Nr. 3 MEMORIE VAN TOELICHTING

Het kabinet heeft de resultaten van het onderzoek dat is gedaan naar de belastingheffing over aandelenoptierechten van werknemers in tien landen die relevant zijn voor Nederland als concurrerende vestigingsplaats voor start-ups en scale-ups betrokken bij de totstandkoming van deze regeling.6 Uit dit onderzoek blijkt dat de meeste van de onderzochte landen in de basis belastingheffing kennen bij uitoefening van een aandelenoptierecht, waarbij het genoten voordeel als loon wordt belast, en tevens belastingheffing kennen bij verkoop van de bij uitoefening van het aandelenoptierecht verkregen aandelen over de aangegroeide waarde van die aandelen. Indien aan specifieke voorwaarden wordt voldaan, welke van land tot land verschillen, is het bij het merendeel van de onderzochte landen mogelijk dat ofwel de belastingheffing kan worden uitgesteld tot het moment van verkoop van de bij uitoefening verkregen aandelen ofwel dat een lager tarief van toepassing is bij verkoop van de bij uitoefening verkregen aandelen of een combinatie van beide.

Het doel van het onderhavige wetsvoorstel is het wegnemen van liquiditeitsproblemen die zich voor kunnen doen in het geval van heffing van belasting op het moment van uitoefenen van het aandelenoptierecht. De bij de uitoefening verkregen aandelen zijn op dat moment niet altijd verhandelbaar, waardoor ze nog niet kunnen worden verkocht om aan de liquide middelen te komen die nodig zijn om belasting te betalen. Aan dat knelpunt wordt tegemoetgekomen door het verleggen van het heffingsmoment naar het moment waarop de aandelen verhandelbaar worden. Op dat moment kan een deel van de aandelenoptierechten indien nodig immers wel worden verkocht en daarmee kan de belastingplichtige over liquide middelen beschikken om de verschuldigde belasting te betalen. In dat kader is het niet nodig om aan te sluiten bij het moment van daadwerkelijke vervreemding van de aandelen, zoals in sommige andere landen onder voorwaarden wel mogelijk is.

Desondanks is de variant om voor het heffingsmoment aan te sluiten bij het daadwerkelijk vervreemden van de bij uitoefening verkregen aandelen wel overwogen. Met een dergelijke variant kan belastingheffing plaatsvinden op het voor de belastingplichtige qua grondslag, tarief en tijdstip meest aantrekkelijke moment. Nog los van de uitvoeringstechnische problemen is dat een inbreuk op het systeem die niet nodig is voor het probleem dat bij belastingheffing op het moment van uitoefening van een aandelenoptierecht niet altijd voldoende liquide middelen voorhanden zijn. Met een dergelijke verdergaande maatregel ontstaat wel het reële risico van langdurig uitstel van heffing en oneigenlijk gebruik. Daarom is hier niet voor gekozen.

De in het onderhavige wetsvoorstel opgenomen maatregel zal worden geëvalueerd binnen vijf jaar na inwerkingtreding daarvan. Uit deze evaluatie zal met name moeten blijken of er daadwerkelijk sprake is van een toename van het gebruik van aandelenoptierechten als loon bij start-ups en scale-ups en in andere sectoren. Een ander belangrijk element van de evaluatie zal zijn de uitvoerbaarheid en de handhaafbaarheid door de Belastingdienst.

Vooruitlopend op deze evaluatie is het van belang om ook snel na invoering van de maatregel aan de hand van signalen uit de praktijk van de Belastingdienst en van de sectoren die gebruikmaken van de regeling te bezien in hoeverre de gewijzigde fiscale behandeling een positieve invloed heeft op de inzet van aandelenoptierechten als instrument om personeel aan te trekken en te behouden. Samen met de praktijk zal worden uitgewerkt hoe deze monitoring het beste vorm kan krijgen.

Aangezien niet in alle gevallen bij uitoefening sprake is van een gebrek aan liquiditeiten om het aandelenoptierecht reeds bij uitoefening van dat recht in de heffing te betrekken wordt een keuzeregeling geïntroduceerd. Onder voorwaarden vindt met betrekking tot een aandelenoptierecht waarbij de bij uitoefening verkregen aandelen niet onmiddellijk verhandelbaar zijn naar keuze van de werknemer toch heffing bij uitoefening plaats.

In de situatie dat de bij uitoefening verkregen aandelen wel direct verhandelbaar zijn, wordt het aandelenoptierecht op dat moment in de heffing betrokken en wordt de waarde in het economische verkeer van de verkregen aandelen als loon in aanmerking genomen.7 Dit leidt tot eenzelfde uitwerking als het geval is onder de huidige regeling van heffing bij uitoefening. Voor die gevallen wijzigt er in wezen dus niets. In de situatie van vervreemding van het aandelenoptierecht of de situatie waarin de verkregen aandelen direct verhandelbaar zijn doet zich ook geen onoverkomelijk liquiditeitsprobleem voor. De verschuldigde belasting kan immers plaatsvinden vanuit de opbrengst van de vervreemding van het aandelenoptierecht dan wel vanuit de opbrengst van vervreemding van de bij uitoefening verkregen aandelen. Het blijft uiteraard een eigen keuze of iemand er ook daadwerkelijk voor kiest om op dat moment de aandelen te vervreemden.

Het meest in het oog springende punt uit de reacties betreft de keuze voor het moment van verhandelbaarheid en niet voor het moment van daadwerkelijke vervreemding. Daarbij wordt ook in veel reacties voorgesteld om de heffing op dat moment te verlagen – met bijvoorbeeld een vrijstelling of een tariefverlaging. Ten aanzien van dit punt zit veel overlap tussen de verschillende reacties.

Uitgangspunt voor het kabinet om tot de geconsulteerde regeling te komen is het wegnemen van het liquiditeitsprobleem dat (mogelijk) aanwezig is ingeval van belastingheffing op het moment van uitoefenen van de aandelenopties. Veelal kunnen de aldus verkregen aandelen op dat moment nog niet worden vervreemd. De regeling heeft niet tot doel de verschuldigde belasting te verlagen. Het eventuele liquiditeitsprobleem wordt weggenomen door de belastingheffing te verleggen naar het moment dat de aandelen daadwerkelijk verhandelbaar zijn en dus kunnen worden vervreemd. In de memorie van toelichting wordt uitgebreid ingegaan op de redenen waarom het kabinet niet heeft gekozen voor uitstel tot het daadwerkelijk vervreemden van de aandelen. Omdat de belasting bij uitoefenen mogelijk lager is dan die welke verschuldigd zal zijn op het moment van verhandelbaarheid en er op het moment mogelijk ook geen sprake is van een liquiditeitsprobleem wordt aan de belanghebbende de mogelijkheid geboden om te kiezen voor de heffing op het moment van uitoefenen. Deze keuzemogelijkheid wordt in de reacties in het algemeen als positief ervaren.

In artikel 10a Wet LB 1964 is geregeld wat tot het loon wordt gerekend met betrekking tot een aandelenoptierecht dat een werknemer in het kader van zijn huidige of vroegere dienstbetrekking verkrijgt. Onder de huidige regeling is dat het bedrag dat wordt genoten ter zake van de uitoefening van het betreffende aandelenoptierecht of hetgeen wordt genoten bij vervreemding van het aandelenoptierecht. Zoals in het algemeen deel van deze memorie is aangegeven wordt voorgesteld met ingang van 1 januari 2022 hetgeen de werknemer geniet bij uitoefening van het aandelenoptierecht als zodanig niet langer tot het loon te rekenen, maar wel hetgeen hij geniet of geacht wordt te genieten bij het verhandelbaar worden van de bij uitoefening van het aandelenoptierecht verkregen aandelen. De voorgestelde wijziging van artikel 10a, eerste lid, Wet LB 1964 dient hiertoe waarbij onderscheid wordt gemaakt tussen aandelen die bij uitoefening direct verhandelbaar zijn en aandelen die op dat moment nog niet verhandelbaar zijn.

In het voorgestelde onderdeel a, aanhef en onder 1°, van genoemd lid is opgenomen dat tot het loon behoort de waarde in het economische verkeer van de bij uitoefening van een aandelenoptierecht verkregen aandelen ten tijde van de uitoefening van dat recht ingeval de verkregen aandelen onmiddellijk verhandelbaar zijn. Als de aandelen direct verhandelbaar zijn op het moment dat deze bij uitoefening worden verkregen, blijft het heffingsmoment en hetgeen als loon in aanmerking wordt genomen dus gelijk aan de uitwerking onder de huidige regeling van heffing bij uitoefening.

In het voorgestelde onderdeel a, aanhef en onder 2°, van genoemd lid is opgenomen dat tot het loon behoort de waarde in het economische verkeer van de bij uitoefening van een aandelenoptierecht verkregen aandelen ten tijde van het verhandelbaar worden van die aandelen ingeval de verkregen aandelen niet onmiddellijk verhandelbaar zijn. Als de aandelen niet direct verhandelbaar zijn op het moment dat deze bij uitoefening worden verkregen, wordt het aandelenoptierecht – op grond van de in samenhang hiermee voorgestelde aanpassing van artikel 13a Wet LB 1964 – dus niet langer op het moment van uitoefening van dat recht in de heffing betrokken, maar op het moment waarop de bij uitoefening van het aandelenoptierecht verkregen aandelen verhandelbaar worden voor de waarde van de aandelen op het moment van verhandelbaar worden.

In het voorgestelde artikel 10a, eerste lid, onderdeel b, Wet LB 1964 is opgenomen dat – net als onder de huidige regeling – ook tot het loon wordt gerekend hetgeen wordt genoten bij vervreemding van een aandelenoptierecht.

Op het op basis van artikel 10a, eerste lid, Wet LB 1964 in aanmerking te nemen loon komt ingevolge artikel 10a, tweede lid, Wet LB 1964 in mindering hetgeen aan de werknemer ter zake van het aandelenoptierecht in rekening is gebracht.

Zoals in het algemeen deel van deze memorie is toegelicht wordt voorgesteld de bestaande regeling voor start-ups met een zogenoemde S&O-startersverklaring per 1 januari 2022 te laten vervallen. Daarom vervalt de huidige tekst van artikel 10a, negende tot en met elfde lid, Wet LB 1964.

Onder het verhandelbaar worden van de bij uitoefening verkregen aandelen wordt verstaan het eerste moment waarop de betreffende werknemer de mogelijkheid heeft deze aandelen te vervreemden. Dat is niet alleen het geval wanneer de aandelen aan een willekeurige derde verkocht kunnen worden, maar ook wanneer de aandelen slechts aan een selecte groep verkocht kunnen worden zoals aan andere personen die binnen de onderneming werkzaam zijn.

Indien er ten aanzien van de werknemer een wettelijke of contractuele beperking geldt op basis waarvan hij de bij uitoefening verkregen aandelen op het moment van verkrijging van de aandelen voor een bepaalde periode nog niet mag vervreemden, is er voor deze werknemer in beginsel geen sprake van verhandelbare aandelen in de zin van artikel 10a, eerste lid, onderdeel a, Wet LB 1964. Dit geldt in ieder geval zolang de betreffende wettelijke beperking geldt. Ten aanzien van een contractuele beperking is dat in beginsel eveneens het geval. Echter, wanneer de onderneming waarin de aandelen worden gehouden naar de beurs gaat dan wel indien de onderneming waarin de aandelen worden gehouden op het moment van uitoefening van het aandelenoptierecht reeds beursgenoteerd is, wordt hierop een uitzondering gemaakt. Om oneigenlijk gebruik en langdurig uitstel van heffing te voorkomen geldt in die situatie een maximale termijn van vijf jaar. Na die periode worden de bij uitoefening verkregen aandelen geacht verhandelbaar te zijn. Dit is opgenomen in het voorgestelde artikel 10a, negende lid, Wet LB 1964.

De aandelen worden na afloop van de periode van de contractuele beperking en uiterlijk vijf jaar na beursgang of uiterlijk vijf jaar na uitoefening bij een bij uitoefening reeds bestaande beursnotering geacht verhandelbaar te worden – en het aandelenoptierecht wordt op dat moment dus in de heffing betrokken – ook als de contractuele beperking een langere periode dan vijf jaar beslaat. Indien naast de contractuele beperking ook een wettelijke beperking geldt en deze wettelijke beperking na de periode van vijf jaar nog van toepassing is, wordt aangesloten bij het moment waarop de wettelijke beperking vervalt.

Met verlegging van het heffingsmoment naar het moment waarop de bij uitoefening verkregen aandelen verhandelbaar worden, wordt aangesloten bij het moment waarop de werknemer de aandelen kan of zou kunnen vervreemden waarmee over voldoende liquide middelen beschikt wordt of kan worden om aan de belastingheffing te voldoen. Of de werknemer op dat moment ook feitelijk overgaat tot vervreemding van zijn bij uitoefening verkregen aandelen doet niet ter zake.

Indien de aandelen die bij uitoefening van een aandelenoptierecht worden verkregen direct verhandelbaar zijn – zoals aandelen van een beursgenoteerde onderneming waarvoor ten aanzien van de werknemer geen restricties gelden – verandert er zoals aangegeven in wezen niets. Het huidige heffingsmoment van uitoefenen van het aandelenoptierecht is dan immers gelijk aan het beoogde heffingsmoment van het verhandelbaar worden van de met die uitoefening verkregen aandelen.

In het huidige artikel 10a, tweede lid, Wet LB 1964 is opgenomen dat het loon dat ingevolge het eerste lid van dat artikel in aanmerking wordt genomen, wordt verminderd met het bedrag dat de werknemer ter zake van het aandelenoptierecht in rekening is gebracht, maar niet verder dan tot nihil.

In verband met de voorgestelde wijzigingen van artikel 10a, tiende en elfde lid, Wet LB 1964 en om beter tot uitdrukking te brengen dat beoogd is dat hetgeen op basis van artikel 10a Wet LB 1964 in de heffing wordt betrokken steeds het (minimaal op nihil te stellen) saldo is van hetgeen de werknemer geniet met betrekking tot een aandelenoptierecht en hetgeen hem ter zake van dat aandelenoptierecht in rekening is gebracht, wordt voorgesteld de werking van genoemd tweede lid niet langer te koppelen aan (alleen) het eerste lid van artikel 10a Wet LB 1964, maar aan het gehele artikel, met uitzondering van het hierna toegelichte dertiende lid.

In het huidige artikel 10a, derde lid, Wet LB 1964 is geregeld dat het in het kader van een aandelenfusie, een splitsing of fusie van een rechtspersoon of een overname van 50% of meer van de aandelen in de inhoudingsplichtige of een daarmee verbonden vennootschap wijzigen van de voorwaarden van het aandelenoptierecht of het vervangen door een ander aandelenoptierecht fiscaal geruisloos kan plaatsvinden. Dit blijft van toepassing met betrekking tot nog niet uitgeoefende aandelenoptierechten. Voor wel reeds uitgeoefende aandelenoptierechten waarbij de daarmee verkregen aandelen nog niet verhandelbaar zijn geworden – en artikel 10a, eerste lid, onderdeel a, Wet LB 1964 hierop dus nog niet is toegepast – wordt in het voorgestelde artikel 10a, tiende lid, Wet LB 1964 een soortgelijke fiscaal geruisloze overgang geregeld voor het in de situaties van artikel 10a, derde lid, Wet LB 1964 vervangen van de aandelen door andere aandelen. Het aandelenoptierecht wordt ingevolge de voorgestelde artikelen 10a, eerste lid, onderdeel a, en 13a, vierde lid, onderdeel a, Wet LB 1964 dan in de heffing betrokken op het moment dat de vervangende aandelen verhandelbaar worden, waarbij – bij de toepassing van de genoemde bepalingen en van het voorgestelde 32bb, vijfde lid, onderdeel b, Wet LB 1964 – tot het loon wordt gerekend de waarde in het economische verkeer van die vervangende aandelen op het moment van het verhandelbaar worden van die aandelen. Op deze waarde komt ingevolge artikel 10a, tweede lid, Wet LB 1964 in mindering hetgeen aan de werknemer ter zake van het aandelenoptierecht in rekening is gebracht.

Indien met betrekking tot de vervangende aandelen voor de werknemer een contractuele of wettelijke beperking geldt ten aanzien van de verhandelbaarheid van de vervangende aandelen, wordt het aandelenoptierecht na afloop van de periode van die contractuele of wettelijke beperking in de heffing betrokken, met inachtneming van het voorgestelde artikel 10a, negende lid, Wet LB 1964 en de daarin opgenomen maximale termijn van vijf jaar.

Indien de bij uitoefening van een aandelenoptierecht verkregen aandelen niet onmiddellijk verhandelbaar zijn, vindt de heffing zoals hiervoor is weergegeven ingevolge het voorgestelde artikel 10a, eerste en negende lid, Wet LB 1964 plaats op het moment dat de aandelen verhandelbaar worden, waarbij voor een contractuele beperking een maximumtermijn van vijf jaar geldt. Voor de situatie waarin de verkregen aandelen als zodanig wel verhandelbaar zijn, maar deze ingevolge een op de werknemer van toepassing zijnde contractuele of wettelijke beperking voor de betreffende werknemer in beginsel niet verhandelbaar zijn en de werknemer zich niet aan de contractuele of wettelijke beperking houdt, wordt een afwijkende heffingsgrondslag voorgesteld in artikel 10a, elfde lid, Wet LB 1964 en wordt het heffingsmoment opgenomen in het voorgestelde artikel 13a, vierde lid, Wet LB 1964. Als loon wordt onder overeenkomstige toepassing van artikel 10a, vijfde lid, Wet LB 1964 in aanmerking genomen hetgeen de werknemer geniet ter zake van de vervreemding van die verkregen aandelen. Dit betekent dat indien bij de vervreemding van de aandelen een tegenprestatie ontbreekt of deze is bedongen bij een niet onder normale omstandigheden gesloten overeenkomst, als loon in aanmerking wordt genomen de waarde in het economische verkeer van de aandelen ten tijde van de vervreemding van die aandelen. Op het in aanmerking te nemen loon komt zoals gezegd ingevolge het voorgestelde artikel 10a, tweede lid, Wet LB 1964 in mindering hetgeen aan de werknemer ter zake van het aandelenoptierecht in rekening is gebracht. Daarnaast komt ingevolge het voorgestelde artikel 10a, elfde lid, tweede zin, Wet LB 1964 in mindering hetgeen de werknemer ter zake van de schending van de contractuele of wettelijke bepaling in rekening is gebracht. Het is immers mogelijk dat bijvoorbeeld de inhoudingsplichtige een sanctie oplegt vanwege het in strijd met de contractuele bepaling toch vervreemden van de met het aandelenoptierecht verkregen aandelen. Voornoemde verminderingen vinden niet verder plaats dan tot nihil.

Het voorgestelde artikel 10a, elfde lid, Wet LB 1964 is alleen van toepassing zolang de aandelen voor de werknemer nog niet verhandelbaar zijn en ook niet op grond van artikel 10a, negende lid, Wet LB 1964 geacht worden verhandelbaar te zijn. Als dat wel het geval is, is het aandelenoptierecht immers reeds op het eerdere moment dat de daarmee verkregen aandelen verhandelbaar zijn geworden in de heffing betrokken. Dit is bijvoorbeeld het geval wanneer voor de werknemer een contractuele beperking geldt van zeven jaar na beursgang van de onderneming bij een tot dan niet-beursgenoteerde onderneming of van zeven jaar na uitoefening van het aandelenoptierecht bij een reeds beursgenoteerde onderneming en hij de verkregen aandelen in strijd met die beperking in jaar zes vervreemdt. Het aandelenoptierecht is dan immers al na afloop van de maximale termijn van vijf jaar, bedoeld in artikel 10a, negende lid, Wet LB 1964, in de heffing betrokken.

In het voorgestelde artikel 10a, dertiende lid, Wet LB 1964 wordt geregeld dat voordelen waaronder dividend, die door de werknemer worden genoten uit de bij uitoefening van een aandelenoptierecht verkregen aandelen waarop artikel 10a, eerste lid, onderdeel a, en twaalfde lid, Wet LB 1964 nog geen toepassing heeft gevonden, tot het loon ter zake van een aandelenoptierecht als bedoeld in artikel 10a, eerste lid, onderdeel a, Wet LB 1964 behoren. Het voorgestelde dertiende lid is enkel van toepassing als de bij uitoefening verkregen aandelen niet onmiddellijk verhandelbaar zijn en er niet gekozen is voor toepassing van de keuzeregeling van het voorgestelde artikel 10a, twaalfde lid, Wet LB 1964. Immers, slechts in een dergelijk geval hebben de aandelen de loonsfeer nog niet verlaten. Zoals in het algemeen deel van deze memorie is toegelicht worden de voordelen die uit dergelijke bij uitoefening verkregen aandelen worden genoten tussen het moment van uitoefenen van het aandelenoptierecht en het verhandelbaar worden, dan wel verhandelbaar geacht worden, van de bij uitoefening verkregen aandelen mede als loon ter zake van het aandelenoptierecht in de heffing betrokken. De kosten die betrekking hebben op het genoten voordeel kunnen in mindering worden gebracht op het voordeel, maar niet verder dan tot nihil.

Het bedrag dat op grond van het voorgestelde artikel 10a, dertiende lid, Wet LB 1964 tot het loon behoort, wordt – in tegenstelling tot het bedrag dat op grond van het voorgestelde artikel 10a, eerste lid, onderdeel a, onder 2°, Wet LB 1964 tot het loon behoort – genoten op het reguliere genietingsmoment van artikel 13a, eerste lid, Wet LB 1964.

Ingevolge de voorgestelde wijziging van artikel 10a, eerste lid, Wet LB 1964 is het beoogde genietingsmoment van een aandelenoptierecht waarvan de bij uitoefening verkregen aandelen niet direct verhandelbaar zijn het moment waarop die verkregen aandelen verhandelbaar zijn of worden. Indien voor een dergelijk aandelenoptierecht gebruik wordt gemaakt van de keuzeregeling van het voorgestelde artikel 10a, twaalfde lid, Wet LB 1964 of indien er sprake is van een aandelenoptierecht waarvan de bij uitoefening verkregen aandelen wel direct verhandelbaar zijn, is het beoogde genietingsmoment het moment waarop het aandelenoptierecht wordt uitgeoefend. In de situatie van het voorgestelde artikel 10a, elfde lid, Wet LB 1964 is het beoogde genietingsmoment het moment waarop de aandelen worden vervreemd.

Om in voornoemde gevallen discussie te voorkomen over de vraag of er op voornoemde beoogde genietingsmomenten sprake is van een genietingsmoment als bedoeld in artikel 13a Wet LB 1964 worden voornoemde genietingsmomenten expliciet benoemd in het voorgestelde artikel 13a, vierde lid, Wet LB 1964.

Vanwege de verlettering van de onderdelen in artikel 13a, vierde lid, Wet LB 1964 wordt in artikel 13a, vijfde en zesde lid, Wet LB 1964 een verwijzing aangepast.

In artikel 32bb, vijfde lid, Wet LB 1964 is geregeld dat een aandelenoptierecht als bedoeld in artikel 10a Wet LB 1964 ook als vertrekvergoeding in aanmerking wordt genomen indien het aandelenoptierecht in het kalenderjaar van beëindiging van de dienstbetrekking of in het daaraan voorafgaande kalenderjaar is overeengekomen en met betrekking tot dat recht nog geen loon in aanmerking is genomen. De waarde van het aandelenoptierecht wordt dan in aanmerking genomen bij de berekening van het zogenoemde toetsloon en het zogenoemde vergelijkingsloon voor de vaststelling van de vertrekvergoeding.

Als gevolg van de voorgestelde wijziging van artikel 10a Wet LB 1964 waarbij hetgeen wordt genoten ter zake van de uitoefening van een aandelenoptierecht als zodanig niet meer tot het loon behoort, maar wel hetgeen bij het verhandelbaar worden van de bij die uitoefening verkregen aandelen wordt genoten, wordt artikel 32bb, vijfde lid, Wet LB 1964 hier overeenkomstig op aangepast.

Voor de vaststelling of er sprake is van een aandelenoptierecht dat nog niet in de heffing is betrokken, blijft de toepassing van artikel 10a, dertiende lid, Wet LB 1964 buiten beschouwing. Het enkele feit dat er tussen het moment van uitoefening van het aandelenoptierecht en het verhandelbaar worden van de daarbij verkregen aandelen sprake is van enig genoten voordeel uit een verkregen aandeel, maakt nog niet dat het aandelenoptierecht als zodanig voldoende in de heffing is betrokken en geen onderdeel meer zou moeten uitmaken van de vaststelling of ter zake sprake is van een vertrekvergoeding.

Voor de vaststelling van de vertrekvergoeding van een reeds uitgeoefend aandelenoptierecht waarbij de verkregen aandelen niet onmiddellijk verhandelbaar waren en waarbij geen gebruik is gemaakt van de keuzeregeling van het voorgestelde artikel 10a, twaalfde lid, Wet LB 1964 wordt de waarde van de bij uitoefening van het aandelenoptierecht verkregen aandelen op het tijdstip van beëindiging van de dienstbetrekking in aanmerking wordt genomen.

Van een nog niet uitgeoefend aandelenoptierecht wordt de waarde van dat recht op het tijdstip van beëindiging van de dienstbetrekking in aanmerking genomen ervan uitgaande dat de bij uitoefening te verkrijgen aandelen op het tijdstip van beëindiging van de dienstbetrekking verhandelbaar zouden worden.

Op de in aanmerking te nemen waarde komt ingevolge artikel 10a, tweede lid, Wet LB 1964 in mindering hetgeen aan de werknemer ter zake van het aandelenoptierecht in rekening is gebracht.

In artikel 32bb, zesde lid, Wet LB 1964 is geregeld dat een aandelenoptierecht als bedoeld in artikel 10a Wet LB 1964 waarvoor in het kalenderjaar van beëindiging van de dienstbetrekking of het daaraan voorafgaande kalenderjaar loon in aanmerking is genomen, niet als vertrekvergoeding in aanmerking wordt genomen wanneer dit loon betrekking heeft op een aandelenoptierecht dat onvoorwaardelijk is toegekend of onvoorwaardelijk is geworden in een eerder jaar dan het kalenderjaar voorafgaande aan het kalenderjaar van beëindiging van de dienstbetrekking.

Als gevolg van de voorgestelde wijziging van artikel 10a Wet LB 1964 waarbij hetgeen wordt genoten ter zake van de uitoefening van een aandelenoptierecht als zodanig niet meer tot het loon behoort, maar wel hetgeen bij het verhandelbaar worden van de bij die uitoefening verkregen aandelen wordt genoten, wordt artikel 32bb, zesde lid, Wet LB 1964 hier overeenkomstig op aangepast.