Ontvangen 23 mei 2023
De ondergetekende stelt het volgende amendement voor:
I
Artikel I, onderdeel D, vervalt.
II
Artikel I, onderdeel E, wordt als volgt gewijzigd:
1. De aanhef, onderdeel 1, en de aanduiding «2.» voor het tweede onderdeel vervallen.
2. In de tekst wordt «In het vierde lid» vervangen door «In artikel 18, vierde lid» en wordt «en het vijfde» vervangen door «en vijfde».
Indiener omarmt de doelstelling van het kabinet om de toeslagen af te schaffen. Maar onderhavig voorstel is geen afschaffing, maar een vereenvoudiging. Indiener is van mening dat een vereenvoudiging moet leiden tot verbetering. Het verhogen van de eigen bijdrage voor de huurtoeslag is geen verbetering, maar een verslechtering.
Deze verslechtering door het structureel verhogen van de eigen bijdrage van vier euro per maand komt bovenop een andere voorgestelde maatregel binnen deze wijziging van de huurtoeslag. Er komt daarnaast namelijk ook nog het afschaffen van de huurtoeslag op de servicekosten die gemiddeld 10 euro per maand kost. En die 10 euro is een gemiddelde, want volgens Aedes1 scheelt het voor veel huurders al snel 30 euro per maand, naar zelfs 48 euro per maand (de maximale huurtoeslag op servicekosten). In deze koopkrachtcrisis is een verslechtering van netto 408 euro per jaar (12 maanden x 30 euro + 12 maanden x 4 euro) echt niet uit te leggen. Terwijl het kabinet naarstig op zoek is naar koopkrachtmaatregelen die terecht dienen te komen bij de lagere inkomens, zijn dit juist maatregelen die niet doorgevoerd moeten worden om nog erger te voorkomen.
In Nederland stevenen we namelijk af op een enorme stijging van het aantal mensen onder de armoedegrens. In 2023 is dat aantal circa 800.000 mensen. In 2024 gaat dat aantal naar ongeveer 1 miljoen mensen (als er niets verandert) en naar verwachting zal zeven procent van de kinderen in armoede leven2. Dat doet echt pijn in een rijk land als Nederland. Het is een gevleugelde uitspraak dat we in Nederland geen armoede zouden mogen kennen. En allerlei maatregelen worden bedacht om armoede tegen te gaan. Indiener vindt het niet meer dan logisch dat we geen olie op het vuur gooien door van de lagere inkomens een verhoging van de eigen bijdrage te vragen. Armoede komt het meeste voor onder de laagste inkomen en de laagste inkomens hebben de grootste kans om in armoede te geraken.
In het coalitieakkoord3 leest indiener het volgende: «Tegelijkertijd hervormen en vereenvoudigen we de huurtoeslag door de maximale huurgrens af te schaffen en over te stappen naar een systeem van normhuren op basis van inkomen. We zorgen dat iedereen deze hervorming kan dragen, met name de laagste inkomens.» Aan deze laatste zin wordt door voorgestelde maatregel niet voldaan, aangezien de laagste inkomens door de armoedegrens zakken.
Deze verhoging van de eigen bijdrage is het gevolg van een dekkingstekort voor deze vereenvoudiging van de huurtoeslag. Indiener is van mening dat dit dekkingstekort niet gedragen dient te worden door de mensen met de laagste inkomens. In tijden waarin de economische koek groter wordt, terwijl de laagste inkomens erop achteruitgaan is solidariteit van anderen nodig die wel weten te profiteren van die grotere economische koek.
Beckerman