Nr. 7 LIJST VAN VRAGEN EN ANTWOORDEN

De voorzitter van de commissie, Ypma

De griffier van de commissie, Hessing-Puts

De wijze waarop het slachtoffer wordt geïnformeerd over de voortgang van zijn zaak, is afhankelijk van de behoefte van het slachtoffer, de ernst van het delict en de vervolgacties die na de aangifte worden ondernomen. Slachtoffers van een high-impact crime krijgen een persoonlijke terugkoppeling, telefonisch of face to face, binnen 2 weken over de voortgang van hun zaak. Voor woninginbraken ligt het percentage tijdige terugmeldingen in 2014 gemiddeld op 95%. Voor straatroof en overvallen liggen deze in 2014 op circa 90%. Voor geweld ligt dit percentage heden op 75%.

Om ook te kunnen meten welke effecten de genomen maatregelen hebben en de resultaten zichtbaar te maken, ontwikkelt de politie een dienstverleningsmonitor die structureel zal meten wat de waardering van burgers is van de dienstverlening van de politie. De resultaten worden uiterlijk eind 2015 verwacht. Dan kunnen we zeggen of de verwachtingen die ten grondslag liggen aan de verbeteringen ook overeenkomen met de resultaten, en of aangevers tevreden zijn met de wijze waarop zij zijn geïnformeerd.

De resultaten van de aanpak van georganiseerde en ondermijnende criminaliteit over 2014 zullen, zo is de verwachting, voor het zomerreces aan uw Kamer worden aangeboden. Het betreft dan niet enkel de resultaten van de strafrechtelijke aanpak zoals opgenomen in de Verantwoordingsrapportage van OM en politie, maar tevens de resultaten van de bestuurlijke en integrale aanpak van georganiseerde en ondermijnende criminaliteit zoals die via de RIEC-LIEC structuur plaatsvindt.

Het lidmaatschap van een OMG zelf is geen strafbaar feit; OM en politie registreren alleen op basis van artikelen in het Wetboek van Strafrecht. Uit haar gegevens bestanden kan de politie wel het aantal verdachten halen waarbij een OMG-achtergrond wordt genoemd, maar er is geen koppeling met bestanden waarin een veroordeling voor de onderliggende feiten wordt geregistreerd.

In het jaarverslag maak ik melding dat de samenwerking met de bancaire sector is verbreed om betere selecties en keuzes te kunnen maken om cybercrime te voorkomen, te detecteren, te mitigeren, op te sporen en te vervolgen. In de Electronic Crimes Task Force (ECTF) werken de politie, het Openbaar Ministerie, ICS Cardservices en de vier grote Nederlandse banken nauw samen. Het doel van de ECTF is het bestrijden van digitale criminaliteit ten behoeve van de integriteit van het financiële systeem door publiek-private samenwerking. Een betere selectie van zaken is vooral mogelijk door een betere samenwerking. Binnen het ECTF wordt informatie, kennis en deskundigheid uitgewisseld. Dit leidt tot opsporing en vervolging van criminelen en criminele organisaties. Het delen van kennis en inzicht, bijvoorbeeld over nieuwe werkmethoden van criminelen, versterkt de gezamenlijke informatiepositie (intelligence). Dit komt de opsporing ten goede en helpt bovendien mogelijkheden voor preventieve maatregelen te identificeren.

De afspraken zoals die met gemeenten gemaakt zijn, zijn terug te vinden in de Voortgangsrapportage OMG’s 2015 van het Landelijk Strategisch Overleg, die deze maand naar de Kamer wordt gestuurd.

Op de vraag van uw Kamer of de recherchecapaciteit voldoende is om criminele motorbendes op te rollen, deel ik u mee dat ik van mening ben dat dat in beginsel het geval is. De aanpak van ondermijnende criminaliteit is een van de landelijke beleidsdoelstellingen van politie die zijn vastgelegd in de Veiligheidsagenda 2016–2018. De integrale aanpak van criminele motorbendes valt daaronder. Dit betekent dat conform de afspraken op regionaal niveau de belangrijkste dreigingen binnen de ondermijnende criminaliteit worden geprioriteerd. Vervolgens wordt bepaald hoe de integrale aanpak vorm krijgt en wat dit betekent voor de inzet van capaciteit voor de samenwerkende partijen, waaronder politie. Aangiftes van zware zaken zoals schietpartijen, afpersingen met fors geweld en zware mishandelingen worden door de politie altijd opgepakt. Ter bestrijding van incidentele problemen, waarbij naar het inzicht van de gezagsdragers de eigen politie-eenheid niet kan voorzien in de noodzakelijke inzet, kan capaciteit ingezet worden vanuit andere eenheden. Een goed voorbeeld hiervan is de extra inzet van 125 politiemedewerkers vanuit de eenheden in Zuid-Nederland en de landelijke eenheid voor de aanpak van ondermijnende criminaliteit in Zuid-Nederland. In geval van incidenteel onvoldoende recherchecapaciteit kan vanuit andere eenheden van de nationale politie flexibel worden ingesprongen. Later deze maand zal ik u berichten over de voortgang van de aanpak van de criminele motorbendes.

De politie heeft vorig jaar ruim 6.000 wietplantages opgerold.

De totale kosten voor strafrechtelijke ruimingen van hennepkwekerijen door Domeinen Roerende Zaken zijn geschat op € 6,2 mln. in 2011 oplopend naar € 7,1 mln. in 2014. Deze stijging wordt veroorzaakt door een jaarlijkse indexatie van de kostprijs per ruiming. De politie en het openbaar ministerie (OM) betalen ieder een deel (50%) van de kosten.

In 2014 zijn in het totaal ruim 6.000 hennepkwekerijen opgerold. Capaciteit van politie en OM wordt niet geoormerkt, deze kosten kan ik u dan ook niet geven. Ook heb ik geen inzage in eventuele kosten voor gemeenten bij het oprollen van een hennepkwekerij.

Het streven is dat het wetsvoorstel kort na het zomerreces kan worden ingediend.

De ontwikkeling van de kosten van het systeem worden jaarlijks gepubliceerd in het Rijks ICT-Dashboard en zijn derhalve reeds openbaar. De geraamde/initiële kosten voor de bouw van RADAR release 1.0 in 2008 bedroegen ca. € 8,7 mln. De daadwerkelijke kosten van RADAR release 1.0 (afgerond in juli 2012) bedroegen € 15,1 mln. Zie ook de eerdere beantwoording aan uw Kamer hierover (Kamerstuk 33 857, nr. 3).

Vanaf juli 2012 is het project Flexibilisering RADAR gestart waarbij release 2 en 3 zijn geïmplementeerd en waarvoor t/m december 2012 € 1,56 mln. is besteed. Hierna is in 2013 en 2014 het project ondergebracht bij het programma Doorontwikkeling toezicht op rechtspersonen. In deze 2 jaren is respectievelijk € 0,95 mln. en € 3,68 mln. besteed. Onder het programma Doorontwikkeling toezicht op rechtspersonen valt o.a. het aansluiten op de kopie-oplossing van de KvK en de ontwikkeling van nieuwe risicoprofielen met nieuwe indicatoren.

In totaal is € 6,2 mln. voor het project flexibilisering RADAR en het programma doorontwikkeling toezicht op rechtspersonen begroot (t/m 2014). Er is hierna nog € 1,8 mln. begroot voor het programma Doorontwikkeling toezicht op rechtspersonen.

In 2014 zijn 365.000 wijzigingen in het Handelsregister van de Kamer van Koophandel automatisch door het ICT systeem RADAR geanalyseerd. Deze wijzigingen zijn gecombineerd met gegevens uit databestanden van verschillende samenwerkingspartners. Dit leidde tot 2.094 zaken die door Justis behandeld werden. Daaruit zijn 282 risicomeldingen aan afnemers afgegeven, waaronder 30 risicomeldingen op verzoek. Ook zijn 1.110 netwerktekeningen verstrekt.

Tot en met 2010 heeft het CBS informatie gepubliceerd over afwikkeling van faillissementen. Vanaf 2010 is deze informatie niet meer beschikbaar. Zoals ik in de brief over de rijksbrede aanpak van fraude heb toegelicht, acht het kabinet het belangrijk om zicht te hebben en houden op structurele frauderisico’s en op de aard en omvang van fraude. Om de juiste prioriteiten te kunnen stellen wordt dan ook voortdurend gewerkt aan een actueel beeld van de frauderisico’s.

Met de ontwikkeling van een fraudemonitor door het Openbaar Ministerie kan beter zicht worden verkregen op fraudezaken die strafrechtelijk worden afgedaan. Een aanvullend overzicht met betrekking tot de financiële afwikkeling en verdeling van de schadelast in faillissementen is daarvoor niet noodzakelijk.

In 2014 zijn er 282 risicomeldingen afgegeven. Daarvan hadden ten minste 220 risicomeldingen betrekking op faillissementsfraude. Risicomeldingen worden afgegeven na zorgvuldige analyse door Justis.

De bestrijding van faillissementsfraude kent een integrale netwerkaanpak met aandacht voor preventie, bestuurlijk toezicht, civielrechtelijk verhaal en strafrechtelijke handhaving. Het gezamenlijk doel is om de pleegkans terug te dringen. Bij preventie en in de bestuurlijke aanpak ligt de focus op het voorkomen en verstoren van faillissementsfraude, waarbij maatschappelijke schade voorkomen of beperkt wordt.

Risicomeldingen worden door Justis verstrekt aan de daartoe aangewezen partners. Genoemde partners geven gevolg aan de risicomelding binnen de eigen taken en bevoegdheden. In sommige gevallen is de risicomelding aanleiding tot preventieve actie door de relevante partner, waaronder het intrekken van BTW-nummers door de Belastingdienst. In andere gevallen is de risicomelding een start van, of toevoeging op, een reeds bestaand strafrechtelijk dossier van bijvoorbeeld de FIOD of de politie.

De middelen die worden ingezet om terrorisme te voorkomen zijn opgenomen in het actieprogramma «Integrale aanpak jihadisme». Dit actieprogramma bestaat uit 38 maatregelen die door alle betrokken organisaties in samenhang worden ingezet. Kern van de aanpak bestaat uit het lokale casusoverleg, waarin door alle betrokken landelijke en lokale partijen intensief samen wordt gewerkt, zoals gemeente, politie, openbaar ministerie, GGZ-instellingen, gemeentelijke jeugdzorg en de Raad voor de Kinderbescherming. Zij wisselen informatie uit, schatten het risico in dat van een persoon uitgaat en stellen aan de hand daarvan een persoonsgericht pakket met effectieve maatregelen samen.

Bij het Centraal Justitieel Incassobureau was geen sprake van een ICT-probleem. Met het oog op een zo doelmatig mogelijke inzet van ICT-capaciteit huurt het CJIB in perioden, waarin als gevolg van o.a. beleidsvernieuwingen een groter beroep wordt gedaan op zeer specifieke ICT-deskundigheid, voor een belangrijk gedeelte ook externe specialisten in.

Het wetsvoorstel aanpassing griffierechten heeft ten doel de huidige kwaliteit en snelheid van de rechtspraak te kunnen handhaven. Er liggen op het gebied van de rechtspraak belangrijke uitdagingen die ervoor zorgen dat de beschikbare budgetten worden overschreden en die de kwaliteit van de rechtspraak onder druk zet. Zonder maatregelen lopen in de rechtspraak de werkvoorraden op en worden doorlooptijden langer. Dat is schadelijk voor de rechtsstaat en is maatschappelijk niet aanvaardbaar. Het behouden en bevorderen van een kwalitatief goed en snelle rechtspraak is in het algemeen belang, daarvoor wordt dan ook een toenemend beroep gedaan op de algemene middelen. Van burgers en bedrijven die daadwerkelijk gebruik maken van de rechtspraak wordt in dit wetsvoorstel een verhoogde bijdrage gevraagd. Terugkijkend naar de griffierechttarieven in de afgelopen twintig jaar kan worden geconstateerd dat er vier keer sprake is geweest van een verhoging van tarieven. In de loop der jaren zijn verhogingen of aanpassingen nodig gebleken, niet omdat eerdere onvoldoende waren, maar om in te kunnen spelen om veranderde behoeften of omstandigheden.

De nota naar aanleiding van het verslag bij het wetsvoorstel tot wijziging van de Politie 2012 (Kamerstuk 34 129) wordt u medio juni 2015 aangeboden.

Binnen het gevangeniswezen is de persoonsgerichte aanpak ingevoerd waarbij de eigen verantwoordelijkheid van de gedetineerde voorop staat. Kort gezegd houdt de persoonsgerichte aanpak in dat gedetineerden op basis van hun gedrag interne en externe vrijheden kunnen verdienen. Met het stoplichtenmodel heeft het gevangeniswezen een instrument in handen waarmee gedrag van gedetineerden op een geobjectiveerde wijze beoordeeld kan worden. Bij zes weken aaneengesloten goed (groen) gedrag komen gedetineerden in aanmerking voor het plusprogramma, dat 5 uur meer aan activiteiten bevat dan het basisprogramma waarin gedetineerden bij binnenkomst worden geplaatst. De invoering van het basis- en plusprogramma is begin 2014 gerealiseerd. Het is thans nog te vroeg om uitspraken te doen in hoeverre het stoplichtmodel bijdraagt aan resocialisatie van gedetineerden.

De voormalig Staatssecretaris van VenJ heeft mede namens de Minister en Staatssecretaris van OCW in maart 2014 een wetsvoorstel tot invoering van een tbo-maatregel voor advies aan de Raad van State gestuurd. De Afdeling Advisering van de Raad van State heeft inmiddels op het wetsvoorstel advies uitgebracht. Het aangepaste wetsvoorstel wordt openbaar op het moment van indiening bij de Tweede Kamer. Bij de behandeling van het wetsvoorstel zal ook de verhouding tussen de voorgestelde maatregel en de reeds bestaande onderwijsverplichtingen aan de orde komen.

Het kabinet beslist op basis van de bestaande systematiek twee jaarlijks welk bedrag nodig is voor de opvang van asielzoekers. Dit gebeurt op basis van actuele instroomramingen. Eventuele tekorten kunnen bij voorjaarsnota of najaarsnota besluitvorming worden aangevuld.

Met de komst van de tijdelijke gesloten gezinsvoorziening (GGV) per 1 oktober 2014 is een bewaringsfaciliteit ontwikkeld zonder celbeleving voor kinderen en hun ouders(s). Hierbij wordt er naar gestreefd om binnen de kaders van bewaring een zo normaal mogelijk gezinsleven te bieden, waarbij specifiek aandacht is voor de situatie van het kind en waar kinderen en hun ouders zoveel als mogelijk bewegingsvrijheid wordt geboden. De structurele voorziening wordt eind 2015 opgeleverd.

De GGV is bedoeld voor gezinnen met minderjarige kinderen die aan de buitengrens asiel hebben gevraagd en aan wie, na een negatieve uitkomst van de grensscreening, de verdere toegang tot Nederland is ontzegd. Ook kunnen gezinnen met minderjarige kinderen ter fine van uitzetting er kort voor vertrek – voor in beginsel maximaal twee weken – worden geplaatst alsmede alleenstaande minderjarige vreemdelingen (AMV’s) die in een gesloten setting aan hun terugkeer dienen te werken. Voor beide groepen geldt dat bewaring alleen als laatste middel en onder strikte criteria wordt toegepast (Kamerstuk 19 637, nr. 1896). Op de GGV vindt een constructieve samenwerking plaats tussen de betrokken ketenpartners: DJI, COA, DT&V en IND.

Vanaf de opening op 1 oktober 2014 tot en met april 2015 zijn er 52 gezinnen in de GGV geplaatst. Al deze gezinnen zijn er geplaatst als laatste middel, en onder specifieke criteria, om terugkeer te realiseren. De gemiddelde verblijfsduur van deze gezinnen was 6,7 dagen. 30 gezinnen zijn vanuit de GGV gedwongen vertrokken. In 21 gevallen is de bewaring opgeheven, doordat gezinnen bijvoorbeeld een nieuwe toelatingsprocedure zijn gestart.

Verder zijn er tot en met april 4 AMV’s geplaatst, als laatste middel om vertrek te realiseren. Daarvan zijn er 3 uitgestroomd. 1 AMV is gedwongen vertrokken en in 2 gevallen is de bewaring opgeheven. De gemiddelde verblijfsduur van AMV’s over betreffende periode was 13,3 dagen.

Tot nu toe zijn er geen gezinnen in de GGV geplaatst die grensgeweigerd zijn aan de Schengengrens en asiel hebben aangevraagd. Deze gezinnen zijn na de grensscreening allemaal geplaatst in de open asiel procedure.

Voorts zijn er tot en met 1 april 2015 4 gezinnen met minderjarige kinderen geplaatst die zijn aangekomen op een andere luchthaven dan Schiphol, zijnde Eindhoven, maar die geen asiel aan hebben gevraagd. Omdat er niet dezelfde dag een terugvlucht beschikbaar was en Eindhoven Airport niet over een lounge beschikt zoals Schiphol waar deze gezinnen kunnen verblijven, zijn deze gezinnen een korte periode in de GGV ondergebracht (gemiddeld 2,9 dagen).

De reden is de succesvolle integrale aanpak van gemeenten in samenwerking met het OM, politie en andere uitvoeringsorganisaties die lokaal betrokken zijn. De afgelopen jaren is de aandacht voor jeugdgroepen en de kennis over hoe deze kunnen worden aangepakt, vergroot. Het resultaat is een constante daling van die groepen. Ieder jaar wordt een landelijk beeld opgemaakt van het aantal problematische jeugdgroepen, waarbij op gemeentelijk niveau inzicht is in de problematiek. Dat inzicht is gemaakt op basis van de lokale beschikbare informatie. Groepen zijn vanuit deze analyse bekend, individuen kunnen onvindbaar zijn als zij zich onttrekken uit het maatschappelijke verkeer of voortvluchtig zijn en het kan voorkomen dat een jongere overstapt in een andere groep. Dit zal op lokaal niveau naar voren komen in de groepsanalyse op individueel niveau.

Nederland wil aantrekkelijk zijn voor buitenlandse kenniswerkers. Echter, omdat veel verschillende factoren inwerken op de aantrekkelijkheid van Nederland voor kenniswerkers, is geen sprake van een streefgetal.

Nederland heeft in de JBZ-Raad van maart 2014 aangegeven dat er een gezamenlijke en coherente EU aanpak van het terugkeerprobleem zou moeten komen, waarbij alle instrumenten waarover de EU en de lidstaten beschikken kunnen worden ingezet. Dat komt neer op een integratie van de interne en externe dimensie, inclusief ontwikkelingssamenwerking. Nederland heeft ervaring met zo’n integrale aanpak waarbij terugkeer kan worden gekoppeld aan andere dossiers en alle bewindspersonen kunnen worden ingezet. Op voorstel van Nederland is besloten pilots uit te voeren met Bangladesh, Pakistan en Nigeria, volgens het meer-voor-meer beginsel. De voorbereidingen daarvoor zijn in gang gezet en er worden nu bezoeken gepland aan Pakistan en Bangladesh om de pilots met deze landen te bespreken.

De extra inzet die het kabinet heeft gepleegd op het tegengaan van illegaal verblijf van criminele en overlastgevende vreemdelingen heeft ertoe geleid dat in 2014 990 zware inreisverboden en 590 ongewenstverklaringen aan vreemdelingen zijn opgelegd. In 2014 zijn 1.110 criminele vreemdelingen uitgezet of zelfstandig vertrokken.

Functie	Loonkosten (brutoloon + werkgeverslasten)
Wijkagent	€ 72.000
Surveillant	€ 53.000
Financieel rechercheur	€ 78.000

Gemiddeld genomen bedraagt de overhead per fte operationele sterkte € 30.000,–. Dit zijn de overige kosten, naast de loonkosten operationele sterkte, waarin begrepen: de uitrusting en bewapening, ICT middelen, het vervoer, de huisvesting, de opleiding en training, de personeelszorg, de administratie, de communicatie, en overige kostencategorieën die buiten de directe loonkosten vallen.

Zie antwoord vraag 29.

De heterdaadratio is het aantal aangehouden verdachten op heterdaad van slachtoffergerelateerde misdrijven t.o.v. het totaal aantal slachtoffergerelateerde misdrijven. In de landelijke prioriteiten 2011–2014 was de ambitie om deze ratio met 25% te laten stijgen. Gebleken is echter dat de heterdaadratio als sturingsvariabele op een te grote afstand tot de uitvoeringspraktijk staat. Dit wordt bevestigd in het rapport «Heterdaadkracht organiseren», uitgebracht door de Politieacademie en onderzoeksbureau AEF. Heterdaadkracht houdt immers verband met de inrichting van diverse aspecten van de politie, zoals het werken met robuuste basisteams, het functioneren van de meldkamer en de samenwerking met burgers, zoals het gebruik van Burgernet en het gebiedsgebonden werken. Op deze punten zijn en worden grote stappen gezet, maar deze voortgang is niet goed zichtbaar in deze indicator en de realisatie van 3,5%. Hoewel dus niet meer als indicator opgenomen, blijft heterdaadkracht onverminderd de aandacht houden.

De EU stelt regelmatig nieuwe richtlijnen en verordeningen vast, die vastgelegd moeten worden in nationale wet- en regelgeving. Het kan hierbij gaan om extra taken of taakverzwaringen, maar ook om extra administratieve lasten, zoals de richtlijn raadsman en politieverhoor. Onderdeel van de doelstelling 5000 fte productiviteitswinst is naast lastenverlichting ook om rekening te houden met een dergelijke lastenverzwaring. Om deze lastenverzwaring vast te kunnen stellen wordt momenteel door een extern bureau onderzocht hoe hoog deze lastenverzwaring is en waaruit deze precies bestaat (extra taken, administratieve lasten etc). De uitkomst hiervan wordt meegenomen in de voortgangsrapportage aan uw Kamer.

Zie antwoord vraag 32.

In de sturing spelen de hoofden Operatiën in de eenheden een belangrijke rol voor de verdere ontwikkeling van heterdaadkracht. Enkele voorbeelden hiervan zijn het ontwikkelen van lokale initiatieven op het gebied van burgerparticipatie, ondersteuning ten behoeve van onder andere kennisuitwisseling en onderzoek. Daarnaast is heterdaadkracht belegd bij een landelijk portefeuillehouder van de nationale politie.

Na onderzoek is gebleken dat het kwantificeren van de heterdaadkracht niet de beste sturingsmethode is. De heterdaadratio als kwantitatieve indicator staat te ver van de praktijk of effectief te kunnen worden gebruikt. Daarom wordt dit voortaan op een kwalitatieve manier vorm gegeven.

De opbrengst van maatregelen die de administratieve lasten verminderen is berekend op basis van een nulmeting die is uitgevoerd door de Politieacademie en AEF. In deze meting is onderzocht hoeveel tijd agenten in de basis politiezorg ultimo 2011 besteedden aan administratieve werkzaamheden. De realisatie van maatregelen met een productiviteitswinst van meer dan 100 fte is steeds extern gevalideerd. In de brief over de herijking van het realisatieplan voor de nationale politie, die uw Kamer medio juli 2015 ontvangt, zal ik ingaan op de realisatie in 2014 en op de verwachtingen ten aanzien van de haalbaarheid van de 5.000 fte.

Zie antwoord vraag 35.

De prioriteit die de politie heeft gegeven aan de inrichting van de basisteams en rechercheteams heeft ertoe geleid dat versnelling is aangebracht in het ontwerp van de werkprocessen van deze teams. In dit ontwerp is administratieve lastenverlichting een belangrijk criterium. Die werkprocessen zijn vastgelegd in de zogenaamde werkingsdocumenten van deze basisteams en rechercheteams. Dat betekent dat met het in werking brengen van de basisteams en de rechercheteams deze lastenluwe werkprocessen geoperationaliseerd worden. Een voorbeeld waarmee de werkprocessen lastenluw(er) zijn gemaakt betreft verduidelijking van het onderscheid in werkzaamheden voor een basisteam en een districtelijk rechercheteam. In de werkingsdocumenten is voorzien in een soort meetlat op basis waarvan het voor de teamchef bij de inrichting van het team, maar natuurlijk ook voor de medewerkers in de dagelijkse praktijk zelf, duidelijk en eenduidig is welke werkzaamheden waar precies thuishoren. Aldus wordt voorkomen dat werkzaamheden blijven «hangen» en pas na verloop van tijd (na allerlei uitzoekwerk) worden opgepakt.

Zie antwoord vraag 32.

De toenmalig Minister van Veiligheid en Justitie heeft deze doelstelling in 2014 verschoven naar eind 2016. De reden hiervoor is dat de reorganisatie veel vergt van de nationale politie. De politie wil de politievrijwilligers niet enkel rekruteren, maar ook behouden. Hiervoor is het van belang dat de randvoorwaarden voor de inzet van politievrijwilligers goed worden geborgd en om dat zorgvuldig en in goed overleg te realiseren is de politie hiervoor meer tijd gegund. Bij de niet executieve vrijwilligers werkt de combinatie met een reorganisatie waarin juist in het niet executieve deel ingrijpende wijzigingen plaatsvinden ook belemmerend voor realisatie van de doelstelling.

Allereerst is er geïnvesteerd in de digitale opsporing. Deze investeringen worden de komende jaren voortgezet. Er is geïnvesteerd in de benodigde technische ondersteuning en er worden in 2015 meer dan 100 digitaal specialisten geworven. Ook zijn er standaarden voor de werkprocessen digitale opsporing vastgelegd en geïmplementeerd.

Naast deze specialistische ondersteuning wordt ingezet op bewustwording en toerusting van alle medewerkers om de benodigde bijdrage aan de aanpak van cybercrime en gedigitaliseerde criminaliteit te kunnen leveren. Zo zijn er handreikingen opgesteld (voor de intake van cybercrime en het betreden van een plaats delict in een gedigitaliseerde omgeving) en zal het trainings- en opleidingsaanbod op dit thema worden uitgebreid.

Na verschijning van de eindrapportage van de Commissie-Wolfsen zal ik mij opnieuw beraden op maatregelen om de financiële beheersbaarheid van het stelsel van gesubsidieerde rechtsbijstand te vergroten.

Wetsvoorstellen en beleidsvoornemens die betrekking hebben op het recht op een eerlijk proces worden altijd getoetst aan dat elementaire grondrecht. Het recht op een eerlijk proces is nu al neergelegd in internationale verdragen en uitgewerkt in Nederlandse wetgeving. Het recht op een eerlijk proces is dus al stevig verankerd in de Nederlandse rechtsorde. Doel van de codificatie in de Grondwet is vooral om dat recht ook op grondwettelijk niveau te verankeren.

Ja, dat klopt. Ik subsidieer de Raad voor Rechtsbijstand als verantwoordelijke voor de organisatie en verlening van rechtsbijstand. De Raad bekostigt met dit budget haar eigen activiteiten en de inzet van advocaten en mediators. Ook subsidieert de Raad het Juridisch Loket. De Raad is verantwoordelijk voor een verstandige aanwending van dit budget en kan daarin keuzes maken. De Raad bepaalt derhalve het budget waarmee het Juridisch Loket de werkzaamheden moet verrichten; het voor eerstelijns rechtsbijstand op de begroting van Veiligheid en Justitie opgenomen bedrag geldt daarbij als plafond. Voor 2015 heeft de Raad de subsidie aan het Juridisch Loket op een bedrag onder dit plafond vastgesteld. De Raad heeft een bedrag ingehouden ter aflossing van een lening die de Raad aan het Juridisch Loket heeft verstrekt. Daarnaast reserveert de Raad, conform mijn verzoek daartoe, een bedrag voor ICT-investeringen. Vanwege eerst de stelselvernieuwing van de rechtsbijstand, en nu het proces met de commissie Wolfsen, is het verstandig om terughoudend te zijn met ICT-investeringen.

In het departementaal jaarverslag 2014 heb ik, mede namens de Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie, verantwoording afgelegd over het gevoerde beleid, de bereikte resultaten van dit beleid en de kosten van het beleid in 2014. Het jaarverslag is niet bedoeld om te beschrijven hoe het «veld» (in casu de tolken en vertalers) dat beleid ervaart.

De begroting was gebaseerd op de voor 2014 geraamde behoefte aan strafrechtelijke toevoegingen in het Prognosemodel Justitiële Ketens. In deze raming was de ontwikkeling van de stijging die zich in de realisatie van de afgegeven reguliere straftoevoegingen heeft voorgedaan, respectievelijk de daling in de realisatie van de afgegeven ambtshalve straftoevoegingen nog niet zichtbaar. De afname van het aantal ambtshalve toevoegingen kan worden verklaard uit een afname van het aantal verdachten dat in bewaring wordt gesteld. Een deel van de verdachten die niet in bewaring zijn gesteld maar wel worden vervolgd, komt in aanmerking voor een reguliere straftoevoeging. Er is dus deels sprake van verplaatsing naar een ander type toevoeging. Overigens zijn de uitgaven aan zowel ambtshalve toevoegingen in strafzaken als aan reguliere toevoegingen in strafzaken in 2014 gestegen ten opzichte van 2013.

Stichting Het Juridisch Loket heeft haar balies niet gesloten, maar de wijze van dienstverlening aangepast. De nadruk wordt gelegd op telefonische dienstverlening. Door de nieuwe werkwijze kan de telefonische dienstverlening beter worden bemand, waarmee een forse beperking van de wachttijd is beoogd. Wanneer dat nodig blijkt, kan een afspraak worden gemaakt om op een vestiging langs te komen. Overigens is ter uitvoering van de motie-Van Nispen het inloopspreekuur in beperkte vorm hervat. De kosten voor deze beperkte hervatting bedragen circa € 950.000 voor een kalenderjaar. Dit bedrag kan niet worden geëxtrapoleerd om de kosten van het hervatten van de dienstverlening zoals dat in 2014 was vormgegeven in te schatten.

Zoals in het antwoord op vraag JV 048 is toegelicht, is er geen sprake van een sluiting van het Juridisch Loket. Ik ben niet door gemeenten benaderd over de wijziging in de dienstverlening van het Juridisch Loket.

Stichting Het Juridisch Loket zet met haar nieuwe werkwijze de telefonische dienstverlening en het zo nodig op afspraak bezoeken van een van de vestigingen, centraal. Het is ook mogelijk om via de website of de e-mail, en ook via de inloopspreekuren, advies voor juridische problemen te verkrijgen. Met deze nieuwe werkwijze denkt het Juridisch Loket haar doelgroep binnen het beschikbare budget beter te kunnen bedienen. Door deze nieuwe werkwijze zal vermoedelijk het aantal telefonische klantcontacten stijgen en het aantal klantcontacten aan de balie dalen. De omvang van deze verschuiving wordt gemonitord.

Jaarlijks bepaalt de Raad voor Rechtsbijstand op basis van de subsidieaanvraag, het beschikbare budget en andere elementen in het stelsel van gesubsidieerde rechtsbijstand, de subsidie van het Juridisch Loket. Het aantal klantcontacten kan daarbij een rol spelen, maar nog relevanter is het aantal juridische problemen dat aan het Juridisch Loket wordt voorgelegd.

Tot en met 2014 zag de kwantitatieve instroomdoelstelling op het aantal door de politie bij het OM aan te leveren verdachten. Met ingang van 1 januari 2015 is deze kwantitatieve instroomdoelstelling niet meer van toepassing. Op 16 september 2014 is de Kamer geïnformeerd over de door de regioburgemeesters, het college van procureurs-generaal en de Minister van Veiligheid en Justitie opgestelde Veiligheidsagenda 2015–2018. De prestatieafspraken 2015–2018 omtrent de aanpak van kinderpornografie maken onderdeel uit van deze veiligheidsagenda. Hierin is opgenomen dat in de dienaangaande aanpak de bestaande focus op slachtoffers en op vervaardigers en verspreiders verder wordt uitgebreid. In dat verband is in de Veiligheidsagenda 2015–2018 opgenomen dat de doelstelling met ingang van 2015 ziet op het aantal interventies. Dit betekent echter niet dat het aantal bij het OM aan te leveren verdachten uit het oog wordt verloren. Het aantal slachtoffers en verdachten kan per interventie variëren. Door het aantal interventies als doelstelling te nemen, kan met de huidige opsporingscapaciteit meer de focus gelegd worden op de zwaardere zaken met als inzet dat verdachten in dergelijke zaken ook bij het OM aangeleverd worden.

Onderstaande tabel geeft weer hoe de onveiligheidsgevoelens zich ontwikkeld hebben sinds de start van deze kabinetsperiode in 2012. Hieruit blijkt dat over in 2014 de algemene onveiligheidsgevoelens 2% lager (i.c. verbeterd) zijn dan in 2012 en de onveiligheidsgevoelens in de eigen buurt 1% hoger (i.c. verslechterd) zijn. Twee nuanceringen zijn wel op de plaats. Allereerst gaat het om relatief kleine veranderingen van 2% respectievelijk 1%. Specifiek gekeken naar de ontwikkeling vorig jaar is te zien dat de algemene en de buurtgerelateerde onveiligheidsgevoelens beide zijn verbeterd ten opzichte van het jaar ervoor. De lichte verslechtering van de buurtgerelateerde onveiligheidsgevoelens in 2013 is daarmee in 2014 vrijwel geheel teniet gedaan.

Percentage van de bevolking dat zich wel eens onveilig voelt	In het algemeen	In eigen buurt
VM 2012	36,6	18,0
VM 2013	36,7	18,8
VM 2014	35,9	18,2
Ontwikkeling 2013–20141	– 3%	– 2%
Ontwikkeling 2012–20141	– 2%	1%

Een verklaring voor deze kleine veranderingen van de veiligheidsbeleving is op basis van de Veiligheidsmonitor niet te geven. De Veiligheidsmonitor is een enquête die een beschrijving geeft van de door de bevolking ervaren onveiligheid, maar niet een verklaring. In zijn algemeenheid worden onveiligheidsgevoelens door een complex aan mogelijke factoren beïnvloed, onder meer door de aanwezige criminaliteit en overlast, het optreden van veiligheidsprofessionals en bestuurders bij veiligheidsincidenten, maar ook door algemene onzekerheden als een economische crisis, mediaberichtgeving over criminaliteit en onveiligheid. Welke factoren hierbij een grotere of kleinere rol spelen verschilt vervolgens van gemeente tot gemeente, van buurt tot buurt en soms zelfs van straat tot straat, zeker bij buurtgerelateerde onveiligheidsgevoelens. Algemene verklaringen zijn daarom niet hiervoor te geven.

Op basis van de huidige beschikbare empirische kennis is er geen verband te leggen tussen de daling van het aantal klassieke misdrijven en de stijging van internetcriminaliteit. Ook is op basis van de huidige beschikbare empirische kennis niet aan te tonen dat er sprake is van een verschuiving.

Zie antwoord vraag 53.

In 2014 werd voor 25.181 nummers een bevel tot aftappen afgegeven. Dat is juist minder dan in het voorgaande jaar, in 2013 is voor 26.150 nummers een bevel tot tappen afgegeven. Ten aanzien van de tapstatistieken worden geen ramingen gemaakt. Bovendien gaat het bij deze nummers niet alleen over telefoonnummers, maar ook over IP-adressen en emailadressen. Sinds de invoering van de nieuwe interceptiestandaard wordt, zowel technisch als procedureel, geen onderscheid meer gemaakt tussen een telefoontap en een internettap. Het onderscheid in de tellingen komt hierdoor vanaf 2014 te vervallen.

Bij het opstellen van de ontwerpbegroting 2014 maakten de geraamde ontvangsten administratiekostenvergoedingen nog geen onderdeel uit van de departementale budgettaire kaders, omdat de administratiekostenvergoedingen tot dan toe werden verantwoord via de jaarrekening van het agentschap CJIB. De ontvangen administratiekostenvergoedingen worden door het bestuursdepartement aangewend ter bekostiging van het CJIB. Met de opname van € 58 mln. aan administratiekostenvergoedingen op de begroting van VenJ worden ontvangsten en uitgaven in samenhang verantwoord.

Begin 2011 is het programma Uitvoeringsketen Strafrechtelijke Beslissingen (USB) gestart gericht op het verbeteren van de prestaties in de tenuitvoerlegging van straffen. Het programma valt onder het bredere programma VPS (Versterking Prestaties Strafrechtsketen), waarin alle verbeterinitiatieven gericht op een doelmatiger strafrechtsketen samenkomen. De tenuitvoerlegging vormt binnen de strafrechtsketen – na de opsporing, vervolging en berechting – het wezenlijke sluitstuk van de strafrechtsketen.

Het programma USB draagt in lijn met het RA Rutte II bij aan de optimalisatie van de executieketen en daarmee ook aan de taakstelling voor de gehele strafrechtketen.

Specifiek voor de uitvoeringsketen strafrechtelijke beslissingen staan de volgende maatschappelijke doelstellingen centraal: het sneller starten van de tenuitvoerlegging, het daadwerkelijk tenuitvoerleggen van straffen en het goed informeren van alle relevante partners binnen en buiten de strafrechtsketen, zoals slachtoffers en nabestaanden, gemeenten en zorginstellingen.

De basis hiervoor is het wetgevingstraject «herziening tenuitvoerlegging strafrechtelijke beslissingen», waarmee de verantwoordelijkheid voor de tenuitvoerlegging verschuift van het OM naar de Minister van VenJ. De coördinatie van de feitelijke tenuitvoerlegging van strafrechtelijke beslissingen wordt centraal belegd bij Centraal Justitieel Incassobureau (verder: CJIB). Per 1 januari 2014 is daartoe binnen het CJIB het Administratie- en Informatie Centrum Executieketen (verder: AICE) van start gegaan. Het AICE draagt er (mede) zorg voor dat strafrechtelijke beslissingen sneller, beter en persoonsgerichter worden uitgevoerd, onder andere door een betere afstemming van verschillende uit te voeren straffen.

Het budgettair kader Personeel & Materieel van het OM voor 2011–2018, met inachtneming van de bezuinigingsdoelstellingen alsmede de twee opwaartse bijstellingen, ziet er als volgt uit:

Bedrag x € 1.000

2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018
510.019	474.930	475.332	474.958	455.240	439.044	429.881	421.430

De korte tijd die is verstreken sinds de afschaffing van de vergoedingsregeling, maken het op dit moment niet mogelijk de gevolgen van het stopzetten van de proces-verbaal vergoeding voor de afbreuk van de leefbaarheid en het veiligheidsbeleid in gemeenten en de werklast voor de politie in kaart te brengen. Ter uitvoering van de motie wordt in opdracht van het Wetenschappelijk Onderzoek- en Documentatiecentrum (WODC) daarom onderzoek gedaan naar de wijze van registratie en besteding van de proces-verbaal vergoedingen door gemeenten. Het verkrijgen van inzicht in de registratie en besteding is een noodzakelijke stap om een mogelijk verband tussen het beëindigen van de vergoedingsregeling en de genoemde gevolgen te verklaren. Het onderzoek is in de afrondende fase en zal, conform motie, vóór 1 juli aan uw Kamer worden gestuurd.

De kosten van de eerste fase van het innovatieproject Landelijke Uitrol Mediation waren € 50.000. De kosten van het vervolgtraject worden conform afspraak gedragen door de deelnemende organisaties.

De subsidie die is verstrekt ten behoeve van de campagne voor het bevorderen van mediation, uitgevoerd door het NMI, bedraagt € 207.200. De subsidie voor het project voor het bevorderen van mediation in het bedrijfsleven, uitgevoerd door ACB foundation, bedraagt € 107.000. De subsidie voor het project Landelijke Uitrol Mediation Overheid (LUMO) bedraagt € 50.000. Totaal is in de periode van 2012 tot 2015 binnen de Innovatieagenda € 364.200 aan subsidie ter bevordering van mediation verstrekt

Zie antwoord vraag 29.

In 2011 heeft het Kabinet een bedrag oplopend tot € 20 mln. per jaar vanaf 2013 geïnvesteerd in het afpakken van crimineel vermogen. Aan die investering is een oplopende doelstelling verbonden tot ruim € 100 mln. vanaf 2016. De doelstelling voor 2015 is € 20 mln. hoger dan de doelstelling voor 2014. De inzet is er op gericht om vanaf 2016 structureel boven de € 100 mln. uit te komen.

De afgelopen jaren zijn de nodige maatregelen genomen om het afpakken van crimineel vermogen te versterken. Zo is de ontnemingswetgeving uitgebreid, zijn de betrokken uitvoeringsorganisaties versterkt en heeft het integraal afpakken op zaaksniveau vorm gekregen. Het is nu aangewezen dat de praktijk gesteund door deze maatregelen de tijd krijgt om de komende jaren tot een verdere stijging van het afpakresultaat te komen. De resultaten van de afgelopen jaren laten zien dat we op de goede weg zijn. Een en ander neemt niet weg dat er tussentijds voortdurend wordt gekeken of er wellicht aanvullende maatregelen nodig zijn om de aanpak van crimineel vermogen te versterken en de effectiviteit van het bestaande instrumentarium te borgen. Zo heb ik met dat doel een wetvoorstel tot aanpassing van de witwaswetgeving in voorbereiding.

Ik verwijs naar het antwoord op vraag 65 en de daarin genoemde maatregelen om ervaren knelpunten het hoofd te bieden.

Het resultaat aan afgepakt crimineel vermogen in 2014 is door de inzet van verschillende instrumenten behaald. Niet alleen door de inzet van de ontnemingsmaatregel, maar ook door verbeurdverklaring, schikking en de ontnemingscomponent in een transactie. De verhouding onder en boven de € 10.000 zal per instrument verschillen. Een percentage voor alle instrumenten kan dan ook niet worden gegeven.

Ik veronderstel dat de percentages van 55% en 86% zijn ontleend aan de antwoorden op de schriftelijke Kamervragen, specifiek het antwoord op vraag 1 en 2, van de leden Van Nispen en Kooiman (2015Z04547) welke antwoorden op 18 mei 2015 aan uw Kamer zijn verzonden. Het percentage van 55% betrof het aandeel opgelegde ontnemingsmaatregelen tot € 10.000 in 2013. Het percentage 86% betrof het aandeel geïncasseerd crimineel vermogen door de inzet van ontnemingsmaatregel over de periode 2007 tot en met 2013. Een verhoging van het aandeel ontnemingsmaatregelen onder de € 10.000 zal tot gevolg hebben dat het aandeel van ontnemingsmaatregelen boven de € 10.000 zal dalen. Deze verhouding zal jaarlijks verschillen. Ik vind het belangrijk dat zowel zaken met een criminele winst onder de € 10.000 als zaken met een criminele winst boven de € 10.000 worden aangepakt.

Ik veronderstel dat de percentages van 49% en 51% zijn ontleend aan de antwoorden op de schriftelijke Kamervragen, specifiek het antwoord op vraag 3, van de leden Van Nispen en Kooiman (Handelingen II 2014/15, nr. 2299), welke antwoorden op 18 mei 2015 aan uw Kamer zijn verzonden. Zoals bij het antwoord op vraag 3 van die lijst vermeld, kwam in het verleden het leggen van (conservatoir) beslag met het oog op een op te leggen ontnemingsmaatregel veelal pas in de executiefase aan de orde. Doordat veroordeelden er tegen die tijd vaak al alles aan hebben gedaan om verhaal te voorkomen, door bijvoorbeeld vermogensbestanddelen aan een ander over te dragen, kan het veel inspanning kosten en lange tijd duren om achteraf tot (volledige) inning van de opgelegde maatregel te komen. Dit geldt vooral bij de hogere ontnemingsmaatregelen. Het gevolg daarvan is dat er bij het CJIB vooral uit deze oude zaken (de verjaringstermijn kan wel 16 jaar bedragen) nog een ontnemingsbedrag open staat. Om de effectiviteit van de inning te verhogen, zijn in 2011 de nodige maatregelen getroffen. Zo zijn bij wet van 31 maart 2011 (Stb. 2011, nr. 171) de mogelijkheden tot voordeelsontneming verruimd. Als blijkt dat de verdachte vermogen bij een ander heeft ondergebracht met het kennelijke doel om toekomstig verhaal daarop te frustreren, is het sindsdien mogelijk dit vermogen bij het verhaal te betrekken. Ook is het kabinet in 2011 gestart met een intensivering in de vorm van het ketenprogramma afpakken. Het verhogen van de beslagratio is een van de belangrijkste doelstellingen van het ketenprogramma.

In de periode tot en met 31 december 2014 zijn er bij het CJIB circa 22.000 ontnemingsmaatregelen ingestroomd. Het initiële vorderingsbedrag dat bij deze zaken hoort is circa € 655 mln. Het openstaande saldo op de peildatum van 31 mei 2015 is circa € 340 mln. Dit levert een percentage van openstaande vorderingen op van 51,9% (t.o.v. 51% openstaande bedrag in 2011). Dergelijke vorderingen hebben veelal een langere inningstijd nodig. De inning gaat echter door tot de executieverjaringstermijn is verstreken.

De investering in 2011 oplopend tot een bedrag van € 20 mln. per jaar vanaf 2013 ten behoeve van het afpakken van crimineel vermogen heeft geleid tot een versterking van uitvoeringsorganisaties in de fases opsporing, vervolging en executie. Omdat in tegenstelling tot de investering in 2011 eerdere investeringen meer generiek van aard waren en tot doel hadden de aanpak van financieel-economische criminaliteit in den brede te versterken zijn cijfers over de totale capaciteit die wordt ingezet ten behoeve van het afpakken van crimineel vermogen niet beschikbaar. Ik verwijs in dit verband ook naar de brief van mijn voorganger van 19 december 2014 over de rijksbrede aanpak van fraude (Kamerstuk 17 050, nr. 496).

Bij uitdiensttreding van DJI medewerkers wordt niet geregistreerd of medewerkers elders tijdelijk dan wel vast een contract hebben aanvaard.

Het Schadefonds Geweldsmisdrijven zet in op de verbetering van de bekendheid bij het slachtoffer. In deze context wordt aan structurele voorlichting gewerkt door medewerkers van het Schadefonds bij de doorverwijzers Slachtofferhulp Nederland (SHN), politie en andere partijen. Bijvoorbeeld levert het Schadefonds een bijdrage in de opleiding van medewerkers en vrijwilligers van SHN en verschijnt er binnenkort een bijdrage in het politieblad Blauw. Voorts zal, indien het wetsvoorstel «Wijziging van het Wetboek van Strafvordering ter aanvulling van het spreekrecht van slachtoffers en nabestaanden in het strafproces en wijziging van de Wet schadefonds geweldsmisdrijven ter uitbreiding van de mogelijkheid van uitkering aan nabestaanden» (Kamerstuk 34 082) tot wet wordt verheven, het aantal uitkeringen toenemen als gevolg van de uitbreiding van de indieningstermijn en voor zaken van dood door schuld in het verkeer.

Als prestatie-indicator voor de pakkans wordt de zogenoemde verdachtenratio gehanteerd. De verdachtenratio is als volgt gedefinieerd: het aantal in een verslagjaar afgehandelde verdachten (op basis van politieadministratie) gedeeld door het aantal in datzelfde jaar registreerde misdrijven x 100. Bij een stijging van de verdachtenratio zijn er meer verdachten afgehandeld ten opzichte van het totaal aantal gepleegde delicten.

Onder strafratio moet worden verstaan de verhouding tussen het aantal gestrafte overvallers en het totaal aantal overvallen. Bij het stijgen van de strafratio zijn er meer verdachten veroordeeld ten opzichte van het totaal aantal gepleegde delicten.

In de veiligheidsagenda 2015–2018 wordt gewerkt met het ophelderingspercentage als indicator, aangezien deze inderdaad meer zegt over de mate waarin bepaalde misdrijven worden opgehelderd. Het ophelderingspercentage is het aantal in een bepaald jaar opgehelderde misdrijven gedeeld door het aantal geregistreerde misdrijven in datzelfde jaar x 100%.

De pakkans wordt uitgedrukt in de verdachtenratio. De verdachtenratio betreft de verhouding tussen het aantal afgehandelde verdachten van misdrijven en het totaal aantal misdrijven. Dit verhoudingsgetal wordt vervolgens vermenigvuldigd met 100. De verdachtenratio komt in 2014 hoger uit dan 100. Dit heeft twee redenen:

• 1. Er worden vaak meerdere verdachten per overval afgehandeld. Ook de verdachten waarvan het openbaar ministerie al in het politieproces beslist om ze niet verder door te geleiden naar het strafrechtelijke proces worden hierbij meegenomen.

• 2. De stijging van de verdachtenratio wordt verder verhoogd door het afhandelen van verdachten van overvallen uit voorgaande jaren.

Kortom, de afgelopen jaren is sterk ingezet op de aanpak van overvallen. Dit heeft geresulteerd in een sterke toename van het aantal afgehandelde verdachten en het teruglopen van het aantal overvallen. De combinatie van deze twee ontwikkelingen zorgt voor een hoge pakkans.

De laatste MCB is in 2011 verschenen over het jaar 2010. Met een algemeen afnemend budget was voortzetting niet langer mogelijk en is besloten naar alternatieven voor monitoring te zoeken. Met subsidie van VenJ is de ontwikkeling van de minder kostbare monitor Veilig Ondernemen in Beeld (VOiB) in gang gezet, die op lokaal niveau de criminaliteit bij het bedrijfsleven in kaart moet brengen. In 2014 zijn onder regie van het Centrum voor Criminaliteitspreventie en Veiligheid bij Regionale Platforms Criminaliteitsbeheersing (RPC’s) pilots uitgevoerd ten behoeve van het gebruik van de VOiB. In 2015 wordt de VOiB landelijk uitgerold, waarna wordt bezien hoe hiermee ook een landelijk beeld kan worden gegenereerd.

Branche- en koepelorganisaties beschikken overigens zelf over veel informatie over slachtofferschap van criminaliteit. Daarnaast maakt VenJ gebruik van gegevens uit de systemen van de Nationale Politie en het OM.

Zie antwoord vraag 74.

In 2014 hebben zich minder slachtoffers gemeld bij het Schadefonds Geweldsmisdrijven. Dit heeft zich vertaald in lagere uitgaven voor de reguliere dienstverlening.

De presentatie van totale uitgaven voor het Schadefonds Geweldsmisdrijven in het jaarverslag 2014 is hoger dan de begroting 2014 en wordt verklaard door overige uitgaven die zijn gedaan in het kader van de Tijdelijke regeling uitkeringen seksueel misbruik minderjarigen in instellingen en pleeggezinnen (de Tijdelijke regeling) en het Statuut voor de buitengerechtelijke afhandeling van civiele vorderingen tot schadevergoeding in verband met seksueel misbruik van minderjarigen in instellingen en pleeggezinnen (het Statuut). De middelen hiervoor waren niet begroot maar zijn bij najaarsnota 2014 ter beschikking gesteld aan het Schadefonds Geweldsmisdrijven.

De inzet van gelden voor deze maatregelen geschiedt voor een beperkt deel middels subsidies zoals aan sportverenigingen voor de campagne «Alleen jij bepaalt». Daarbij wordt standaard in de subsidiebesluiten geclausuleerd dat er gerapporteerd en verantwoord dient te worden. In een deel van die subsidiebesluiten is geclausuleerd dat bij verantwoording een accountantsverklaring overlegd dient te worden. Bij iedere subsidievaststelling wordt nagegaan of de subsidiegelden deugdelijk zijn besteed.

Daarnaast worden vanuit bijdragen aan gemeenten toegekend in het kader van preventiebeleid ter voorkoming van woninginbraken. Abusievelijk zijn deze uitgaven verantwoord op het bijdrage-artikel aan ZBO’s. Er worden vanuit de «overige preventie maatregelen» geen bijdragen geleverd aan zelfstandige bestuursorganen.

In mijn brief van 15 april 2013 heb ik aan uw Kamer aangegeven met Top 50 gemeenten in gesprek te gaan over mogelijke ondersteuning bij de aanpak van het toen nog stijgende aantal woninginbraken (Kamerstuk 29 628, nr. 385). In dit kader hebben in de periode 2013–2014 totaal 74 gemeenten direct of via een regionaal samenwerkingsverband een bijdrage ontvangen ten behoeve van overwegend preventietrajecten. Het gaat hierbij om gebiedsgerichte, slachtoffergerichte en dadergerichte preventiemaatregelen. In goed overleg met de gemeenten wordt de effectiviteit van deze interventies geëvalueerd. Mede dankzij de met deze bijdragen uitgevoerde preventietrajecten is het aantal woninginbraken incl. pogingen in de periode 2013–2014 met 22% gedaald.

Zie antwoord vraag 80.

Het uitgekeerde bedrag door Justis aan garanties in het kader van de Garantieregeling Faillissementscuratoren (€ 1,3 mln.) is opgenomen in tabel 3.3 van het jaarverslag op pagina 26.

Vanwege vertraging in de afrekensystematiek kan er een verschil zitten in de uitbetaling door Justis aan de curatoren (€ 1,3 mln.) en het bedrag dat wordt verrekend met Justis vanuit het moederdepartement (€ 0,9 mln. zie ook tabel 34.10 budgettaire gevolgen van beleid art. 34 op pagina 69).

De bijdrage voor de forensische zorg is in 2014 met + € 75,5 mln. bijgesteld ten opzichte van de ontwerpbegroting 2014. Gedurende een jaar worden diverse mutaties ten behoeve van DJI-brede activiteiten veelal op het meest omvangrijke begrotingsartikel van DJI geboekt (Gevangeniswezen), met als gevolg een (periodiek) budgetneutrale technische herschikking. In 2014 bedroeg deze herschikking € 44 mln. op de bijdrage voor forensische zorg, inclusief de verdeling van DJI-brede budgetten voor onder andere de uitvoering van het Masterplan DJI. Daarnaast heeft de in het jaarverslag genoemde bijdrage van € 36,7 mln. (pagina 72 bovenaan) voor € 11,6 mln. betrekking op de forensische zorg.

De bijdrage (inter)nationale organisaties, medeoverheden is gebruikt om een aantal projecten te financieren in het kader van de tenuitvoerlegging strafrechtelijke sancties. Voorbeelden hiervan zijn de bijdrage aan internationale organisaties op het terrein van sanctietoepassing en de extra inzet in veiligheidshuizen.

In verband met de mogelijk nog toenemende vraag naar reclasseringsproducten, is besloten een onderzoek te laten uitvoeren naar hoe de toekomstige vraag naar reclasserings-producten zich naar verwachting (op basis van de thans bekende inzichten en wensen) zal ontwikkelen en daarnaast een inventarisatie te maken van de mogelijkheden die er, zowel binnen de reclassering als in de keten, zijn om deze eventuele verdere groei op een verantwoorde wijze op te vangen.

Er is structureel lager begroot aangezien aan de reclasseringsorganisaties een bezuiniging is opgelegd van 8,9%, afgezet tegen het budgettair kader van 2012, oplopend tot een structureel bedrag van € 20,9 mln. in 2017. Deze taakstelling geldt niet alleen voor de reclasseringsorganisaties maar is van toepassing op de beleidsbudgetten van het gehele departement Veiligheid en Justitie. Mede door de maatregelen die de reclasseringsorganisaties hebben genomen, is de besparing in 2013 en in 2014 niet ten koste gegaan van de afgesproken productieaantallen en van de belangrijkste beleidsdoelstellingen.

Aanvullende bijdrages aan de Reclassering vinden hun oorsprong in activiteiten die de Reclassering verricht welke niet tot de reguliere productie behoren. Voor overige activiteiten in het kader van beleidsdoelstellingen zoals de HIC-aanpak, het slachtofferbeleid en het adolescentenstrafrecht worden daar middelen voor beschikbaar gesteld, welke gedurende het uitvoeringsjaar aanvullend aan het budgettair kader worden toegevoegd. Dat zal de komende jaren niet anders worden.

Diverse beleidsontwikkelingen, zoals ZSM, introductie van de Veiligheidshuizen, het meer betekenisvol straffen waardoor vaker taakstraffen worden opgelegd, stimulering van de persoonsgerichte aanpak en het vaker opleggen van bijzondere voorwaarden, hebben er mede voor gezorgd dat de vraag naar reclasseringsproducten is toegenomen.

De reclasseringsorganisaties hebben de afgelopen jaren daarnaast geïnvesteerd in een verdere professionalisering van de organisatie. Zo is ingezet op verbeterde advisering, een toezichtmodel dat zo goed als mogelijk is toegesneden op het recidiverisico, het voorkomen van wachtlijsten, verbeteren van ketensamenwerking en voortdurende verbetering van de kwaliteit van dienstverlening.

Zie antwoord vraag 88.

Agressietherapie en/of verslavingsbehandeling kan reeds worden opgelegd door de rechter aan bijvoorbeeld personen die zich schuldig hebben gemaakt aan huiselijk geweld, aan veelplegers, maar ook aan relschoppers. Het betreft een maatregel die dan wordt opgelegd als een bijzondere voorwaarde. Aan de motie wordt derhalve reeds uitvoering gegeven.

Een registratie van de uitgaven door gemeenten aan het inhuren van externen voor de decentralisatie jeugdzorg is niet beschikbaar op landelijk niveau. Dit is een zaak/verantwoordelijkheid van de gemeenten zelf.

Een registratie van de uitgaven door gemeenten aan het implementeren van nieuwe ICT voor de jeugdzorg is niet landelijk beschikbaar. Dit is een zaak/verantwoordelijkheid van de gemeenten zelf.

Gegeven het feit dat de meeste middelen via de decentrale overheden zijn ingezet, die bovendien bestedingsvrijheid hebben, is het niet mogelijk naar bestedingsdoel een onderverdeling te maken.

Uit WODC-onderzoek verricht in 2014 is gebleken dat er in de periode van 2002–2010 sprake is van een daling van de recidivecijfers bij jeugdige daders. Het onderzoek geeft aan dat er vrij stevige aanwijzingen zijn dat de dadergerichte aanpak – naast andere factoren – een rol heeft gespeeld bij deze recidivedaling. Belangrijk hierbij is dat de jeugdreclassering één van de partners is die onderdeel uitmaakt van de jeugdstrafrechtketen. Al deze partijen verrichten inspanningen voorafgaand aan of gedurende de begeleiding van de jeugdreclassering met als doel recidive terug te dringen. De effecten van deze inspanningen zijn dusdanig met elkaar verweven dat het niet mogelijk is om verantwoorde uitspraken te doen over de (causale) invloed van alleen de begeleiding van de jeugdreclassering op recidive.

Doorzettingsmacht als bedoeld in het Besluit van 14 december 2005 (Stb. 2005, nr. 662), houdende tijdelijke herindeling van ministeriële taken in geval van een terroristische dreiging met een urgent karakter wil zeggen dat de Minister van Veiligheid en Justitie een aantal taken en de daaraan verbonden bevoegdheden van andere Ministers uitoefent als de onverwijlde uitoefening daarvan noodzakelijk is om maatregelen te nemen ter voorkoming van een terroristisch misdrijf of om op voorhand de gevolgen daarvan te beperken. Het kan daarbij onder andere gaan om het geven van aanwijzingen aan de burgemeesters met betrekking tot de beveiliging van havens, om het treffen van maatregelen om de gevolgen van een kernongeval te beperken of ongedaan te maken of om het verbieden van de productie, het in voorraad hebben, de verwerving of het bezit van biologische agentia.

De Minister van Veiligheid en Justitie oefent deze taken en bevoegdheden uitsluitend uit indien overleg of overeenstemming over die maatregelen met de andere Minister(s) niet mogelijk is binnen de beschikbare tijd. Het betreft overigens een tijdelijke bevoegdheidsuitoefening.

Van deze bevoegdheid heeft de Minister van Veiligheid en Justitie nog geen gebruik hoeven te maken.

De gemiddelde verblijfsduur op basis van uitstroom betreft de periode vanaf datum binnenkomst tot aan vertrek uit centrale opvang. De duur is afhankelijk van een aantal factoren, bijvoorbeeld aantallen instroom, samenstelling van de instroom en beschikbaarheid woonruimte in de gemeente. Vanwege de onvoorspelbaarheid van de instroom- en de afhankelijkheden in de uitstroom is er geen harde prognose te geven over de gemiddelde verblijfsduur bij uitstroom. Of de gemiddelde verblijfsduur in 2015 gaat oplopen is nog maar de vraag. Bij gelijkblijvende omstandigheden is het de verwachting dat als de gemeenten kunnen voldoen aan de taakstelling het mogelijk is dat de gemiddelde verblijfsduur ongeveer gelijk blijft of zelfs daalt. De gemiddelde verblijfsduur uitstroom over de eerste vier maanden van 2015 bedroeg circa 9 maanden.

In het jaarverslag 2014 van Veiligheid en Justitie wordt vermeld dat 110 verdachten van mensensmokkel zijn aangehouden en dat 20 projectmatige mensensmokkelonderzoeken zijn verricht. De projectmatige onderzoeken naar mensensmokkel hebben geleid tot 58 aanhoudingen en één veroordeling. Een aantal onderzoeken loopt nog, bevindt zich in de zittingsfase, is gestopt of heeft geleid tot een sepot. Over het totaal aantal veroordelingen kan op dit moment dus nog geen uitspraak worden gedaan.

In het jaarverslag 2014 van Veiligheid en Justitie wordt vermeld dat 110 verdachten van mensensmokkel zijn aangehouden en dat 20 projectmatige mensensmokkelonderzoeken zijn verricht. De projectmatige onderzoeken naar mensensmokkel hebben geleid tot 58 aanhoudingen en één veroordeling. Een aantal onderzoeken loopt nog, bevindt zich in de zittingsfase, is gestopt of heeft geleid tot een sepot. Over het totaal aantal veroordelingen kan op dit moment dus nog geen uitspraak worden gedaan.

Deze informatie is op dit moment niet beschikbaar omdat dit niet uit de registratiesystemen van het Openbaar ministerie te herleiden is. Zoals bij de antwoorden 105 en 107 staat aangegeven hebben de onderzoeken naar mensensmokkel tot nu toe geleid tot één veroordeling.

De nota naar aanleiding van het verslag komt kort na het zomerreces naar de Kamer.

In de Miljoenennota 2015 heeft het kabinet € 375 mln. extra beschikbaar gesteld voor de eerstejaarsopvang van asielzoekers uit ontwikkelingslanden. Dit budget is conform de begrotingsregels beschikbaar gesteld voor de jaren 2014 én 2015. Het deel dat in 2014 onbesteed is gebleven, komt in 2015 tot besteding.

VluchtelingenWerk Nederland wordt door de Nederlandse overheid gefinancierd om ondersteuning te bieden in het kader van de asielprocedure. Zo geeft VluchtelingenWerk Nederland voorlichting over en bereidt het asielzoekers voor op de procedure. Ook tijdens de procedure biedt VluchtelingenWerk Nederland ondersteuning aan de asielzoeker en de advocatuur aan. Gedurende het verblijf in het asielzoekerscentrum heeft VluchtelingenWerk een rol als vraagbaak. Niet alleen bij vragen over de procedure maar ook over hoe dingen werken in Nederland. Al deze activiteiten zijn ondersteunend aan het Rijksbeleid.

De wetswijziging waarin het gebruik van biometrische gegevens in de vreemdelingenketen is geregeld is sinds 1 maart 2014 in werking. Sindsdien worden van derdelanders (vreemdelingen die geen nationaliteit van een lidstaat van de EU de EER of Zwitserland hebben) die een verblijfsvergunning aanvragen tien vingerafdrukken afgenomen en opgeslagen in de vreemdelingenadministratie. Iedere derdelander heeft dus een unieke registratie. Bij ieder vervolgcontact met de overheid wordt de identiteit van de vreemdeling geverifieerd veelal aan de hand van de biometrische gegevens. Hierdoor worden meerdere registraties van een persoon onder verschillende namen in de vreemdelingenadministratie voorkomen. De kwaliteit van de vreemdelingenadministratie verbetert daardoor sterk. Misbruik van persoonsgegevens, bijvoorbeeld een nieuwe verblijfsaanvraag indienen onder een andere naam, wordt door het gebruik van biometrie effectiever bestreden.

De meeste landen hebben geen principiële bezwaren tegen gedwongen terugkeer en werken daar aan mee. Er is echter een aantal landen dat weigert mee te werken. Daarnaast is er een aantal landen dat veel voorwaarden stelt en vragen opwerpt, of juist niet reageert op Nederlandse verzoeken, zodat er feitelijk gesproken kan worden van tegenwerking.

De landen waar dit voor geldt wisselen, maar op dit moment verloopt de samenwerking op het gebied van gedwongen terugkeer onder meer minder soepel met Algerije, China, Egypte, Ethiopië, Ghana, India, Irak en Somalië.

Er is geen taakstelling om op het aantal fte’s te bezuinigen. De efficiencytaakstelling op de apparaatsuitgaven is als een korting op de betreffende budgetten verwerkt. De ontwikkeling van het aantal fte’s op het kerndepartement wordt bepaald door meerdere ontwikkelingen naast besparingen zijn er ook intensiveringen. Ultimo april 2015 was de bezetting van het kerndepartement 1.893 fte.

De algemene efficiency taakstelling geldt voor de gehele rijksoverheid. De Rechtspraak is hiervoor niet uitgezonderd. De Raad voor de rechtspraak heeft zelf aangegeven deze algemene efficiencytaakstelling van het Kabinet te willen invullen met de besparingen die voortvloeien uit het programma Kwaliteit en Innovatie. Mocht het de Rechtspraak onverhoopt niet lukken om de efficiencytaakstelling te realiseren, door eventuele vertraging van KEI of om andere redenen, dan praten wij daarover bij de eerstkomende prijsonderhandelingen. Ik ga daar nu niet op vooruitlopen.

Aangenomen dat de vragensteller doelt op de paragraaf «Rechtmatigheid (en getrouwheid)», betreft het twee separate onderwerpen: onrechtmatigheidsfouten bij de uitvoering van de inkoop (1,31%) en fraude (drie gevallen).

De onrechtmatigheidsfouten betreffen fouten die voortvloeien uit het niet of niet volledig voldoen aan de aanbestedingswet 2012. De aanbestedingswet schrijft voor dat alle inkoop die door de overheid wordt verricht aan strikte regels moet voldoen. Bij overtreding is er sprake van onrechtmatigheid.

Van de vermelde drie gevallen waarbij fraude is geconstateerd in 2014 betroffen er twee gebruik van dienstauto voor privédoeleinden en het onvolledig en/of onjuist registreren van de in dat kader gereden kilometers. Dit betrof overtreding van interne regels; er is geen aangifte van gedaan. Beide schendingen zijn niet op geld gewaardeerd. Bij het derde geval was sprake van het in naam van de organisatie laten afhandelen van een privéaangelegenheid van enkele duizenden euro’s. Hierover is contact geweest met de politie maar is besloten geen aangifte te doen. Zoals in het jaarverslag is vermeld, is op deze drie gevallen gereageerd met aanzegging tot ontslag, voorwaardelijk ontslag respectievelijk strafontslag.

In 2014 was er onduidelijkheid over de regelgeving van de bevoorschotting van de nationale politie. In het vierde kwartaal 2014 is het voorschot door een miscommunicatie niet geboekt, maar later bij de correctieboekingen over 2014. Dit heeft louter administratieve consequenties en geen gevolgen voor rechtmatigheid van de uitgaven. Na aanpassing van de wet in 2015 is geen voorschotboeking meer noodzakelijk en zal vanaf 2016 het nieuwe regime gaan gelden.

Ja. Hoewel VenJ er uiteraard naar streeft om volledig rechtmatig in te kopen, is een geheel procedureel rechtmatige foutloze inkoop, mede door de complexiteit van de regelgeving, de omvang van de organisatie en het grote aantal inkooptransacties, de komende jaren niet te verwachten. VenJ streeft naar een continue verbetering en stelt daarbij jaarlijks doelstellingen voor het verder terugdringen van onrechtmatige inkoopuitgaven. Om deze doelstellingen te halen wordt ook voortdurend gewerkt aan uitbreiding en verbetering van het inkoopinstrumentarium en aan kaderstelling en voorlichting. Deze aanpak wordt door de Auditdienst Rijk (ADR) ondersteund.

Ja, dat klopt. In het kader van het programma Compacte Rijksdienst zijn de processen rond de Europese aanbestedingen binnen VenJ geconcentreerd in een drietal «Inkoop Uitvoeringscentra (IUC’s)» en één inkoopcentrum specifiek voor de inkoop van forensische zorg. Eén IUC verricht de inkoop voor het Bestuursdepartement, het Openbaar Ministerie, de Raad voor de Kinderbescherming en het Nederlands Forensisch Instituut, één IUC voor de Dienst Justitiële Inrichtingen en één IUC voor de IND, de Dienst Terugkeer en Vertrek en het COA. Daarnaast zijn er «inkoopsteunpunten» waar kleine operationele inkoopactiviteiten worden uitgevoerd.

Bij de vorming van IUC’s is gezocht naar een balans tussen enerzijds een bundeling van schaarse expertise waardoor kwaliteit en continuïteit van het inkoopproces beter geborgd kan worden, en anderzijds een zekere «nabijheid» van het inkoopproces om een goede aansluiting op het primair proces in stand te houden. VenJ heeft daarom niet gekozen voor één inkoopafdeling.

Het werken met de nieuwe processen die uit deze maatregelen voortvloeiden heeft niet direct geleid tot het optimale resultaat omdat betrokken instanties en medewerkers zich deze nieuwe werkwijzen eerst eigen moesten maken. Het gaat hierbij om ingrijpende veranderingen waarmee enige tijd is gemoeid om deze volledig te implementeren. Om deze reden zijn de effecten nog niet geheel zichtbaar in de verantwoording over de bedrijfsvoering van 2014. Dit zal naar verwachting bij de verantwoording over 2015 wel het geval zijn. Gegeven de omvang van het inkoopvolume van DJI en de aard van het inkoopproces, wordt weliswaar gestreefd naar minimalisering van onrechtmatigheden, maar is niet realistisch te veronderstellen dat deze altijd volledig kunnen worden voorkómen.

Indien het eigen vermogen van de Rechtspraak aan het eind van het jaar negatief blijkt te zijn, dan dient de Minister van VenJ dit aan te vullen tot nul (zie Besluit Financiering Rechtspraak 2005, artikel 17, lid 6). In de meest recente begroting van VenJ, begroting 2015, prognosticeert de Raad voor de rechtspraak dat het eigen vermogen in 2014 daalt naar € 8,6 mln. en in 2015 negatief wordt met een bedrag van € 11,4 mln. Uit het jaarverslag 2014 van de Rechtspraak blijkt dat het eigen vermogen eind 2014 € 23,5 mln. bedraagt. Wat dit betekent voor het eigen vermogen in 2016 zal mede afhangen van ontwikkelingen in 2015 en 2016, zoals bijvoorbeeld de investeringen in het programma Kwaliteit en Innovatie. In de begroting 2016 zal een nieuwe inschatting worden gemaakt van de impact van deze ontwikkelingen op het eigen vermogen van de Rechtspraak.

Het verschil van € 27,5 mln. betreft het verschil tussen de verwachte uitgaven voor de Rechtspraak in de begroting 2014 voor het jaar 2014 en de werkelijke uitgaven in 2014. Dit verschil staat los van de (geraamde) uitgaven voor het jaar 2016. Het eigen vermogen is in het jaar 2014 gedaald van € 28,6 mln. eind 2013 naar € 23,5 mln. eind 2014. De egalisatierekening is gestegen van € 52,1 mln. eind 2013 naar € 57,8 mln. eind 2014.

Nee, er zijn geen problemen of knelpunten meer bij de uitvoering van de SBF-regeling. In het verleden is voor 123 medewerkers de compensatie voor het AOW-gat te vroeg uitbetaald. Dit probleem is in goed overleg met iedere individuele medewerker opgelost.

Het percentage externe inhuur op de totale personeelskosten in 2014 voor de vreemdelingenketen, behorend bij VenJ, is 17,1%. Dit is als volgt opgebouwd:

	Amb. P	Ext. Inhuur	Tot p-kosten	%
IND	194.439	38.641	233.080	16,6%
COA	92.305	25.286	117.591	21,5%
DT&V	33.478	2.025	35.503	5,7%
Totaal	320.222	65.952	386.174	17,1%

Dit percentage is hoger dan de norm van 10% (voor departementen) omdat met name IND en COA in verband met de plotseling zeer sterk gestegen asielinstroom in 2014 gebruik hebben gemaakt van veel uitzendkrachten. Voor de bedrijfsvoering van deze organisaties is het belangrijk om in dit soort situaties met een flexibele schil te werken om grote stijgingen en dalingen in de productie op te kunnen vangen.

Zoals ik eerder heb aangegeven tijdens het mondelinge vragenuur d.d. 28 april 2015 heeft het CJIB in 2014 circa 20.000 keer een betalingsregeling voor verkeersboetes getroffen ten opzichte van 16.500 keer in 2013.

In 2014 en 2013 zijn respectievelijk circa 46.300 en 31.800 schriftelijke aanvragen daartoe ingediend. De verwachting is dat met de invoering van betaling in termijnen per 1 juli 2015 het aantal verzoeken om een betalingsregeling zal dalen.

De hogere kosten van externe inhuur dan begroot zijn veroorzaakt, doordat er gedurende het uitvoeringsjaar 2014 een groter beroep werd gedaan op de ICT-verandercapaciteit van het Centraal Justitieel Incassobureau dan eerder was voorzien. Er bestaat daarbij geen relatie met de voorziening inzake de reorganisatie; deze voorziening betreft de afvloeiingskosten van fte’s die niet alternatief inzetbaar zijn, bijvoorbeeld voor specialistische ICT-werkzaamheden.

Het verandertraject «Eenheid en Eenvoud» is door het Centraal Justitieel Incassobureau eind 2014 succesvol afgerond.

Uit onderzoek van het WODC (Opbrengsten boetes en transacties uit verkeersovertredingen, 2011) blijkt dat de pakkans in combinatie met boetes van een bepaalde hoogte van invloed is op een betere naleving van de verkeersregels. Het WODC heeft berekend dat een toename met 1% van het boetetarief leidt tot een afname met circa 0,2% van het aantal snelheidsovertredingen. Een betere naleving draagt weer bij aan de verkeersveiligheid.

Ruim 86% van de daling is toe te schrijven aan minder beschikkingen vanwege de overschrijding van de maximaal toegestane snelheid. De belangrijkste oorzaken hiervan zijn de vervanging van een aantal trajectcontrolesystemen, de vervanging van de analoge naar digitale flitspalen en de vervanging van de radarsets. Daarnaast zijn er iets minder beschikkingen verstuurd in het kader van de verplichte APK-keuringen en voor fout parkeren. Hierdoor zijn de opbrengsten uit verkeersboetes in 2014 ca. € 34 mln. achter gebleven bij de raming.

Het NFI heeft het jaar 2014 afgesloten met een klein tekort van ca. € 0,3 mln. Er is over de volle breedte van het NFI-budget dan ook geen sprake van meevallers.

Gelet op de taakstelling heeft het NFI haar missie en de kerntaken van de organisatie en de inrichting en uitvoering daarvan herijkt. Ten aanzien van de internationale werkzaamheden is een duidelijke focus aangebracht op werkzaamheden die waarde toevoegen voor de Nederlandse strafrechtketen en op klantnabijheid. Het NFI richt zich primair op NP, OM en ZM en daarnaast op overige instanties die zich inzetten voor recht, vrede en veiligheid (bijvoorbeeld Defensie, NCTV, IND, inlichtingen- en veiligheidsdiensten e.d.).

Dit betekent niet dat er minder wordt ingezet op internationale samenwerking. Het NFI is bijvoorbeeld als lid van het Europese Netwerk voor Forensisch Instituten (ENFSI) continue bezig met het zoeken van mogelijkheden tot samenwerking en uitwisseling van kennis en ervaring met andere Europese instituten. Ook is de ontwikkeling van een «level playing field» op forensisch gebied binnen de EU een prioriteit voor Nederland tijdens het voorzitterschap. Hiermee wordt de internationale samenwerking nog verder versterkt.

Het contract met het Field Lab loopt in 2016 af. Door de taakstelling daalt het gebruik van het Fieldlab in 2015 al in zodanige mate dat het goedkoper is om het Field Lab in de loop van 2015 te verlaten en niet te wachten tot het contract in 2016 afloopt. Hierdoor dalen de exploitatiekosten (waaronder de onderhouds- en servicekosten) al eerder dan wanneer het Field Lab tot 2016 in gebruik zou blijven. De totale kosten van het Fieldlab op jaarbasis bedragen ca. € 0,8 mln. daarvan heeft ca. € 0,65 mln. betrekking op vaste lasten (huur en afschrijvingen). De resterende € 0,15 mln. dient ter dekking van de gebruikskosten van het pand (energie, schoonmaak etc.). Door de eerdere buitengebruikstelling bespaart het NFI op de gebruikskosten.

Het NFI heeft minder verzoeken tot DNA onderzoek in het kader van High Volume Crime zaken gekregen. Dit betekent niet dat de politie minder onderzoek naar dit type zaken heeft gedaan. Oorzaken van de daling kunnen zijn dat de politie en het OM in dit type zaken ook andere opsporingsmethoden hebben ingezet waardoor DNA onderzoek niet nodig was, of omdat er minder (bruikbare) DNA sporen werden aangetroffen op de plaats delict.

Tijdens het Algemeen Overleg op 1 april jl. (Kamerstuk 29 628, nr. 532) aangaande de bezuinigingen bij het NFI heb ik uw Kamer toegezegd u voor het VAO per brief te informeren over de uitbesteding van haaronderzoek, verfonderzoek en handschriftonderzoek. Ik zal de beantwoording van deze vraag daarin betrekken.

De Wet normering bezoldiging topfunctionarissen publieke en semipublieke sector (WNT) bepaalt dat de bezoldiging en eventuele ontslaguitkeringen van topfunctionarissen en gewezen topfunctionarissen in de publieke en semipublieke sector op naamsniveau vermeld moeten worden in het financieel jaarverslag. Per 1 januari 2015 verdienen topfunctionarissen bij de overheid niet meer dan een ministerssalaris. In 2015 is het maximumsalaris € 178.000.

De functies van lid, ondervoorzitter en voorzitter van het College voor de rechten van de mens zijn resp. ingeschaald in salarisschaal BBRA 15, 16 en 17. In – een deel van – het jaar 2014 bestond het College incl. voorzitter en ondervoorzitters uit 12 personen. De directeur van het College is ingeschaald in salarisschaal 15. Daarmee komt het totaal van functies bij het CRM die onder de WNT vallen op 13 personen. Geen van de genoemde personen ontvangt een hoger salaris dan is vastgelegd in de WNT.

De voor 2014 begrote personele kosten bij het CJIB bedroegen € 63,3 mln. en de realisatie bedroeg € 71,3 mln. De personele kosten zijn hoger dan begroot door de hoger dan geraamde inhuur van externen ten behoeve van de ICT-portfolio. De kosten van deze externe inhuur zijn aan de opdrachtgevers van betreffende projecten doorbelast. Zie eveneens de antwoorden op vragen 16 en 128 bij het Jaarverslag.

Jaarverslag nationale politie 2014

Iedere regionale eenheid had in 2014 een hogere operationele sterkte bezetting dan de totale sterkte per eenheid zoals ik met u en het gezag heb afgesproken. De operationele sterkte bedroeg ultimo 2014 51.442 fte. Echter, het kan wel zo zijn dat er op sommige functies een over- of onderbezetting is ten opzichte van de gewenste formatie. De komende jaren zijn de inspanningen erop gericht om de bezetting in lijn te brengen met de formatie zoals opgenomen in het Inrichtingsplan.

De bijdrage die ik in totaal als tegemoetkoming voor de frictiekosten ter beschikking heb gesteld, is € 230 mln. Deze bijdrage wordt in vooraf vastgestelde tranches beschikbaar gesteld. De besteding van dit budget valt in de tijd niet geheel samen met de verstrekking daarvan. Hierdoor kan er in enig jaar geld overblijven. In 2014 betrof dit een bedrag van € 15 mln. Dit bedrag blijft beschikbaar voor besteding in komende jaren.

De politie werkt stapsgewijs toe naar de met uw Kamer afgesproken operationele doelsterkte. In de begroting 2015 is aangegeven dat deze naar de inzichten van dat moment structureel bereikt worden. De mate van uitstroom van politiemedewerkers in combinatie met sturing op instroom en doorstroom speelt daarin een belangrijke rol. Deze variabelen zijn voortdurend in beweging. In de begroting 2016 zal de meest actuele verwachting voor de in de komende jaren te realiseren doelsterkte worden opgenomen.