Ontvangen 23 april 2014
De ondergetekenden stellen het volgende amendement voor:
I
In artikel 6.37, onderdeel B, wordt artikel 54a als volgt gewijzigd:
1. In het eerste lid wordt «2015 tot en met 2018» vervangen door «2016 tot en met 2019» en wordt «1 januari 2015» vervangen door: 1 januari 2016.
2. In het tweede lid wordt «het jaar 2015» vervangen door «het jaar 2016» wordt «2016, 2017 en 2018» vervangen door «2017, 2019 en 2019» en wordt «2015.» vervangen door: 2016.
3. In het vierde lid wordt «2019» vervangen door: 2020.
II
In artikel 7.11, eerste lid, wordt na «tijdstip,» ingevoegd: dat niet is gelegen voor of op 1 januari 2015 en.
Met voorliggend wetsvoorstel worden verschillende vormen van zorg gedecentraliseerd naar gemeenten. Deze decentralisatie staat niet op zichzelf, de taken van gemeenten op het gebied van werk en zorg worden als gevolg van verschillende decentralisaties flink uitgebreid. De indieners zijn van mening dat gemeenten voldoende tijd en ruimte moeten krijgen om zich goed op de decentralisatie voor te bereiden en de zorg te regelen voor mensen die zorg nodig hebben. Zeker gezien de bezuinigingen die met voorliggend wetsvoorstel gepaard gaan en de zorgen die mensen hebben of zij nog wel de zorg kunnen krijgen die nodig is, is er meer tijd nodig voor gemeenten om zich goed voor te bereiden. De beoogde inwerkingtredingsdatum van voorliggend wetsvoorstel is 1 januari 2015. Gezien de nog lopende behandeling van het wetsvoorstel en onduidelijkheden voor gemeenten, zijn indieners van mening dat die datum te snel komt om deze zorg op 1 januari 2015 verantwoord te decentraliseren. Daarom wordt in dit amendement voorgesteld de datum voor inwerkingtreding met 1 jaar te verschuiven, naar 1 januari 2016.
Uitstel van de inwerkingtredingsdatum hoeft niet te betekenen dat de voorbereiding bij gemeenten stil komt te liggen. Door voorliggend wetsvoorstel een jaar later in werking te laten treden, kunnen gemeenten de mogelijkheid krijgen om in een overgangsjaar pilots op te zetten om goede zorg aan huis te regelen. Zo kan in dat jaar duidelijk worden tegen welke problemen gemeenten aanlopen wanneer hun verantwoordelijkheden voor de zorg aan huis worden uitgebreid en kunnen die knelpunten worden opgelost nog voor de verantwoordelijkheid daadwerkelijk overgaat naar gemeenten.
Voortman Baay-Timmerman