Ontvangen 8 juni 2023
De ondergetekende stelt het volgende amendement voor:
In artikel 04 Energietransitie gebouwde omgeving en bouwkwaliteit van de departementale begrotingsstaat worden het verplichtingenbedrag en het uitgavenbedrag verhoogd met € 953.000 (x € 1.000).
Het aanpakken van slechte energielabels bij woningcorporaties dient topprioriteit te krijgen. De urgentie voor corporatiehuurders is zeer hoog.
In Nederland heeft 10% van de huishoudens een te hoge energierekening ten opzichte van hun inkomen. Zij hebben moeite met het betalen van de energierekening.1 Voornamelijk voor huurders is gezien de huidige energieprijzen een huurwoning met een goed energielabel strikt noodzakelijk. Heel veel huurders worden al jaren door het ontbreken van een goed energielabel hard geraakt en zij kunnen verhuurders moeilijk dwingen om energiebesparende maatregelen door te voeren.
Verwarming van je huis is de grootste kostenpost op je energierekening. Gemiddeld bijna de helft (47%), maar in slecht geïsoleerde huizen is dat nog meer.2 Uit onderzoek van TNO blijkt dat energiearmoede het meeste voorkomt in de slechtst geïsoleerde woningen (met energielabel E, F of G). Het belangrijkste om energiearmoede te bestrijden is huizen goed isoleren. Hoe beter je huis geïsoleerd is, hoe minder je de verwarming hoeft aan te zetten.3
Volgens dat onderzoek van TNO was zonder financiële compensatiemaatregelen het aantal energiearme huishoudens ten opzichte van 2020 naar schatting verdubbeld tot ruim een miljoen huishoudens. De sterkste toename in energiearmoede is te vinden bij de huishoudens met de energetisch slechtste woningen – deze huishoudens hebben het meest last van de hoge energieprijzen. Huishoudens die ondanks financiële compensatie en energiebesparing nog steeds energiearm zijn – zou zonder financiële compensatie naar schatting gemiddeld 25% van hun inkomen kwijt zijn geweest aan de energierekening (gemiddeld € 345 per maand).
De problemen met slechte energielabels zijn al veel langer bekend, maar desondanks zijn er geen maatregelen genomen. Verhuurders moeten daarom zo snel mogelijk aan de slag om slechte energielabels uit te faseren. Het geld van huurders waait nu met honderden euro’s per maand tegelijk naar buiten. Huurders kunnen derhalve niet wachten totdat er pas in 2030 wettelijke eisen worden gesteld aan (de verhuur van) corporatiewoningen met slechte energielabels.4 Er zijn op dit moment circa 250.000 corporatiewoningen met een energielabel E, F en G.5
Het is bekend dat woningcorporaties naar alle waarschijnlijkheid tienduizenden huurwoningen qua energielabel niet zullen verbeteren, maar uiteindelijk zullen kiezen voor sloop van die woningen met een slechte energielabel. Dat heeft als enorme consequentie dat die huurders tot in 2030 hebben gewacht op een verbetering die niet komt, maar ondertussen iedere maand wel een enorme energierekening betalen die niet via de huur gecompenseerd wordt.
Om bovengenoemde redenen is indiener van mening dat er compensatie geregeld moet worden (in de vorm van een lagere huur) voor corporatiehuurders vanuit de woningbouwcorporaties. De woningbouwcorporaties worden op hun beurt gecompenseerd door het Rijk Bij corporatiewoningen met energielabels E, F en G dient er volgens indiener 40% van de kale huurprijs gecompenseerd te worden. En bij corporatiewoningen met energielabel D dient die compensatie 20% van de kale huurprijs te zijn.
Beckerman