief van 20 december 2019 over de integrale aanpak misstanden arbeidsmigranten zijn een aantal maatregelen opgenomen om de registratie van arbeidsmigranten te verbeteren. Met de Minister van BZK bekijk ik, gelet op de knelpunten, naar aanvullende oplossingen. Hierover informeren ik en de Minister uw Kamer zo spoedig mogelijk.
zijn» (https://www.trouw.nl/binnenland/van-2–3-miljoen-migranten-met-bsn-weet-nederland-niet-waar-zezijn~b457e1da/)