Ontvangen 14 april 2020
De ondergetekende stelt het volgende amendement voor:
In artikel 26, eerste lid, wordt na «niet in persoon bij de notaris kunnen verschijnen» ingevoegd «, het verlijden van de akte geen uitstel kan lijden».
De indiener is een groot voorstander van het mogelijk maken van audiovisuele middelen om het verlijden van een akte, in het bijzonder een testament, mogelijk te maken gedurende de crisis die is ontstaan als gevolg van de uitbraak van het coronavirus. Ondanks de crisis is en blijft het echter noodzakelijk dat notarissen hun werk met de maximale zorgvuldigheid kunnen blijven doen teneinde de privacy van de cliënt te bewaken en een oordeel te kunnen vormen over de zelfstandig en onafhankelijk gevormde wil van de cliënt.
Het verlijden van een akte via videobellen kan met de aanvaarding van dit amendement alleen als uiterste redmiddel worden ingezet indien er geen uitstel mogelijk is. Het verlijden van een akte met behulp van audiovisuele middelen wordt met deze tijdelijke wet geen vanzelfsprekend recht waar een ieder zich op zou kunnen beroepen gedurende de duur van de wet op grond van bijvoorbeeld de RIVM-richtlijn «zoveel mogelijk thuis blijven». De initiatiefnemer stelt dat vanwege het belang van een zorgvuldig oordeel van de notaris, de mogelijkheid om met behulp van audiovisuele communicatiemiddelen een akte te verlijden, alleen van toepassing is op aktes waarbij uitstel niet mogelijk is. Voor niet-dringende aktes, dus aktes die ook na het vervallen van deze tijdelijke wet kunnen worden verleden, kan geen beroep worden gedaan op deze tijdelijke wet.
Daarnaast dringt de indiener erop aan dat de zinsnede «niet in persoon kunnen verschijnen» door notarissen strikt wordt uitgelegd. Alle mogelijkheden tot persoonlijk direct contact te komen, moeten daadwerkelijk zijn onderzocht en onmogelijk gebleken. Dat vraagt om onder meer om medewerking van een verpleeghuis waar een persoon woont die bijvoorbeeld een testament wil opmaken. Het zien van de persoon door een raam in combinatie met een telefoongesprek zal de notaris beter in staat stellen om een oordeel te vormen over de zelfstandig en onafhankelijk gevormde wil van de cliënt, dan via een videoverbinding. Het is aan de notaris om te bepalen of inderdaad alle mogelijkheden tot contact zijn uitgeput. Het verlijden van een akte met behulp van audiovisuele middelen is daarmee geen vanzelfsprekend recht waar een ieder zich op zou kunnen beroepen gedurende de looptijd van de tijdelijke wet.
Krol