Nr. 6 NOTA NAAR AANLEIDING VAN HET VERSLAG

Met belangstelling heb ik kennisgenomen van de vragen van de algemene commissie voor Wonen en Rijksdienst over haar bevindingen inzake bovenvermeld wetsvoorstel. Ik dank de leden van de VVD-fractie, de PvdA-fractie, de SP-fractie, de D66-fractie, de SGP-fractie en het lid Van Vliet voor hun bijdragen.

Ik ga gaarne in op de gestelde vragen en gemaakte opmerkingen van de leden van de verschillende fracties. Daarbij houd ik zoveel mogelijk de indeling van het verslag aan. Waar vragen van de leden van de verschillende fracties betrekking hebben op hetzelfde onderwerp, heb ik deze evenwel in de beantwoording samengenomen. Deze nota gaat vergezeld van een nota van wijziging waarmee een aantal inhoudelijke en een aantal technische wijzigingen in het wetsvoorstel wordt doorgevoerd. Voor een toelichting op die wijzigingen wordt verwezen naar de nota van wijziging en naar mijn brief die ik uw Kamer gelijktijdig met deze nota heb doen toekomen.

De leden van de fractie van de SP vragen om een overzicht van alle wijzigingen met beleidsmatige gevolgen.

De wijzigingen met beleidsmatige gevolgen zijn gelegen in artikel II (wijziging van de Huisvestingswet 2015), onderdeel C, artikel VI (wijziging van de Wet op de huurtoeslag) en artikel IV (wijziging van de Woningwet) onderdelen H, L, N, R, Y, AA, CC, DD, FF en II.

De toets op handhaafbaarheid en uitvoerbaarheid is gepubliceerd op de website van de Autoriteit (https://www.ilent.nl/onderwerpen/autoriteit woningcorporaties).

Ook vragen de leden van de SP-fractie wat de inbrengen van huurdersorganisaties op het voorstel zijn geweest.

Bij de internetconsultatie in december 2015 hebben twee huurdersorganisaties gereageerd op de voorgestelde wijzigingen in de Veegwet wonen. Daarnaast heeft de Woonbond een reactie geleverd. Alle openbare reacties in de consultatie zijn te vinden via de website https://www.internetconsultatie.nl/veegwetwonen/reacties.

Zoals in het antwoord op schriftelijke vragen bij de wijziging van het Besluit toegelaten instellingen volkshuisvesting 2015 (hierna: BTIV) is aangegeven2, kan de Autoriteit niet vooruitlopen op voorgenomen wijzigingen in regelgeving zolang deze nog niet in werking zijn getreden. Dit betekent dat zij geen toestemming kan geven voor aanvragen die leiden tot activiteiten die thans niet toegestaan zijn. De Autoriteit zal echter niet handhavend optreden in reeds bestaande situaties die thans niet zijn toegestaan, maar wel na inwerkingtreding van de gewijzigde regelgeving. De Autoriteit handelt in lijn met deze interpretatie.

De leden van de SP-fractie vragen hoe het kan dat een benaming van de raad van toezicht niet bepalend is voor de juridische kwalificatie.

In het algemeen kan gesteld worden dat voor de juridische kwalificatie van een entiteit, niet bepalend is welke benaming daaraan in de praktijk wordt gegeven, maar welke wettelijke regeling daarop naar haar inhoud van toepassing is. Verenigingen en stichtingen die een toezichthoudend orgaan hebben ingesteld, duiden dat orgaan vaak aan als «raad van toezicht». Wanneer aan dat orgaan echter de taak is toegekend om toezicht te houden op het beleid van het bestuur en op de algemene gang van zaken in de rechtspersoon en de daarmee verbonden ondernemingen, dan is dat orgaan een raad van commissarissen in de zin van de wet en heeft het de bevoegdheden die daar door de wet aan worden toebedeeld. Derhalve wordt eveneens voorkomen dat de regels die voor toezichthoudende organen gelden, kunnen worden ontweken door aan dat orgaan in de praktijk een andere naam te geven.

De leden van de PvdA-fractie vragen wanneer het beoordelingskader voor het scheiden en splitsen wordt gepubliceerd en of duidelijk is wat een toegelaten instelling mag doen binnen de DAEB-tak. Hoewel deze vraag buiten de reikwijdte van het voorstel Veegwet wonen valt, zal ik haar evenwel beantwoorden.

Met de Veegwet wonen wordt het werkdomein van dochterondernemingen uitgebreid: het wordt toegestaan dat een dochter werkzaamheden verricht voor een met haar verbonden onderneming of voor toegelaten instellingen of de met hen verbonden ondernemingen. Voornemen is om op grond van de mogelijkheid die het wetsvoorstel daartoe biedt, de uitbreiding in het BTIV te clausuleren: de aandelen van de verbonden onderneming moeten voor 100% in bezit zijn van een toegelaten instelling. In de praktijk is namelijk gebleken dat een aantal toegelaten instellingen een onderhouds-BV heeft die ook werkzaamheden verricht voor niet-DAEB-bezit. Het wordt onwenselijk geacht dat deze onderhouds-BV na juridische splitsing geen werkzaamheden mag verrichten voor de woningvennootschap. Het betreft hier nadrukkelijk een niet-DAEB-activiteit, waar geen geborgde financiering voor beschikbaar is. Verder is het niet beoogd een meer algemene uitbreiding van het werkdomein van dochterondernemingen, zoals het leveren van werkzaamheden voor BV’s (deels) in bezit van derden, te verruimen.

Ook vragen de leden van de PvdA-fractie of een toegelaten instelling met een marktpartij kan samenwerken in een verbonden onderneming, zoals ten behoeve van de bouw van huurwoningen in het middensegment die niet door (100%) marktpartijen wordt opgepakt.

Dat is het geval. Deze verbonden onderneming dient werkzaam te zijn op het gebied van de volkshuisvesting naar rato van het percentage aandelen dat de toegelaten instelling heeft. Het bouwen van huurwoningen in het middensegment valt onder het gebied van de volkshuisvesting; de verbonden onderneming mag dus zonder verdere restricties woningen voor het middensegment bouwen en verhuren. Zij mag, zoals hierboven is beschreven, deze werkzaamheden niet verrichten voor verbonden ondernemingen die niet 100% in bezit zijn van een toegelaten instelling.

De leden van de PvdA-fractie vragen of de regering in aanvulling op het voorgelegde wetsvoorstel voornemens is om toe te staan dat toegelaten instellingen een rol hebben in beheer van monumenten en woonwagens in bezit van gemeenten, maatschappelijke stichtingen en verenigingen.

Bij de hiervoor genoemde nota van wijziging is het wetsvoorstel in die zin gewijzigd dat het mogelijk wordt gemaakt dat toegelaten instellingen onder voorwaarden werkzaamheden uitvoeren voor derden. Dit zal nader worden geclausuleerd in het BTIV; beoogd is om een tweetal beheerconstructies onder voorwaarden toe te staan: beheer op basis van een dienstverleningsovereenkomst en beheer op basis van een zuivere huurconstructie.

De leden van de PvdA-fractie geven aan te begrijpen dat in het voorliggende wetsvoorstel is opgenomen dat personeel van toegelaten instellingen geen ontwikkel- en onderhoudsdiensten mag verrichten voor een dochteronderneming van de toegelaten instelling, zelfs niet wanneer de toegelaten instelling 100% van de aandelen in handen heeft of deze diensten alleen ten behoeve van het bezit van de toegelaten instelling worden verricht. Zij vragen om een overgangsregeling in verband met uitvoeringsproblemen en onzekerheid voor het personeel.

De veronderstelling van de leden van de PvdA-fractie dat de toegelaten instelling geen ontwikkel- en onderhoudsdiensten mag verrichten voor bezit van de toegelaten instelling zelf, is niet juist. Wel klopt de constatering dat de toegelaten instelling met invoering van de Woningwet geen onderhoudsdiensten mag verrichten voor een dochteronderneming. De dochteronderneming dient haar onderhoudswerkzaamheden zelf uit te voeren. Indien de dochter hiervoor geen personeel in dienst wil nemen, is de verwachting van de regering dat hiervoor genoeg derde partijen kunnen worden benaderd die onder marktconforme omstandigheden het onderhoud willen uitvoeren.

Hieronder vallen overigens met toegelaten instellingen verbonden ondernemingen (zie eerdere antwoorden over werkzaamheden door verbonden ondernemingen).

Een oplossing voor het onderhoudspersoneel kan zijn dat de toegelaten instelling bij het scheiden van de organisatie de onderhoudstak in een juridische dochter onderbrengt. In dat geval heeft het personeel, waarvan de werkzaamheden gekoppeld zijn aan de afgesplitste activiteiten, een overgangsgarantie naar de dochter. De dochter is dus verplicht deze medewerkers in dienst te nemen tegen dezelfde voorwaarden als waaronder de medewerker momenteel werkzaam is. Voor dit personeel betekent dit een nieuwe werkgever en arbeidsovereenkomst.

Bestaande onderhoudscontracten tussen toegelaten instelling en dochterondernemingen kunnen worden voortgezet op basis van het overgangsrecht. Een verdere overgangsregeling acht de regering dan ook niet nodig.

De leden van de PvdA-fractie vragen of toegelaten instellingen kunnen doorgaan met het leveren van duurzame energie aan hun eigen huurders, bewoners van gemengde complexen en bewoners van voormalige woningen van toegelaten instellingen.

Toegelaten instellingen kunnen op basis van de Woningwet duurzame energie leveren. Zij mogen dit aan drie categorieën van personen: huurders van een toegelaten instelling, leden van een vereniging van eigenaars (VVE) (ongeacht of de toegelaten instelling lid is, met dien verstande dat de leden van een VVE woonachtig dienen te zijn in woningen die een bouwkundige eenheid vormen of gelegen zijn in de directe nabijheid van het bezit van de toegelaten instelling) en bewoners van woongelegenheden die bouwkundig een geheel vormen met de eigen woongelegenheden, zoals voormalig huurders die een woning in een complex van de toegelaten instelling hebben gekocht.

Ook vragen de leden van de PvdA-fractie of toegelaten instellingen een klein aandeel mogen hebben in een lokaal duurzaamheidsinitiatief waarin grote groepen bewoners en lokale bedrijven ook een zelfde soort klein aandeel hebben.

Dat is het geval, zo lang een deel van de bewoners (gelijk aan het aandeel van de toegelaten instelling in het initiatief) valt onder de hierboven genoemde categorieën van personen.

De leden van de D66-fractie vragen waarom diensten ten behoeve van bedrijfsvoering of administratie voor andere toegelaten instellingen, dochterondernemingen en huurdersorganisaties van algemeen belang zijn en waarom deze werkzaamheden niet door marktpartijen verricht kunnen worden.

Met de voorgenomen wijziging wil de regering het toegelaten instellingen zo makkelijk mogelijk maken om samen te werken en zo de efficiency bevorderen. Deze efficiency is er vooral in gelegen dat de toegelaten instelling dezelfde werkzaamheden ook voor zijn eigen bezit en organisatie reeds uitvoert; zij neemt het deel van de ontvangende toegelaten instelling daarbij. Overigens kunnen deze diensten alleen vanuit de DAEB-tak worden uitgevoerd indien ze ten goede komen aan DAEB-werkzaamheden van de ontvangende toegelaten instelling. De reden voor het toestaan van de diensten voor dochterondernemingen is dat de regering de keuze om juridisch te splitsen wil vergemakkelijken. Het verlenen van diensten voor de huurdersorganisatie bevordert in de ogen van de regering de professionalisering van huurdersorganisaties; zij kunnen hun mensen en middelen op deze manier aanwenden voor het vertegenwoordigen van huurders.

Het lid Van Vliet vraagt waar de regering de stelling op baseert dat het verrichten van handelingen voor andere toegelaten instellingen middels een samenwerkingsvennootschap niet leidt tot lagere risico’s voor toegelaten instellingen.

Een samenwerkingsvennootschap kan de vorm hebben van een vennootschap onder firma (VOF) of een commanditaire vennootschap (CV), die moet staan ingeschreven bij het Handelsregister van de Kamer van Koophandel. In beide gevallen geldt als enige contractvereiste dat onderlinge afspraken en verantwoordelijkheden gedocumenteerd zijn, zoals welke werkzaamheden tegen welke kosten worden verricht. In de consultatie hebben toegelaten instellingen aangegeven dergelijke afspraken te maken en te documenteren. Deze afspraken dienen als juridische basis voor een samenwerking die past binnen het werkgebied van toegelaten instellingen. De regering is van mening dat zowel het afdekken van risico’s als het bieden van transparantie voor gemeenten en huurdersorganisaties op basis van de staande praktijk afdoende is geborgd. De extra administratieve last om hiervoor een VOF of CV op te richten staat echter niet in verhouding tot de beperkte meerwaarde van een dergelijke constructie.

Het lid Van Vliet vraagt voorts hoe de transparantie van het verlenen van diensten aan een dochteronderneming of aan huurdersorganisaties wordt geborgd.

In overleg met de Autoriteit zal de regering bezien op welke wijze deze dienstverlening kan worden uitgevraagd in het kader van de verantwoordingsinformatie (dVi) van de toegelaten instellingen.

De leden van de PvdA-fractie hebben geconstateerd dat de regels in de Wet doorstroming ten aanzien van beperkingen in huurverhoging niet van toepassing zijn op verhuurders die geen toegelaten instelling zijn, waardoor er na de verkoop van corporatiewoningen aan een derde een ander huurregime kan gaan gelden. Op dit moment zijn er verschillende regels voor de verkoop van gereguleerde woningen die wel en niet liberaliseerbaar zijn op basis van hun WWS-punten. In dat kader vragen de leden van de PvdA-fractie of de regering huurders een recht op het indienen van een zienswijze willen geven bij de verkoop van alle gereguleerde woningen. Hoewel deze vraag buiten de reikwijdte van het voorstel Veegwet wonen valt, zal ik haar evenwel beantwoorden.

De regering is niet voornemens om een zienswijze van huurders verplicht te stellen bij alle verkoopvoornemens van huurwoningen van toegelaten instellingen.

Voor blijvend gereguleerde huurwoningen (woningen met een WWS-puntentotaal t/m 144 cq. een huurprijs tot € 710,68) is reeds geborgd dat een verkoopverzoek van een toegelaten instelling aan een derde (niet zijnde een andere toegelaten instelling of een natuurlijk persoon die de woning voor eigen gebruik koopt) vergezeld moet gaan van een zienswijze van de huurders.

Voor te liberaliseren huurwoningen (woningen met een WWS-puntentotaal boven de 144, maar een feitelijke huurprijs tot € 710,68) is momenteel alleen een zienswijze van de gemeente nodig, omdat deze woningen in potentie niet geëigend zijn als corporatiewoning. Hierbij wordt nog bezien of ook de zienswijze van de gemeente kan vervallen, indien de verkoop ten goede komt aan het middensegment huur. Wel geldt dat voor zover de te liberaliseren woningen onderdeel uitmaken van de DAEB-tak van de toegelaten instelling, het uitgangspunt dat er over de voorgenomen verkopen van de toegelaten instelling (op viercijferig postcodeniveau) prestatieafspraken worden gemaakt tussen toegelaten instellingen, gemeenten en huurders. Daarmee is de inspraak van huurders in deze situaties indirect en voldoende geborgd.

Ten aanzien van huurdersorganisaties regelt het wetsontwerp wat er dient te gebeuren indien er meerdere huurdersorganisaties zijn. Daarbij is aansluiting gezocht bij het stelsel van artikel 2 van de Wet op het overleg huurders verhuurder (Wohv). Dat heeft onder meer tot gevolg dat indien er één huurdersorganisatie is opgericht voor alle woongelegenheden (op instellingsniveau), de huurdersorganisaties die zijn opgericht voor slechts een of meerdere wooncomplexen (op complexniveau), niet als huurdersorganisatie worden aangemerkt. Dit om te voorkomen dat de verhuurder al deze huurdersorganisaties zou moeten informeren, hen advies zou moeten vragen en met hen in overleg zou moeten treden.

Op de hoofdregel wordt een uitzondering gemaakt ten aanzien van voornemens tot sloop, renovatie, vervreemden en bezwaren van woongelegenheden, leefbaarheid, herstructurering en overeenkomsten met betrekking tot de servicekosten. Dergelijke beslissingen zijn zeer ingrijpend voor individuele huurders en worden meestal op complexniveau genomen. In dergelijke gevallen worden de huurdersorganisaties op complexniveau dan ook wel als huurdersorganisatie aangemerkt. Ook kan de verhuurder met de huurdersorganisaties op instellingsniveau afspreken dat de andere huurdersorganisaties toch bij besluitvorming worden betrokken. Ten aanzien van de huurderscommissarissen wordt voorgesteld dat de raad van commissarissen er zorg voor draagt dat huurders in de gelegenheid worden gesteld een voordracht te doen indien er geen huurdersorganisatie aanwezig is. Voor de rechten of inspraak van de huurderscommissarissen heeft dit geen gevolgen.

De leden van de SP-fractie vragen of de term bewonerscommissie komt te vervallen en of de bewonerscommissie, wanneer er geen huurdersorganisatie is, als volwaardig belangenbehartiger kan optreden bij prestatieafspraken.

De term bewonerscommissie komt niet te vervallen, maar is nu eenduidig vastgelegd door aan te sluiten bij de verdeling in de Wohv, waardoor ook artikel 2 van die wet van toepassing is: indien er een overkoepelende huurdersorganisatie is, is dat de instantie waarmee de toegelaten instelling (en de gemeente) in overleg treedt op beleidsniveau. Als er geen overkoepelende huurdersorganisatie is, moet de toegelaten instelling met alle huurdersorganisaties in overleg treden. Als ook die er niet zijn, moet de toegelaten instelling met de bewonerscommissies van de complexen die de beleidswijziging betreft overleggen. Dit geldt mutatis mutandis ook voor het maken van prestatieafspraken.

Het kabinet is niet voornemens de eisen voor passend toewijzen voor de huurtoeslag en de inzet van staatssteun (DAEB) voor de huisvesting van de doelgroep en die voor de verantwoording daarover te schrappen voor mensen die woonruimte huren van een toegelaten instelling via een maatschappelijke instelling. Ook bij (intermediaire) verhuur van woningen door zorg- en maatschappelijke instellingen zijn de wettelijke eisen van inkomenstoetsing en verantwoording van kracht. De toegelaten instelling moet hierover sluitende afspraken maken met deze instellingen.

Wel is betrokken partijen in december 2015 gemeld dat op grond van de Woningwet bij het in gebruik geven van woningen voor maatschappelijke opvang, waarbij zowel verblijf als begeleiding worden gefinancierd op grond van een wettelijke regeling op het terrein van zorg of maatschappelijke ondersteuning, inkomenstoetsing achterwege kan blijven. In die gevallen betreft het immers geen huur. Uit oogpunt van administratieve lastenbeperking mag de opvanginstelling het gebruik van de betreffende woningen voor opvang aan de toegelaten instelling verantwoorden via een bestuursverklaring. Een modelverklaring is opgesteld. Deze is bij brief van 8 juni 2016 in afschrift aan uw kamer toegestuurd. Omdat de Woningwet deze mogelijkheid reeds bood, behoeft dit geen nadere regeling in het onderhavige wetsvoorstel.

Artikel V behelst enkele wijzigingen van de Wet op de architectentitel, die nodig zijn als gevolg van een per 18 januari 2016 in werking getreden wet inzake de implementatie van een Europese richtlijn.4 Met die implementatiewet zijn enkele bepalingen gewijzigd, waarnaar in de Wet op de architectentitel verwezen wordt. Deze verwijzingen zijn met artikel V geactualiseerd. De wijzigingen hebben geen beleidsmatige gevolgen.

In relatie tot artikel IX, onderdeel F, stellen de leden van de SP-fractie dat de in dit onderdeel voorgestelde wijziging van de Woningwet het mogelijk maakt om de winst van verbonden ondernemingen niet langer alleen uit te keren aan de toegelaten instelling, maar ook aan anderen.

De leden van de SP-fractie vragen zich af hoe dit wijzigingsvoorstel zich verhoudt tot de bekrachtiging in de Woningwet van de publieke en maatschappelijke taak die toegelaten instellingen hebben, en waarom de regering niet eerder heeft aangegeven dat zij niet langer wil dat winst van verbonden ondernemingen aan de huurders en hun huizen ten goede komt.

De in artikel IX, onderdeel F, voorgestelde wijziging is geenszins gericht op het ten goede laten komen van de winst van verbonden ondernemingen aan anderen dan de toegelaten instelling naar rato van haar aandelenbezit. Door de betreffende wijziging wordt de buitenwerkingstelling van artikel 2:216, lid 1 van het BW, waarin de bevoegdheid tot winstbestemming bij een BV is geregeld, ongedaan gemaakt. De buitenwerkingstelling was gericht op het voorkomen dat de bevoegdheid zou kunnen worden gebruikt om de winstrechten van toegelaten instellingen aan te tasten. Onbedoeld en ongewenst leidde de buitenwerkingstelling er echter toe dat de uitkeerbare winst zodanig groot zou kunnen zijn dat het eigen vermogen van de BV kleiner wordt dan de wettelijk en/of statutair verplicht aan te houden reserves.

Om die reden wordt in artikel IX, onderdeel F deze buitenwerkingstelling in artikel 21b van de Woningwet vervangen door de bepaling dat niet van de artikelen 2:201 en 2:216 van het BW, waarin de verdeling van winst en andere rechten naar rato van het aandelenbezit is geregeld, mag worden afgeweken ten nadele van de toegelaten instellingen met aandelen in de BV. Deze wijziging heeft geen gevolgen voor de bestemming van de uit te keren winst; ook op deze wijze komt de uit te keren winst geheel ten goede aan de toegelaten instelling naar rato van haar aandelenbezit, echter zonder dat de wettelijke en/of statutaire reserves kunnen worden onderschreden.

De leden van de SP-fractie hebben gevraagd wat de ontwikkeling is bij verbonden ondernemingen sinds inwerkingtreding van de Woningwet en waarom er geen maximum gesteld is aan het aantal verbonden ondernemingen.

Naar aanleiding van de verplichting in de Woningwet tot het administratief scheiden of juridisch splitsen, zijn de toegelaten instellingen nu doende om te bezien of het wenselijk is om hun niet-DAEB-activiteiten onder te brengen in een verbonden onderneming. Gelet op het feit dat dit volop in ontwikkeling is en toegelaten instellingen voor 1 januari 2017 een ontwerpvoorstel tot scheiding/splitsing bij de Autoriteit moeten indienen en medio 2017 een definitief plan, heeft het bezien van de ontwikkeling van het aantal verbonden ondernemingen op dit moment beperkte informatiewaarde. Gelet op het lopende traject van het indienen van scheidings- en splitsingsplannen, ligt het bovendien niet in de rede om vooruit te lopen op de keuze die de wet aan toegelaten instellingen biedt door een maximum te stellen aan het aantal verbonden ondernemingen.

De leden van de SP-fractie willen graag concreet weten over welke gegevens het gaat die gedeeld zullen worden met de Belastingdienst. Ook willen deze leden weten hoe dit zich verhoudt tot de Wet bescherming persoonsgegevens.

Vooropgesteld zij dat zowel voor de zienswijze op de betrouwbaarheid van een kandidaat-bestuurder of commissaris bij een (her)benoeming als voor het toezichtoordeel op governance en met name integriteit, de Belastingdienst ook nu al informatie verstrekt aan de Autoriteit. Dit gebeurt thans op basis van het BTIV, respectievelijk de Uitvoeringsregeling Algemene wet inzake rijksbelastingen 1994. Juist gelet op de bescherming van persoonsgegevens bij de uitvoering van deze taken door de Autoriteit, wordt voor deze gegevensverstrekking een basis bij formele wet wenselijk geacht. Dit wordt geregeld met de voorgestelde artikelen 20 en 21g. Voor de betrouwbaarheidtoets stelt de Autoriteit aan de hand van de VOG, het door de kandidaat zelf ingevulde betrouwbaarheidformulier en nader (open) brononderzoek vast of deze voldoende betrouwbaar geacht kan worden voor de beoogde functie. De Belastingdienst verifieert of de kandidaat de fiscale antecedenten naar waarheid heeft ingevuld. Mocht deze opgave afwijken van de bij Belastingdienst bekende antecedenten, dan geeft de Belastingdienst dit gemotiveerd door aan de Autoriteit, die de kandidaat in het toetsingsgesprek om opheldering kan vragen. Uit oogpunt van bescherming van persoonsgegevens is in de Regeling toegelaten instellingen volkshuisvesting 2015 opgenomen dat de informatie die van en over kandidaten is verkregen en die in de administratie van de Autoriteit is opgenomen zonder de uitdrukkelijke toestemming van betrokkene, niet aan derden wordt verstrekt. De zienswijzen van de Autoriteit worden alleen kenbaar gemaakt aan de betrokken toegelaten instelling en (via die instelling) de kandidaat zelf.

De Autoriteit kan deze informatie overigens wel gebruiken bij een beoogde herbenoeming van een eerder getoetste kandidaat. De Belastingdienst verstrekt in dit kader geen inzicht in belastingdossiers van personen. In het kader van het toezicht op integriteit betrekt de Autoriteit over personen grotendeels dezelfde gegevens als die worden verstrekt in het kader van het onderzoek naar de geschiktheid en betrouwbaarheid. Wel is de doelgroep breder dan bestuurders en toezichthouders, waarbij het onderzoek ook medewerkers en derden die een direct verband houden met de toegelaten instelling kan betreffen. Verder wordt informatie niet opgevraagd op verzoek van de kandidaat maar op initiatief van de Autoriteit, indien zij hiertoe aanleiding ziet. Dit kan bijvoorbeeld zijn naar aanleiding van signalen die via het Meldpunt Integriteit Woningcorporaties binnenkomen.

Overeenkomstig de werkwijze bij de toets op de betrouwbaarheid, beperkt de gegevensverstrekking door de Belastingdienst zich (desgevraagd) tot de melding aan de Autoriteit dat er geen bijzonderheden over een persoon bekend zijn. Ook in dit kader biedt de Belastingdienst de Autoriteit geen inzage in persoonlijke belastingdossiers. Daarnaast kan de Autoriteit eigen bestandsbevragingen zoals uitkomsten van analyses van kadastergegevens ter verificatie aan de Belastingdienst voorleggen. Aangezien de gegevens door de Autoriteit slechts worden gebruikt voor haar toezicht op integriteit vindt geen informatieverstrekking aan derden plaats, tenzij sprake is van (vermoedens van) strafbare feiten. In dat geval kan betrokkenheid van aan de Inlichtingen- en Opsporingsdienst van de Inspectie Leefomgeving en Transport aan de orde zijn.

De leden van de SP-fractie vragen of de mogelijkheden van een gemeenteraad worden beperkt door onderdeel O. De gemeenteraad is het hoogste orgaan van een gemeente en dat moet niet ondermijnd worden door de Woningwet. De leden van de SP-fractie vragen of de regering dit kan garanderen en in hoeverre gemeenteraden zeggenschap hebben over het volkshuisvestelijke beleid en het vaststellen van Woonvisies of het eisen stellen aan de voorraad sociale huurwoningen, liberalisatie, de woonruimteverdeling of bijvoorbeeld de leefbaarheid.

De leden van de SP-fractie vragen naar de verschillen tussen het komen tot een samenwerkingsverband in de oude en de nieuwe situatie.

In de huidige situatie moeten toegelaten instellingen die onderling werkzaamheden willen uitvoeren een samenwerkingsvennootschap oprichten. Dit betekent dat zij, naast het contractueel vastleggen van wederzijdse verplichtingen, zich moeten inschrijven in het Handelsregister van de Kamer van Koophandel. In de nieuwe situatie komt deze inschrijvingsverplichting te vervallen. Dit leidt tot minder administratieve lasten en tot een lagere drempel voor toegelaten instellingen om samen te werken.

Ook vragen de leden van de SP-fractie naar een toelichting op onderdeel AA.

In dit onderdeel is geregeld dat werkzaamheden die door een toegelaten instelling vanuit de DAEB-tak mogen worden verricht, ook vanuit de DAEB-tak van een andere toegelaten instelling mogen worden verricht. Dit volgt uit de redenering dat het maatschappelijk bestemd vermogen ten goede dient te komen aan DAEB-activiteiten, ongeacht welke toegelaten instelling de activiteit uitvoert.

Gevolg van de vorming van woningmarktregio’s is dat het moet gaan om toegelaten instellingen die werkzaam zijn in dezelfde regio, of – als het niet om het bouwen of verwerven van vastgoed gaat – al vóór de vorming van woningmarktregio’s feitelijk werkzaam waren in dezelfde gemeente waar de activiteit moest plaatsvinden.

De leden van de SP-fractie vragen waarom de regering het toestaat dat fusies ook buiten de eigen woningmarktregio plaatsvinden.

In de huidige Woningwet is het regionale werkgebied van een toegelaten instelling geen toetspunt bij het beoordelen van een fusieverzoek. De regering acht deze situatie niet wenselijk en stelt daarom voor dat toegelaten instellingen uit verschillende woningmarktregio’s bij een voorgenomen fusie aannemelijk zullen moeten maken waarom de volkshuisvesting beter is gediend met die fusie, dan met een fusie binnen de regio. De Autoriteit zal deze voorwaarde toepassen bij de beoordeling van fusieverzoeken, aanvullend op reeds bestaande punten als het instemmingsrecht van de huurdersorganisatie, de onderbouwing waarom een fusie te prefereren is boven andere vormen van samenwerking en het hanteren van een aanspreekpunt per gemeente waar de gefuseerde toegelaten instelling werkzaam is. Ik verwacht dat deze voorwaarden er bij toekomstige fusies gezamenlijk toe zullen leiden dat, als een fusie noodzakelijk blijkt, deze in beginsel tussen toegelaten instellingen binnen de regio zal plaatsvinden. Het geheel uitsluiten van fusies buiten de woningmarktregio acht de regering niet wenselijk, omdat dit de opties in bijvoorbeeld saneringssituaties zou beperken wanneer er binnen de regio geen draagkrachtige fusiepartner gevonden kan worden.

Verder vragen de leden van de SP-fractie om een kaart van de voorlopige of verwachte verdeling van Nederland in woningmarktregio’s.