Ontvangen 29 maart 2010
De ondergetekenden stellen het volgende amendement voor:
In artikel I worden na onderdeel A twee onderdelen ingevoegd, luidende:
In het eerste Boek, Titel II A, komt de titel van de eerste afdeling te luiden:
Onttrekking aan het verkeer, ontneming van wederrechtelijk verkregen voordeel, schadevergoeding en verbod op het houden van dieren
Na artikel 36f wordt een artikel ingevoegd, luidende:
1. Een verbod op het houden van dieren kan worden opgelegd:
1°. bij de rechterlijke uitspraak waarbij iemand wegens een strafbaar feit wordt veroordeeld;
2°. bij de rechterlijk uitspraak waarbij overeenkomstig artikel 9a wordt bepaald dat geen straf zal worden opgelegd;
3°. bij de rechterlijk uitspraak waarbij, niettegenstaande vrijspraak of ontslag van alle rechtsvervolging, wordt vastgesteld dat een strafbaar feit is begaan.
2. Artikel 33c, tweede en derde lid, alsmede artikel 446 van het Wetboek van Strafvordering, zijn van overeenkomstige toepassing.
3. De maatregel kan tezamen met straffen en andere maatregelen worden opgelegd.
Het wetsvoorstel voorziet in de mogelijkheid tot het opleggen van een houdverbod van 10 jaar als bijzondere voorwaarde bij een voorwaardelijke straf. Indiener is van mening dat een houdverbod tevens moet kunnen worden opgelegd als maatregel. Het probleem bij het houdverbod als bijzondere voorwaarde bij een voorwaardelijke straf, is dat de voorwaarde komt te vervallen bij de tenuitvoerlegging van de hoofdstraf. Een overtreder kan er dan voor kiezen de voorwaarden te overtreden, een kleine boete te betalen of een paar uur werkstraf te verrichten, en vervolgens weer het oude pad te hervatten.
Dit amendement creëert de mogelijkheid om het houdverbod tevens als maatregel op te leggen. Daarmee kunnen ook personen die niet strafrechtelijk worden veroordeeld, bijvoorbeeld omdat er sprake is van overmacht, wegens afwezigheid van schuld, of vanwege persoonlijke omstandigheden, door de rechter alsnog een houdverbod opgelegd krijgen.
Thieme
Teeven