Vraag 1

Is het waar dat een beruchte serieverkrachter uit Almere vorige week bijna vier dagen vrij heeft rondgelopen en dat justitie niet publiekelijk alarm heeft geslagen?1

Ja.

Vraag 2

Waarom heeft justitie niet direct groot alarm geslagen, ook niet nadat deskundigen aangaven dat deze serieverkrachter makkelijk in herhaling kan vallen?

Per incident wordt het belang van een opsporingsbericht afgewogen. Bij de overweging om hiertoe al dan niet over te gaan, is, naast de afweging van de proportionaliteit en subsidiariteit, de inschatting van de reactie van de onttrokken persoon op de media-aandacht van groot belang. Uit ervaring is bekend dat sommige onttrokken personen gevaarlijker en meer onberekenbaar worden door media-aandacht, anderen slaan op vlucht. In de onderhavige zaak is, na een weloverwogen inschatting, besloten dat berichtgeving middels de media het opsporingsbelang niet zou dienen. Hierbij is het recidive- en gevaarsrisico meegewogen.

Vraag 3

Wat is het beleid met betrekking tot wel of geen alarm slaan bij een ontsnapping van een gevaarlijke tbs'er? Hoe wordt de afweging tussen in het belang van de opsporing en het belang van bescherming van de samenleving gemaakt?

Zie antwoord 2. De bescherming van slachtoffers en samenleving prevaleert boven het belang van de opsporing. Juist hiervoor dient de zorgvuldige afweging om al dan niet over te gaan tot een opsporingsbericht.

Vraag 4

Deelt u de mening dat door niet publiekelijk alarm te slaan, justitie de samenleving ernstig in gevaar heeft gebracht? Zo nee, waarom niet?

Nee, zie antwoord 2 en 3.

Vraag 5

Waarom wordt een serieverkrachter die in rapporten wordt bestempeld als gevaarlijk en onberekenbaar in de samenleving losgelaten bij wijze van proefverlof?

Er is geen sprake van een planmatig ofwel proefverlof. Vanwege een noodzakelijk bezoek aan een specialist is door de directeur van de inrichting toestemming aan de betrokken jeugdige verleend om de inrichting onder toezicht van twee begeleiders te verlaten, conform artikel 47 lid 4 sub c Beginselenwet justitiële jeugdinrichtingen (Bjj).

Vraag 6

Hebben deze ontsnapping of mislukte proefverloven in het algemeen ook gevolgen voor de deskundige die dit proefverlof veilig achtte? Zo nee, waarom niet?

De onttrekking van de betrokken jeugdige heeft geen disciplinaire gevolgen gehad voor medewerkers van de inrichting. Bij de toekenning van het extramurale medisch bezoek is gehandeld conform de geldende wet- en regelgeving. Wel zal het incident intern worden geëvalueerd om hieruit lering te trekken voor soortgelijke zaken in de toekomst.
Indien er niet conform de wet- en regelgeving wordt gehandeld bij de beoordeling van een te verlenen verlof, kunnen er maatregelen worden getroffen jegens de persoon in kwestie, zoals bijvoorbeeld het opleggen van een disciplinaire straf.

Vraag 7

Deelt u de mening dat tbs (in de huidige vorm) moet worden afgeschaft? Zo nee, waarom niet?

Nee, de maatregel van plaatsing in een inrichting voor jeugdigen (PIJ-maatregel), waartoe de betrokken jeugdige in eerste aanleg is veroordeeld, is een waardevolle toevoeging aan het jeugdsanctiestelsel. De PIJ-maatregel biedt de mogelijkheid om jeugdigen die ernstig delictgedrag vertonen, een intensieve en intramurale behandeling te bieden. Indien er aan het gevaar van de jeugdige een stoornis ten grondslag ligt, dan strekt de PIJ-maatregel er mede toe deze stoornis te behandelen. De duur van de PIJ-maatregel vloeit voort uit de wet, is vatbaar voor verlenging en biedt ook de ruimte om van verlenging af te zien. Het al dan niet verlengen van de maatregel hangt af van het succes van de behandeling. De veiligheid van de samenleving kan zodoende optimaal worden beschermd en de jeugdige kan worden voorbereid op een succesvolle terugkeer in de maatschappij.

Vraag 1

Herinnert u zich uw publieke uitlatingen over de dood van een verdachte van inbraak in het Noord-Brabantse Diessen? Wat bedoelt u er precies mee dat dit sterfgeval een inbrekersrisico is?

Ik verwijs naar het antwoord op vraag 1 van het lid Kooiman (Aanhangsel Handelingen, vergaderjaar 2012–2013, nr. 297).

Vraag 2

Is het waar dat u zich publiekelijk heeft uitgelaten over de schuldvraag in dit incident? Zo ja, hoe verhouden zich uw uitlatingen tot de ruimte die de strafrechter heeft om in deze individuele strafzaak tot een juridisch juist en rechtvaardig strafrechtelijk oordeel te komen? Vindt u ook niet dat u voor uw beurt heeft gesproken en daarmee op onaanvaardbare wijze de beoordelingsvrijheid van de rechterlijke macht heeft geschonden?

Ik verwijs naar het antwoord op vraag 2 van het lid Kooiman (Aanhangsel Handelingen, vergaderjaar 2012–2013, nr. 297).

Vraag 3

Wat kunnen de potentiële gevolgen zijn van uw uitlatingen? Deelt u de mening dat uw uitlatingen kunnen worden opgevat als een apologie voor en misschien zelfs als een aanmoediging tot strafwaardig gedrag en daardoor aangemerkt zou kunnen worden als een overtreding van artikel 131 van het Wetboek van Strafrecht?

Ik verwijs naar het antwoord op de vragen 3 en 4 van het lid Kooiman (Aanhangsel Handelingen, vergaderjaar 2012–2013, nr. 297).

Vraag 4

Heeft u spijt van uw uitlatingen? Zo nee, waarom niet?

Ik verwijs naar het antwoord op vraag 6 van het lid Kooiman (Aanhangsel Handelingen, vergaderjaar 2012–2013, nr. 297).

Vraag 5

Bent u bereid om met serieuze maatregelen ter vergroting van de veiligheid en bescherming van eigendommen te komen of volstaat u ermee dat feitelijk burgers aan zichzelf en het recht van de sterkste zijn overgeleverd?

Om te voorkomen dat mensen slachtoffer worden van een overval of inbraak is het van groot belang dat mensen zelf preventieve maatregelen nemen om hun eigendommen te beschermen. Mochten burgers onverhoopt toch slachtoffer worden van zo’n misdrijf dan kunnen zij erop rekenen dat politie en OM dit voortvarend zullen onderzoeken. Misdrijven als bovengenoemde zijn aangemerkt als «high impact crime» en hebben landelijk opsporingsprioriteit. Ik onderschrijf dan ook niet de suggestie dat burgers zijn overgeleverd aan zichzelf en het recht van de sterkste.

Vraag 1

Wat bedoelt u precies met uw reactie op het geweldsincident in Diessen dat de dood van de vermoedelijke dader een inbrekersrisico betreft?1 Kunt u uw uitlatingen toelichten?

Ik bedoelde daarmee dat iemand die in het huis van een ander inbreekt daarmee een risico neemt. De bewoner van een huis kan en mag zich verdedigen tegen de dreiging die van een inbreker uitgaat. Daarbij dienen uiteraard wel proportionaliteit en subsidiariteit in acht te worden genomen.

Vraag 2

Waarom heeft u nu al zo duidelijk een standpunt ingenomen? Was het niet beter geweest niet te reageren op dit geweldsincident, nu nog onduidelijk is wat er precies gebeurd is en hiernaar door justitie onderzoek wordt verricht?

Ik heb op een moment dat dit onderwerp actueel was in algemene zin sympathie willen uitspreken voor mensen die ongewild met inbrekers geconfronteerd worden en die zich verdedigen tegen de dreiging waarmee zij geconfronteerd worden. Ik heb geen oordeel gegeven over het specifieke incident in Diessen. Dat oordeel is ook niet aan mij, maar aan de rechter.

Vraag 3

Deelt u de mening dat er een verschil is tussen zelfverdediging, zoals geregeld in de wet, en het kiezen van eigenrichting, wat kan leiden tot extra slachtoffers? Op welke wijze dragen uw opmerkingen bij aan het maken van dit noodzakelijke onderscheid en het voorkomen van slachtoffers?

Mijn opmerkingen zijn een ondersteuning voor mensen die, geconfronteerd met een inbreker in hun woning, zichzelf of hun goederen tegen deze dreiging verdedigen. Dit is inderdaad iets anders dan een oproep tot het kiezen van eigenrichting of het maken van slachtoffers.
Het wettelijk kader over noodweer is helder. In artikel 41 van het Wetboek van Strafrecht wordt strafbaarheid uitgesloten indien de betrokkene gehandeld heeft uit noodweer of noodweerexces. Bij de beoordeling van de vraag of een geslaagd beroep kan worden gedaan op noodweer, wordt bezien of het strafbare feit is gepleegd ter verdediging van het eigen of andermans lichaam, eerbaarheid of goed. Deze verdediging dient noodzakelijk te zijn geweest en er moet sprake zijn geweest van een ogenblikkelijke (acute) en niet wettelijk toegestane aanval. Worden de grenzen van de noodzakelijke verdediging overschreden en is dat het onmiddellijke gevolg geweest van een hevige gemoedstoestand, dan zou er sprake kunnen zijn van de strafuitsluitingsgrond noodweerexces als bedoeld in artikel 41, tweede lid, van het Wetboek van Strafrecht. Indien het vermoeden bestaat dat iemand bij de verdediging van lijf, eerbaarheid of goed de grenzen van het toelaatbare heeft overschreden, dan kan dit leiden tot vervolging. In de Aanwijzing handelwijze bij beroep op noodweer (Stcrt. 21 december 2010, nr. 20474) staat beschreven op welk moment een verdachte in bovenstaand omschreven situatie alsnog aangehouden en (indien nodig) in verzekering kan worden gesteld.

Vraag 4

Deelt u de vrees voor een spiraal van geweld, nu uw uitlatingen in de media er toe kunnen leiden dat slachtoffers van een inbraak of overval vaker met geweld gaan reageren, hetgeen er toe kan leiden dat inbrekers zich beter zullen bewapenen?

Zie antwoord vraag 3.

Vraag 5

Waarom heeft u destijds zo ferm afstand genomen van het advies van de Landelijk overvalcoördinator van de politie dat het veiliger is voor mensen om te vluchten bij een woningoverval omdat is gebleken dat mensen die zich verzetten vaak gewond raken?2 3 Vindt u dit bij nader inzien nog steeds verstandig? Bent u van mening dat slachtoffers er goed aan doen de confrontatie aan te gaan?

Of slachtoffers er goed aan doen om de confrontatie met een inbreker of overvaller aan te gaan hangt af van de omstandigheden van het geval, en valt noch door mij noch door de landelijk overvalcoördinator in algemene zin te beantwoorden. Waar het mij om gaat is dat er een klimaat van begrip is voor mensen die, geconfronteerd met een inbraak of overval, ervoor kiezen zichzelf te verdedigen. De uitspraak die aan de landelijk overvalcoördinator werd toegeschreven draagt niet bij aan een dergelijk klimaat, en om die reden heb ik daar afstand van genomen.

Vraag 6

Bent u bereid uw opmerkingen terug te nemen en in het vervolg terughoudender te reageren op dergelijke incidenten, nu uw uitspraken wel eens opgevat zouden kunnen worden als een oproep tot eigenrichting en de grenzen, die de wet aan het recht op zelfverdediging stelt, onderbelicht dreigen te blijven? Zo nee, waarom niet?

Nee. Ik verwijs naar het antwoord op de vragen 1 tot en met 5.

Vraag 1

Kent u het bericht «Verkrachter loopt dagen vrij rond»?1

Ja.

Vraag 2

Kunt u de toedracht van deze zaak uitleggen en daarbij aandacht schenken aan het kennelijk verkregen proefverlof, de ontsnapping en de stappen die genomen zijn om de voortvluchtige weer op te pakken?

Ik wil benadrukken dat er geen sprake is van een planmatig ofwel proefverlof. Vanwege een noodzakelijk bezoek aan een specialist is door de directeur van de inrichting toestemming aan de betrokken jeugdige verleend om de inrichting onder toezicht van twee begeleiders te verlaten, conform artikel 47 lid 4 sub c Beginselenwet justitiële jeugdinrichtingen (Bjj). De betrokkene jeugdige heeft op 20 september 2012 kans gezien om zich tijdens het instappen van de auto te onttrekken aan het toezicht van zijn begeleiders. Conform de procedures rondom onttrekkingen is het incident direct gemeld aan 112 en het Korps landelijke politiediensten (KLPD). De Groep Opsporing Onttrekkingen van het Korps landelijke politiediensten (KLPD) heeft naar aanleiding van de melding direct een opsporingsonderzoek ingesteld. De jeugdige heeft zich na drie dagen gemeld bij de inrichting, waarna hij is ingesloten.

Vraag 3

Waarom is aan de betrokkene proefverlof verleend als hij volgens rapporten gevaarlijk en onberekenbaar is?

De directeur van een justitiële jeugdinrichting (JJI) heeft een zorgplicht ten aanzien van de individuele gezondheidstoestand van jeugdigen die in diens inrichting verblijven. Het bezoek aan een specialist was essentieel voor de gezondheid van betrokkene.

Vraag 4

Kunt u uitleggen waarom het Openbaar Ministerie de ontsnapping niet openbaar heeft gemaakt? Wie werden over de ontsnapping wel geïnformeerd?

Per incident wordt het belang van een opsporingsbericht afgewogen. Bij de overweging om hiertoe al dan niet over te gaan, is, naast de afweging van de proportionaliteit en subsidiariteit, de inschatting van de reactie van de onttrokken persoon op de media-aandacht van groot belang. Uit ervaring is gebleken dat sommige onttrokken personen gevaarlijker en meer onberekenbaar worden door media-aandacht, anderen slaan op de vlucht. In de onderhavige zaak is, na een weloverwogen inschatting, besloten dat berichtgeving middels de media het opsporingsbelang niet zou dienen. Hierbij is het recidive- en gevaarsrisico meegewogen.
De slachtoffers, de burgemeester van de betrokken gemeente, de politiekorpsen en het Openbaar Ministerie zijn direct over de onttrekking geïnformeerd.

Vraag 5

Kunt u toelichten of overwogen is de slachtoffers te informeren dat de betrokkene ontsnapt was? Hebben zij beveiliging aangeboden gekregen? Wat is in dit soort gevallen het beleid rond slachtoffers?

De slachtoffers zijn, conform het beleid hieromtrent, geïnformeerd over de onttrekking. Er is geen directe beveiliging aan de slachtoffers aangeboden. Het beleid ten aanzien hiervan is dat er een inschatting van de dreiging wordt gemaakt door de afdeling CCB (Conflict- en Crisisbeheersing) van de politie in opdracht van de hoofdofficier van justitie. Indien de uitkomst van de dreigingsinschatting daartoe aanleiding geeft, kunnen er maatregelen in het kader van het stelsel «Bewaken en beveiligen» worden getroffen. In deze zaak bleek hiertoe geen aanleiding. Er is wel een familierechercheur beschikbaar gesteld, die te allen tijde als aanspreekpunt diende voor de slachtoffers.

Vraag 6

Wat zijn de consequenties voor de betrokkene na de ontsnapping? Wordt dat anders als het adolescentenstrafrecht is ingevoerd?

Na iedere onttrekking beslist de directeur van de inrichting of nadere maatregelen jegens de onttrokken persoon noodzakelijk zijn, zoals het opleggen van disciplinaire straffen. In de onderhavige zaak is, na een gesprek met de betrokken jeugdige over de onttrekking, besloten om verder geen interne maatregelen tegen de jeugdige te treffen. De invoering van het adolescentenstrafrecht heeft hierop geen invloed.

Vraag 7

Kunt een oordeel geven over de beveiliging van de betrokkene tijdens het verlof? Is deze ontsnapping reden om het beleid aan te scherpen?

De beveiligingsmaatregelen die zijn getroffen tijdens het begeleid bezoek aan de specialist, hebben de onttrekking niet kunnen voorkomen. Ik heb naar aanleiding van deze casus de sector JJI van de Dient Justitiële Inrichtingen verzocht om de meest recente onttrekkingen te analyseren. Naar aanleiding hiervan zal ik bezien of er reden is tot aanscherping van het beleid.

Vraag 1

Kent u het bericht «Seksmonster ontsnapte uit ziekenhuis»1 en «Serieverkrachter Almere vluchtte»?2

Ja.

Vraag 2

Herinnert u zich de eerdere vragen3 over een ontsnapte ter beschikking gestelde (tbs'er) en de aan een burgemeester opgelegde zwijgplicht?

Ja.

Vraag 3

Kunt u een feitenrelaas geven over de ontsnapping van de tbs'er die in Lelystad aan zijn begeleiders wist te ontsnappen?

De betrokken jeugdige betreft geen terbeschikkinggestelde (tbs’er). De jeugdige is bij vonnis door de Rechtbank veroordeeld tot jeugddetentie en de maatregel van plaatsing in een inrichting voor jeugdigen (PIJ-maatregel). Tegen dit vonnis is door de veroordeelde hoger beroep ingesteld. De inhoudelijke behandeling bij het Gerechtshof zal nog plaatsvinden, waardoor betrokkene formeel onder de status «voorlopige hechtenis» in een JJI verblijft.
Vanwege een noodzakelijk bezoek aan een specialist is door de directeur van de inrichting toestemming aan de betrokken jeugdige verleend om de inrichting onder toezicht van twee begeleiders te verlaten, conform artikel 47 lid 4 sub c Beginselenwet justitiële jeugdinrichtingen (Bjj). De betrokkene jeugdige heeft op 20 september 2012 kans gezien om zich tijdens het instappen van de auto te onttrekken aan het toezicht van zijn begeleiders. Conform de procedures rondom onttrekkingen is het incident direct gemeld aan 112 en het Korps landelijke politiediensten (KLPD). De Groep Opsporing Onttrekkingen van het KLPD heeft naar aanleiding van de melding direct een opsporingsonderzoek ingesteld. De jeugdige heeft zich na drie dagen gemeld bij de inrichting, waarna hij is ingesloten.

Vraag 4

Hoeveel personen hebben de tbs'er begeleid? Werd er rekening gehouden met vluchtgevaar? Zo ja, hoe heeft de tbs'er dan toch kunnen ontsnappen? Zo nee, waarom niet?

De betrokken jeugdige werd begeleid door een tweetal ervaren groepsleiders. Bij de beoordeling van een te verlenen medisch transport wordt altijd het belang van de jeugdige afgewogen tegen de risico’s voor de continuïteit van de tenuitvoerlegging en voor de maatschappelijke orde en veiligheid. Eventuele risico’s worden ingeperkt door het treffen van noodzakelijke beveiligingsmaatregelen. Ondanks de inzet van een tweetal begeleiders is de jeugdige in staat gebleken zich te onttrekken aan hun toezicht.

Vraag 5

Is het waar dat deskundigen hebben gewaarschuwd dat de ontsnapte tbs'er makkelijk in herhaling kan vervallen? Zo ja, hoe is het dan toch mogelijk dat, gezien de ontsnapping, deze waarschuwing blijkbaar niet serieus genoeg is genomen? Zo nee, wat is er dan niet waar?

De directeur van een justitiële jeugdinrichting (JJI) heeft een zorgplicht ten aanzien van de individuele gezondheidstoestand van jeugdigen die in diens inrichting verblijven. Indien een bezoek aan een specialist essentieel is voor de gezondheid van een jeugdige, draagt de directeur zorg voor de overbrenging van de jeugdige naar een ziekenhuis dan wel een andere instelling waar de bedoelde behandeling plaatsvindt, conform artikel 47 lid 4 sub c Bjj. De inrichting heeft middels het risicotaxatie-instrument SAVRY het recidiverisico geschat op «hoog». In de onderhavige zaak heeft de directeur van de inrichting bepaald dat de betrokken jeugdige de inrichting op medische grond mocht verlaten onder begeleiding van twee medewerkers.

Vraag 6

Kunt u garanderen dat tbs'er tijdens de duur van zijn ontsnapping geen strafbare feiten heeft gepleegd? Zo ja, hoe dan? Zo nee, weet u van gepleegde strafbare feiten en welke waren dat dan?

Nee, dit kan ik niet garanderen. Afgaand op de informatie van het Openbaar Ministerie (OM) zijn er, voor zover bekend, geen aangiften gedaan van strafbare feiten in de periode dat de betrokken jeugdige zich heeft onttrokken, die met hem in verband kunnen worden gebracht.

Vraag 7

Deelt u de mening dat het voor slachtoffers van de tbs'er onverteerbaar moet zijn om te ervaren dat deze gevaarlijke dader uit de handen van justitie wist te ontkomen? Zo ja, wat heeft u gedaan om de slachtoffers te beschermen of anderszins gerust te stellen? Zo nee, waarom niet?

Ja, dit deel ik. De slachtoffers zijn, conform het beleid hieromtrent, direct geïnformeerd over de onttrekking. Er is een dreigingsinschatting ten aanzien van de slachtoffers gemaakt door de afdeling CCB (Conflict- en Crisisbeheersing) van de politie in opdracht van de hoofdofficier van justitie. De uitkomst van de dreigingsinschatting gaf in deze zaak geen aanleiding tot het treffen van maatregelen in het kader van het stelsel «Bewaken en beveiligen». Er is wel een familierechercheur beschikbaar gesteld, die te allen tijde als aanspreekpunt diende voor de slachtoffers.

Vraag 8

Is het, mede in het licht van het verzwijgen van de recente ontsnapping van een tbs'er uit Rekken, inmiddels staand beleid geworden dat ontsnappingen van gevaarlijke criminelen niet meer publiek worden gemaakt? Zo ja, op grond van welke exacte overwegingen is dit beleid gebaseerd? Zo nee, wat is het beleid ten aan zien van het publiek maken van dergelijke ontsnappingen dan wel?

Nee, per incident wordt het belang van een opsporingsbericht afgewogen. Bij de overweging om hiertoe al dan niet over te gaan, is, naast de afweging van de proportionaliteit en subsidiariteit, de inschatting van de reactie van de onttrokken persoon op de media-aandacht van groot belang. Uit ervaring is bekend dat sommige onttrokken personen gevaarlijker en meer onberekenbaar worden door media-aandacht, anderen slaan op vlucht. In de onderhavige zaak is, na een weloverwogen inschatting, besloten dat mediaberichten niet in het opsporingsbelang zouden dienen. Hierbij is het recidive- en gevaarsrisico meegewogen. De bescherming van slachtoffers en samenleving prevaleert boven het belang van de opsporing. Juist hiervoor dient de zorgvuldige afweging om al dan niet over te gaan tot een opsporingsbericht.

Vraag 1

Kent u het bericht dat de gemeente Haarlem door invoering van het Keurmerk Coffeeshops een alternatief voor de landelijke invoering van de wietpas heeft ontwikkeld?1

Vraag 2

Wat vindt u ervan dat gemeentes eigen alternatieven voor de wietpas ontwikkelen? Deelt u de mening dat dit, gezien de contraproductieve gevolgen van de invoering van de wietpas, moet worden toegejuicht?

Het is te prijzen dat de gemeente Haarlem expliciet aandacht heeft voor preventie en voorlichting. Het keurmerk in Haarlem betreft een verzameling van bestaand beleid (zoals dat gold voor 1 januari 2012) van de ministeries van Veiligheid en Justitie en van Volksgezondheid, Welzijn en Sport en bestaande instrumenten (BiBOB, «goed gastheerschap» zoals beschreven in de brief aan uw Kamer van 27 mei 2011 (Kamerstukken II, vergaderjaar 2010–2011, 24 077, 259)).

Vraag 3

Bent u bereid om te onderzoeken in hoeverre de afspraken tussen de gemeente Haarlem en de plaatselijke coffeeshops zich lenen voor een landelijke uitrol ter vervanging van de landelijke invoering van de wietpas? Zo nee, waarom niet?

Zie antwoord vraag 2.

Vraag 1

Kent u het bericht «Ruim 200 gram hasj in cel drugsveroordeelde»?1

Ja.

Vraag 2

Klopt dit bericht? Deelt u de mening dat deze crimineel, gezien het feit waarvoor hij in binnen en buitenland is veroordeeld, zeker extra gecontroleerd had moeten worden op drugs? Zo nee, waarom niet? Zo ja, waarom is dat niet gebeurd?

Ja, dit bericht klopt.
Ik wil vooropstellen dat de aanwezigheid van drugs in penitentiaire inrichtingen onacceptabel is. Daarom wordt in de inrichtingen volgens het landelijke drugsontmoedigingsbeleid gewerkt. Dit beleid is vastgesteld om gebruik, invoer en handel van drugs te bestrijden en bevat maatregelen ter preventie, controle en sanctionering. Daarnaast is penitentiaire scherpte bij het personeel van groot belang.
Alle gedetineerden ondergaan een urinecontrole bij binnenkomst in de inrichting. Deze nulmeting dient om vast te stellen of de gedetineerde voorafgaand aan het verblijf in de inrichting drugs heeft gebruikt. Daarnaast wordt standaard een urinecontrole uitgevoerd voorafgaand aan verlof, bij terugkomst in de inrichting na onbegeleid verlof, bij het vermoeden van gebruik en ten behoeve van selectie. Ook worden steekproefsgewijs controles uitgevoerd.
Extra urinecontrole heeft in dit geval niet plaatsgevonden, omdat de inrichting niet over belastende informatie beschikte die extra of intensievere controle indiceerde.

Vraag 3

Hoe is het mogelijk dat ruim 200 gram hasj en zes bolletjes wiet de gevangenis in gesmokkeld kon worden? Waarom zijn deze drugs niet opgevangen tijdens een controle?

De verdenking bestaat dat een personeelslid betrokken is geweest bij de invoer van drugs. Na geruchten van gedetineerden over de aanwezigheid van contrabande is een grote zoekactie met speurhonden opgezet op de afdeling. De politie was hierbij ook aanwezig om in geval van het aantreffen van drugs direct proces-verbaal op te maken.
Daarnaast is een onderzoek ingesteld door Bureau Veiligheid en Integriteit van DJI, waarbij ook het Openbaar Ministerie betrokken is geweest. Het desbetreffende personeelslid is in de inrichting aangehouden, waarbij hem de toegang tot de gebouwen van DJI is ontzegd. Tegen het personeelslid is aangifte gedaan. Het strafrechtelijk onderzoek onder verantwoordelijkheid van het Openbaar Ministerie is inmiddels afgerond. De rechter heeft nog geen uitspraak in de zaak gedaan.

Vraag 4

Wordt de urine van gedetineerden in gevangenissen op drugs gecontroleerd? Zo nee, waarom niet?

Zie antwoord vraag 2.

Vraag 5

Hoe kan het dat gevangenispersoneel niets opgemerkt of geroken heeft?

De drugs waren op een zeer kundige manier verborgen. Hierdoor heeft het personeel niets gemerkt of geroken.

Vraag 6

Bent u bereid een onderzoek in te stellen en maatregelen te treffen indien gevangenispersoneel bij deze zaak betrokken blijkt te zijn?

Zie antwoord vraag 3.

Vraag 7

Is de gevangene in zijn cel aangehouden voor drugsgebruik dan wel drugssmokkel?

Nee. De directie van de inrichting heeft conform het landelijke drugsontmoedigingsbeleid wel meteen aangifte gedaan. De bij de zoekactie aanwezige politie heeft direct proces-verbaal opgemaakt. Verder is de gedetineerde overgeplaatst. Inmiddels is de gedetineerde strafrechtelijk vervolgd en heeft de rechter een uitspraak gedaan.

Vraag 8

Bent u bereid voor eens en altijd een einde te maken aan drugs in gevangenissen? Zo nee, waarom niet? Zo ja, wat gaat hij hieraan doen en per wanneer?

Zie antwoord vraag 2.

Vraag 1

Kent u het bericht «Pedozaak strandt op inzet van lokpuber»?1

Ja

Vraag 2

Is de conclusie van het artikel juist dat de inzet van de «lokpuber» door de rechter niet werd geaccepteerd en dat een man die in het bezit was van kinderporno en probeerde een – naar hij dacht – 13-jarige jongen tot seksuele handelingen aan te zetten niet verder kan worden vervolgd?

De rechtbank ’s-Gravenhage heeft op 14 september 2012 uitspraak gedaan2 in een zaak waarin een bezwaarschrift was ingediend tegen dagvaarding. In die zaak was inderdaad sprake van een verdachte die dacht te maken te hebben met een 13-jarige jongen en die deze jongen voorstelde om met hem seksuele handelingen te verrichten. In werkelijkheid had de verdachte via internet contact met een politieambtenaar. De rechtbank heeft overwogen dat, gelet op de geldende wettekst (van artikel 248e Wetboek van Strafrecht) en de daaraan voorafgaande parlementaire discussie, geen sprake kan zijn van een strafbare gedraging wanneer het beoogde slachtoffer in werkelijkheid 16 jaar of ouder is. De rechtbank heeft geoordeeld dat het hoogst onwaarschijnlijk is dat bij een inhoudelijke behandeling tot een bewezenverklaring wordt gekomen. Het bezwaarschrift is dan ook gegrond verklaard en de verdachte is ter zake van de hem bij dagvaarding ten laste gelegde feiten buiten vervolging gesteld.

Vraag 3

Wat is uw reactie op deze situatie?

Het OM ziet zich door deze beschikking van de rechtbank gesteld voor mogelijke problemen bij de opsporing van «grooming». Nochtans sluit het OM niet uit dat de huidige tekst van artikel 248e van het Wetboek van Strafrecht tot een beslissing als de onderhavige noopt. Door het instellen van hoger beroep (hetgeen inmiddels is gebeurd) en eventueel cassatie kan hieromtrent meer zekerheid worden verkregen. Pas als het resultaat hiervan bekend is kan worden bezien of een wetswijziging geboden is. Mijn streven en dat van het OM blijft gericht op een zo effectief mogelijke aanpak van «grooming».

Vraag 4

Deelt u de mening dat de inzet van namaak accounts door de politie op populaire sociale media sites mogelijk moet zijn om potentiële misbruikers te identificeren en gevaar voor gewone gebruikers te voorkomen?

Ja.

Vraag 5

Welke aanpassingen van wet- en regelgeving zijn nodig om de hier bedoelde inzet mogelijk te maken? Wanneer komt u met voorstellen daartoe?

Zie antwoord vraag 3.

Vraag 1

Bent u bekend met de klachten van agenten over de levering van nieuwe politie-uniformen? Komen hierover bij u ook veel klachten binnen?1

In september 2011 is het contract met de toenmalige leverancier verlengd. Helaas bleek de leveringsbetrouwbaarheid van de leverancier onvoldoende te zijn en is zodoende in het eerste kwartaal van 2012 een wachtlijst ontstaan. Dit kwam doordat de leverancier, ondanks intensief overleg dat vanaf de zomer 2011 gevoerd werd en de nodige sancties, ernstig in gebreke bleef. Ondanks diverse gesprekken, toezeggingen en door de vtsPN opgelegde contractuele (en door de leverancier betaalde) sancties, bleek dat de leverancier niet aan zijn contractuele verplichtingen kon voldoen. De leverancier is kort daarna failliet gegaan.
De vakbonden, de korpschefs en ik zijn begin 2012 door de vtsPN geïnformeerd over de leveringsproblemen voor de pantalon. In een brief aan de klanten d.d. 6 maart 2012 heeft de directeur vtsPN aangegeven dat de magazijnvoorraden een kritieke grens overschreden hadden en selectief geleverd zou worden.
De problemen zijn inmiddels opgelost door andere leveranciers te contracteren. Op dit moment bestaat er geen wachtlijst, de voorraad pantalons die door de vtsPN is aangelegd is afdoende van omvang. Ook bereiken de vtsPN en mijn Ministerie geen klachten meer ten aanzien van het probleem zoals in het artikel wordt beschreven.

Vraag 2

Is het waar dat er een wachtlijst is voor belangrijke kledingstukken, zoals de pantalons, die soms wel op kan lopen tot tien maanden? Hoe heeft deze wachtlijst kunnen ontstaan?

Zie antwoord vraag 1.

Vraag 3

Waardoor worden de problemen met de levering veroorzaakt?

Zie antwoord vraag 1.

Vraag 4

Spelen bezuinigingen een rol in de nu ontstane problemen?

Bezuinigingen spelen geen rol.

Vraag 5

Deelt u mijn mening dat agenten te allen tijde moeten kunnen beschikken over voldoende en kwalitatief goede uniformen?

Ja.

Vraag 6

Hoe gaat u ervoor zorgen dat de problemen snel opgelost zijn en agenten niet meer hun eigen uniformen hoeven te repareren of ze die met een gerust hart kunnen wassen?

De problemen hebben zich eind 2011 en in de eerste helft van 2012 voorgedaan. De voorraden zijn, door het afsluiten van nieuwe contracten met verschillende leveranciers, zowel voor de stoffen als de fabricage van de pantalons, op niveau gebracht. De voorraad die door de vtsPN is aangelegd is afdoende van omvang.

Vraag 1

Kent u het bericht «Aanpak misdaad in Noord-Holland mislukt»?1

Ja.

Vraag 2

Is het waar dat in de nieuw te vormen politieregio Noord-Holland de afgelopen vier jaar het aantal woninginbraken met bijna vijftig procent is toegenomen en autodiefstal en openlijke geweldpleging met veertig procent? Zo ja, wat zijn de oorzaken van deze toenames? Zo nee, wat is er dan niet waar? Hoe ontwikkelden zich andere vormen van criminaliteit in de regio in die periode?

Op de genoemde delictsoorten is over de periode 2008 t/m 2011 binnen de te vormen regionale eenheid Noord-Holland genoemde stijging te zien. Ten aanzien van woninginbraken komt dit overeen met de landelijke ontwikkeling in die periode, maar de stijging van het aantal autodiefstallen en openlijke geweldplegingen wijkt af van het landelijk beeld. Een eenduidige verklaring voor deze afwijkingen is op dit moment niet voorhanden.
In 2012 is de stijging van het aantal woninginbraken echter omgebogen naar een daling van 12%. Een daling is ook zichtbaar bij de delictsoorten autodiefstallen en openlijke geweldpleging, respectievelijk met 21% en 10%.
Over de genoemde meetperiode (2008–2011) daalt het aantal mishandelingen (15%), de jeugdoverlast (15%), het aantal fietsendiefstallen (17%) en vernielingen (24%). Het aantal straatroven is met 8% gestegen, het aantal overvallen met 23%.
Ook bij het aantal straatroven en overvallen is echter een daling in het lopende jaar te zien van respectievelijk 18% en 21,5%.

Vraag 3

Is bovengenoemde stijging symptomatisch voor de ontwikkeling van de criminaliteit in de rest van Nederland? Zo nee, hoe verklaart u de afwijking voor Noord-Holland?

Zie antwoord vraag 2.

Vraag 4

Is het waar dat het nog wachten is op een nieuw beleidsplan voordat er uitspraken kunnen worden gedaan over een geïntensiveerde aanpak van bovengenoemde problemen? Zo ja, waarom is dat zo en wanneer wordt de aanpak wel geïntensiveerd? Zo nee, wat wordt er dan concreet extra gedaan om het aantal woninginbraken, autodiefstallen en openlijke geweldplegingen terug te dringen?

Nee. Er is reeds sprake van een geïntensiveerde aanpak van onder meer de woninginbraken en de overvallen. Momenteel zijn diverse extra rechercheteams (zogenaamde woninginbrakenteams) actief om daders van woninginbraken op te sporen.
In de strijd tegen overvallen en straatroven is begin dit jaar een bestuurlijke Taskforce ingesteld. Onder leiding van deze Taskforce wordt de problematiek langs vier sporen aangepakt: dadergericht, gebiedsgericht, slachtoffergericht en opsporing & vervolging.

Vraag 5

Duidt de door kwartiermaker van de politieregio Noord-Holland aangekondigde krachtiger inzet op overlast door criminele jeugdgroepen dat ook dit een probleem is dat de laatste jaren in omvang is toegenomen? Zo ja, hoeveel groter is dit probleem geworden en hoe verhoudt zich dat tot uw berichten over een succesvolle aanpak van criminele jeugdgroepen? Zo nee, waarom is dan extra aandacht nodig voor de aanpak van criminele jeugdgroepen?

Nee, de omvang van de problematiek van criminele jeugdgroepen is niet toegenomen. Aangezien er echter nog steeds criminele jeugdgroepen actief zijn, is het zaak deze met kracht te blijven aanpakken.

Vraag 6

Wat gaat de komst van de nationale politie bijdragen aan het oplossen van de problemen in de nieuw te vormen politieregio Noord-Holland?

De korpsen zullen met de komst van de Nationale Politie hun krachten bundelen in het oplossen van problemen. Het afgelopen jaar zijn er al goede ervaringen opgedaan in de samenwerking tussen de drie korpsen in de bestuurlijke Taskforce overvallen en straatroven, die reeds op het niveau van de toekomstige eenheid opereert. Eén van de belangrijkste opbrengsten van deze samenwerking is de mogelijkheid om op dit niveau een eenduidige en samenhangende aanpak te ontwikkelen.
Het succes van deze gezamenlijke aanpak is zichtbaar, want sinds de bundeling van krachten in de Taskforce overvallen en straatroven begin 2012 is een daling in het aantal overvallen en straatroven te zien.

Vraag 1

Wat is uw reactie op het onderzoek naar de gevolgen van het invoeren van de wietpas in de gemeente Breda, waaruit onder meer blijkt dat de illegale straathandel in softdrugs is toegenomen, er meer overlast gemeld wordt, er een toename van drugsrunners wordt geconstateerd, het onveiligheidsgevoel toeneemt en de overlast zich nu heeft verspreid over de gehele stad?1

In aanloop naar de invoering op 1 mei 2012 is een aantal maatregelen genomen om eventuele neveneffecten tijdig te signaleren en aan te pakken. Daar waar straathandel zich voordoet pakt de politie deze aan.
Ik ben in continu en intensief overleg met de driehoeken in Limburg, Noord-Brabant en Zeeland ten einde een compleet en gedetailleerd beeld van hun ervaringen in de uitvoering van het aangescherpte coffeeshopbeleid op tekenen. Dit gebeurt onder meer in de vorm van gesprekken met de driehoeken en in de vorm van door mij opgevraagde rapportages. Hoewel mijn beeld nog niet compleet is, is mij reeds gebleken dat het aantal drugstoeristen in de gemeenten waar het aangescherpte coffeeshopbeleid wordt gehandhaafd, sterk is afgenomen. Ik volg de operationele handhaving continue en nauwgezet. Daar waar staathandel wordt geconstateerd en drugsrunners worden gesignaleerd, wordt direct door de politie opgetreden.
Zoals ik bij brief van 12 juli 2012 (Kamerstukken II, vergaderjaar 2011–2012, 24 077 nr. 289) heb toegezegd zal ik uw Kamer in oktober 2012 rapporteren over de ervaringen in de coffeeshopgemeenten in Limburg, Noord-Brabant en Zeeland. Daarbij zal ik ook ingaan op de recente signalen uit gemeenten, en op de landelijke handhaving van het aangescherpte beleid.

Vraag 2

Bent u geschrokken van deze effecten?

Zie antwoord vraag 1.

Vraag 3

Welke conclusies verbindt u hieraan?

Zie antwoord vraag 1.

Vraag 4

Wat gebeurt er met de extra politiecapaciteit voor de regio? Wordt die nu structureel vanwege de geconstateerde problemen? Zo nee, waarom niet?

De regio Midden-West Brabant heeft tijdelijk 16 fte mankracht gekregen in de vorm van 8 fte KLPD en 8 fte Kmar bovenop de huidige sterkte. Dit betreft tijdelijke extra capaciteit. Ik heb de regio’s gevraagd mij hierover te rapporteren en ik wacht deze rapportages af. De politie doet met de beschikbare capaciteit wat nodig is.

Vraag 5

Waar komt deze extra capaciteit binnen de politieorganisatie vandaan? Welke politietaken krijgen als gevolg hiervan minder aandacht of blijven hierdoor mogelijk liggen?

Zie antwoord vraag 4.

Vraag 6

Bent u bereid af te zien van de landelijke invoering van de wietpas, in ieder geval totdat de gevolgen van het invoeren van de wietpas voor de verschillende regio’s in kaart zijn gebracht en er een debat met de Kamer heeft plaatsgevonden over het softdrugsbeleid? Zo nee, waarom niet?

Zie antwoord vraag 1.

Vraag 1

Bent u bekend met het artikel «Hilversum is Turks tuig zat»?1

Ja.

Vraag 2

Bent u bereid om alles op alles te zetten om het tuig dat verantwoordelijk is voor deze structurele straatterreur zo snel mogelijk de wijk uit te zetten (onder andere op basis van de wetten Victor en Victoria)? Zo nee, waarom niet?

Gemeenten hebben een breed scala aan maatregelen tot hun beschikking om overlast aan te pakken. Het is aan het Hilversumse gemeentebestuur om te bepalen welk instrument in de gegeven omstandigheden het best kan worden ingezet en welke verdere acties worden ondernomen bij het eventueel uitblijven van een oplossing. Naar aanleiding van uw vragen heb ik de burgemeester van Hilversum gevraagd wat hij onderneemt tegen de jeugdoverlast. De burgemeester heeft mij laten weten dat jeugd en veiligheid één van de vijf prioriteiten is in het Hilversums Integraal Veiligheidsplan 2011–2014. Naast het reguliere jeugd- en veiligheidsbeleid is in de afgelopen periode een extra pakket maatregelen getroffen voor een veilig uitgaansgebied. Als onderdeel hiervan is met spoed publiek cameratoezicht ingevoerd in het centrumgebied, worden er meer agenten en toezichthouders ingezet, en wordt de zogenaamde Boete of Kanskaart intensiever gebruikt. Horecaondernemers maken vaker gebruik van de collectieve horecaontzetting, er worden gebiedsverboden opgelegd en er gelden op diverse plekken alcohol- en drugsverboden.

Vraag 3

Wanneer zult u nu eindelijk de aanbeveling (maximaal korten op uitkeringen bij structurele overlast) uit het VROM-rapport over woonoverlast (2010) omzetten in beleid en daar waar mogelijk daders (en eventueel ouders) ook pakken in hun portemonnee?

Het rapport van de VROM-Inspectie «Woonoverlast; analyse van de aanpak van woonoverlast en verloedering» van 12 mei 2010 adviseert om helderheid te verschaffen over welke sancties en preventieve maatregelen wel en niet toelaatbaar zijn bij woonoverlast. Hierop heeft de VROM-Inspectie in juni 2010 een handreiking gemaakt voor gemeenten met daarin alle onomstreden mogelijkheden die zij hebben om woonoverlast te bestrijden.

Vraag 4

Wat is volgens u de reden dat Turken oververtegenwoordigd zijn als het gaat om het dwingen van anderen tot seksueel gedrag?2 Wat gaat u hiertegen doen?

In de studie uit 2006 waaraan wordt gerefereerd is een eerste verkenning gedaan naar het uitoefenen van seksuele dwang onder alle lagen van de volwassen Nederlandse bevolking. Uit het onderzoek blijkt dat bepaalde migrantengroepen eerder aangeven dat ze seksuele dwang niet uitsluiten. Dit effect moet mede worden toegeschreven aan een gemiddeld lagere leeftijd en opleidingsniveau van de (volwassen) respondenten in dit onderzoek.
Het spreekt voor zich dat wanneer bij normafwijkend seksueel gedrag strafbare feiten worden gepleegd politie en Openbaar Ministerie in actie komen. Daarnaast zet het kabinet in op preventie via bewustwording, het doorbreken van taboes en mentaliteitsverandering, omdat met name binnen gesloten gemeenschappen sprake kan zijn van een meer collectieve mentaliteit waarbij mensen niet worden gezien als individuen met zelfbeschikkingsrecht. Zoals uiteengezet in de brief van 3 juli 2012 aan uw Kamer over de preventie van huwelijksdwang (Kamerstukken II, vergaderjaar 2011–2012, 32 175, nr. 35), is het van belang om binnen de eigen gemeenschap onderwerpen zoals genderongelijkheid bespreekbaar te maken, gericht op het weerbaar maken van mensen en het bevorderen dat zelfbeschikking als een recht wordt beschouwd.

Vraag 5

Deelt u de visie dat bij het uitblijven van een oplossing van het probleem van straatterreur de verantwoordelijk burgemeester zijn conclusies moet trekken en op dient te stappen? Zo nee, waarom niet?

Zie antwoord vraag 2.

Vraag 1

Wat is uw reactie op het bericht Flame-virus trof ook Nederlandse computers», waarin staat dat dit spionagevirus ook in Nederland slachtoffers heeft gemaakt?1

Het feit dat acht Nederlandse IP-adressen (het adres van een met het internet verbonden computer), zoals genoemd in het artikel, gebruikt zijn wil niet zeggen dat er sprake is van acht geïnfecteerde computers in Nederland. Eén geïnfecteerde computer kan meerdere IP-adressen gebruiken. Daarnaast kan het gebruik van IP-adressen ook plaatsvinden door proxies (systemen waarbij verkeer uit het buitenland via Nederlandse IP-adressen geleid wordt). Het feit dat Nederlandse IP-adressen gebruikt zijn wil dus niet per definitie zeggen dat er sprake is van infecties in Nederlandse computersystemen.

Vraag 2

Welke Nederlandse systemen zijn door het Flame-virus getroffen? Gaat het hier om een gerichte aanval op systemen die gevoelige informatie bevatten?

Er zijn vooralsnog geen aanwijzingen dat Nederlandse systemen bedoeld of onbedoeld geïnfecteerd zijn met het Flame-virus.

Vraag 3

Acht u onderzoek noodzakelijk om boven tafel te krijgen of er, naast de bekende acht besmette ip-adressen, zich meer besmette systemen in Nederland bevinden? Zo ja, hoe en door wie wilt u het onderzoek laten uitvoeren en kan de Kamer hierover worden geïnformeerd?

Onderzoek naar de aard en herkomst van het Flame-virus is noodzakelijk en wordt reeds uitgevoerd door de inlichtingen en veiligheidsdiensten (I&V-diensten). De I&V diensten hebben immers in het belang van de nationale veiligheid de taak en de middelen om onderzoeken te doen naar (potentiële) digitale spionage. Indien het onderzoek van de I&V-diensten hier aanleiding toe geeft dan zal de Tweede Kamer hierover geïnformeerd worden via de geëigende kanalen. Vooralsnog is hier geen reden voor.
Het Nationaal Cyber Security Centrum (NCSC) heeft naast haar expertisefunctie en verantwoordelijkheid voor de versterking van ICT-crisisbeheersing, de rol richting Rijksoverheid en vitale sectoren om cyberincidenten te voorkomen, te verhelpen en schade te beperken. In dit kader volgt het NCSC de ontwikkelingen ten aanzien van het Flame-virus nauwlettend en heeft het NCSC in juni 2012 een Factsheet uitgebracht.3
Vanuit deze verantwoordelijkheden werken de I&V-diensten en het NCSC samen in de aanpak van kwesties als het Flame-virus.

Vraag 4

Welke stappen bent u bereid te nemen om zoveel mogelijk schade van dit virus te voorkomen? Welke rol speelt het Nationaal Cyber Security Centrum hierbij?

Zie antwoord vraag 3.

Vraag 1

Bent u bekend met het bericht dat gevangenispersoneel in de penitentiaire inrichting (PI) Amsterdam-Overamstel (de Bijlmerbajes) niet langer de veiligheid van zichzelf, collega’s en gedetineerden kan garanderen?1 Wat is uw reactie hierop?

Vraag 2

Wat is uw reactie op de volgende klachten van het gevangenispersoneel: Kunt u hier puntsgewijs op reageren?

Vraag 3

Hoe kan het dat, ondanks voortdurende aandacht voor deze penitentiaire inrichting, hier nog steeds problemen zijn? Zijn de door de Inspectie geconstateerde verbeteringen (eind 2010) nu weer teniet gedaan of zit er een te groot verschil tussen de afspraken op papier en de dagelijkse praktijk? Hoe beoordeelt u de situatie in deze inrichting?

Vraag 4

Deelt u de mening dat de veiligheid van het personeel en gedetineerden in de PI Amsterdam-Overamstel absoluut gewaarborgd moet zijn? Zo ja, welke maatregelen gaat u nemen zodat dit ook in de praktijk gerealiseerd kan worden en het personeel zich weer veilig zal voelen?

Vraag 5

Is het waar dat aan het personeel in de Bijlmerbajes is medegedeeld dat per 1 januari 2013 het nog niet zo lang geleden ingevoerde avondprogramma komt te vervallen? Kunt u deze beleidswijziging toelichten? Wat is hier de reden van? Staat hetzelfde lot alle andere penitentiaire inrichtingen te wachten? Wat komt er dan nog terecht van de mooie beloftes uit het programma Modernisering Gevangeniswezen?

Vraag 1

Kent u de uitzending van PowNews waarin aandacht werd geschonken aan kinderen die in Maastricht betrokken zijn bij de verkoop van wiet?1

Vraag 2

Is het waar dat jonge kinderen in Maastricht betrokken zijn bij de verkoop van wiet? Zo ja, deelt u de mening dat dit onacceptabel is en wat gaat u hiertegen doen? Zo nee, wat is dan niet waar aan de getoonde beelden?

Vraag 3

Kent u al langer signalen van betrokkenheid van kinderen bij wiethandel in Maastricht of elders in Nederland? Zo ja, hoe lang kent u die signalen al, waar bestaan die uit en waarom hebt u niet eerder iets gedaan tegen wietverkoop door kinderen? Zo nee, hoe komt het dan dat u pas door een tv-uitzending op de hoogte bent geraakt van betrokkenheid van kinderen bij wietverkoop?

Vraag 4

Deelt u de mening dat de werkelijke criminelen niet die jonge kinderen zijn, maar de handelaren en de criminelen die daarachter schuil gaan? Zo ja, wat gaat u met de informatie uit de tv-uitzending doen om de grootste criminelen op te kunnen pakken? Zo nee, waarom niet?

Vraag 5

Wat is uw mening over het in de uitzending gelegde verband tussen enerzijds de opkomst van kinderen die bij de verkoop van wiet zijn betrokken en anderzijds het verminderen van het reguliere aanbod via coffeeshops ten gevolge van de introductie van de wietpas?

Vraag 6

Deelt u de mening dat het onacceptabel is dat sommige kinderen een «carrière» in de blijkbaar lucratieve verkoop van wiet of andere criminele activiteiten verkiezen boven een goede scholing? Zo ja, wat gaat u doen om hier verbetering in aan te brengen? Zo nee, waarom niet?

Vraag 7

In hoeverre wordt in Maastricht opgetreden tegen spijbelende kinderen? Is de spijbelambtenaar bekend met kinderen die in plaats van op school zitten, betrokken zijn bij de verkoop van drugs? Zo ja, wat doet hij hieraan? Zo nee, waarom is dat niet bekend?

Vraag 8

Bestaat er in Maastricht een gerichte «patseraanpak» waarmee jeugdige criminelen van hun met crimineel geld verdiende spullen worden ontdaan? Zo ja, wat zijn de resultaten daarvan? Zo nee, waarom niet?

Vraag 9

Deelt u de mening dat een carrière bestaande uit een goede opleiding, afgerond met een diploma en gevolgd door een baan, voor jongeren aantrekkelijker zou moeten zijn dan het verdienen van geld met de verkoop van wiet? Zo ja, wanneer gaat u het eindelijk mogelijk maken dat jongeren die een vrijheidsstraf krijgen opgelegd tevens verplicht worden een diploma met een startkwalificatie te halen (motie-Marcouch over «terbeschikkingstelling aan het onderwijs»-maatregel2)? Zo nee, waarom niet?

Vraag 1

Wat is uw reactie op het bericht «Slachtoffers van fraude op Marktplaats in de kou»?1

Er is veel geïnvesteerd om de aanpak van oplichting via veiling- en verkoopsites te verbeteren. Zo hebben de Politie en het Openbaar Ministerie in samenwerking met Marktplaats het Meldpunt Internetoplichting (op mijnpolitie.nl) opgericht. Slachtoffers kunnen hier eenvoudig aangifte doen van internetoplichting en de status van hun aangifte volgen. Ook kan iedereen via deze site, bijvoorbeeld aan de hand van een rekeningnummer van een aanbieder, nagaan of er meldingen van mogelijke oplichting bekend zijn over een aanbieder. Daarmee ondersteunt deze site burgers om hun verantwoordelijkheid te nemen en continu waakzaam en alert te blijven in verband met het risico van oplichting (ik verwijs verder naar mijn antwoord op vraag 5).

Vraag 2

Wat is uw reactie op het verwijt dat de politie het duidelijk veel te druk heeft om werk te maken van een duidelijke melding van oplichting? Erkent u dit gebrek aan capaciteit? Zo nee, welke oorzaken zijn hier dan voor te geven?

De Fraudehelpdesk heeft aangegeven het betreffende verwijt niet te hebben gemaakt. Ik verwijs verder naar het antwoord van de toenmalige Minister van Justitie op vragen van het toenmalige lid Gerkens van uw Kamer (Kamerstukken II, vergaderjaar 2009–2010, Aanhangsel van de Handelingen, nummer 2511, antwoord 11 en 12).

Vraag 3

Wat is er terecht gekomen van de toezeggingen die door uw voorganger in antwoord op eerdere vragen2 zijn gedaan dat de aanpak van internetoplichting zou verbeteren?

Zie antwoord vraag 1.

Vraag 4

Welke rol ziet u weggelegd voor verkoopwebsites zoals Marktplaats? Vindt u het terecht dat Marktplaats zelf waarschuwingen van gebruikers tegen oplichters verwijdert? Waarom zou het niet zijn toegestaan dergelijke waarschuwingen tegen oplichters geplaatst te houden? Bent u bereid hierover met grote verkoopsites, zoals Marktplaats, in gesprek te gaan om te bespreken in hoeverre preventieve waarschuwingen zouden kunnen bijdragen aan het voorkomen van problemen?

Om de aanpak van internetoplichting te verbeteren ben ik veelvuldig in contact met relevante partijen zoals Marktplaats. Ik ben ermee bekend dat Marktplaats zelf waarschuwingen van gebruikers tegen mogelijke oplichters verwijdert. Dit is conform de gebruikersvoorwaarden van Marktplaats. Marktplaats is betrokken bij het Meldpunt internetoplichting. Het Meldpunt speelt relevante informatie van slachtoffers over oplichting door naar Marktplaats. Dat bedrijf kan vervolgens accounts van vermeende oplichters blokkeren en hun advertenties verwijderen. Op deze wijze is er een goede en gecontroleerde mogelijkheid gecreëerd voor slachtoffers om andere gebruikers te waarschuwen voor mogelijke oplichting.

Vraag 5

Welke rol ziet u weggelegd voor banken? Zou er, indien er evident sprake is van oplichting, niet toch een mogelijkheid moeten zijn om het bedrag zo spoedig mogelijk te laten terugboeken?

Zonder enig onderzoek te hebben gedaan, valt vaak niet te concluderen dat er evident sprake is van oplichting. Mede daarom acht ik primair voorzichtigheid van de kant van de consument geboden. Mijn departement faciliteert consumenten daarbij met de in mijn antwoord op vragen 1 en 3 genoemde site mijnpolitie.nl. Een consument kan het resultaat van een zoekslag op deze site betrekken in zijn afweging om al dan niet een transactie aan te gaan met die aanbieder. Ook kan de consument een vraag stellen of een melding indienen bij de Fraudehelpdesk. De Fraudehelpdesk kan op basis van diverse meldingen een waarschuwing uitbrengen om meer slachtoffers te voorkomen en zal de melding doorgeven aan de betrokken bank(en). Banken kunnen vervolgens vanuit hun eigen verantwoordelijkheid bepalen of er op basis van die meldingen aanleiding bestaat actie te ondernemen richting een rekeninghouder.

Vraag 6

Bent u bereid in gesprek te gaan met de Fraudehelpdesk om, gebruik makend van die kennis en expertise, met een plan van aanpak te komen om internetoplichting te bestrijden en er voor te zorgen dat de positie van de slachtoffers verbeterd wordt?

De politie en het Openbaar Ministerie hebben bij het bestrijden van internetoplichting reeds een goede samenwerking met partijen als de Fraudehelpdesk en het Meldpunt Internetoplichting. Bij iedere melding aan de Fraudehelpdesk wordt contact gezocht met het Meldpunt Internetoplichting. Ook omgekeerd zijn er snelle en directe lijnen wanneer er sprake is van een fraudecomponent bij een melding aan het Meldpunt Internetoplichting.

Vraag 1

Weet u van de vervolging door het Hof van Justitie van de Bonairiaanse gedeputeerde Burney El Hage en de oud-bestuurder Ramoncito Booi voor onder andere hypotheekfraude en valsheid in geschrifte?

Vraag 2

Deelt u de mening dat gedeputeerde El Hage op non-actief moet worden gesteld tijdens het strafonderzoek? Zal er een tijdelijke vervanger worden aangesteld? Zo nee, waarom niet?

Vraag 3

Heeft u aanwijzingen dat er sprake is van corruptie op andere niveaus van het eilandbestuur op Bonaire? Is hier onderzoeken naar gedaan? Zo ja, bent u van mening dat er actie moet worden ondernomen om de corruptie terug te dringen?

Vraag 4

Kunt u aangeven wat de stand van zaken is van het project tot versterking van het lokale bestuur? Kunt u hierbij aangeven wat de rol van de Rijksvertegenwoordiger is?

Vraag 1

Onder verwijzing naar uw antwoorden op eerdere vragen1, is het waar dat, zoals I.W. zelf stelt, zij direct na de moord op Marianne Vaatstra op dinsdag 4 mei 1999 ook aangifte heeft gedaan tegen F.M. vanwege de genoemde doodsbedreiging? Zo nee, waarom niet?

I.W. heeft geen aangifte gedaan tegen F.M. wegens doodsbedreiging. Aangezien het bewuste telefoontje anoniem was, was een onderzoek naar het motief van de beller niet mogelijk.

Vraag 2

Is het waar dat er geen onderzoek naar F.M. is ingesteld omdat er door I.W. geen aangifte zou zijn gedaan wegens de genoemde doodsbedreiging? Is er wel onderzoek gedaan naar het motief van de bedreigingen uit september, waarom juist I.W. werd bedreigd in verband met de moord op Marianne Vaatstra? Zo nee, waarom niet?

Zie antwoord vraag 1.

Vraag 3

Wilt u de eerdere vragen 4, 5 en 16–18 apart beantwoorden? Op welke wijze is onomstotelijk vastgesteld dat de in Turkije aangehouden man daadwerkelijk de gezochte hoofdverdachte Ali H. was? Zo nee, waarom niet?1

Het Openbaar Ministerie heeft met het uitbrengen van de samenvatting van het onderzoek naar A.H. na zorgvuldige afweging tot op zekere hoogte openheid van zaken gegeven. Het is niet in het belang van het onderzoek om nog meer informatie naar buiten te brengen.
In antwoord op de tweede deelvraag bericht ik dat de vingerafdrukken van de in Turkije aangehouden A.H. overeen kwamen met de vingerafdrukken die bij de IND bekend waren van de uit het AZC vertrokken A.H.

Vraag 4

Waarom zijn er naar aanleiding van het verhaal van G.V. uit IJmuiden geen rechercheleden afgereisd naar Noorwegen om het verhaal te verifiëren, aangezien de medegedetineerde van G.V. aan alle eisen van het signalement van de verdachte voldeed? Waarom zijn er enige tijd later wel teamleden en een officier van justitie naar Turkije gereisd om een man aan te houden die niet aan het signalement voldeed?

Afreizen naar Noorwegen was in 2010 niet nodig, omdat uit DNA-onderzoek bleek dat de bewuste medegedetineerde van G.V. niet de dader van de moord op Marianne Vaatstra was. Het team is naar Turkije gereisd om zich te overtuigen van de identiteit van A.H. en om DNA van hem af te nemen.

Vraag 5

Bent u bekend met de verklaringen van medewerkers van het AZC Kollum en de plaatsvervangend directeur dat F.M. op maandag 3 mei 1999 is overgeplaatst? Waarom zijn deze niet behandeld in het onderzoeksrapport over, de toenmalige hoofdverdachte in de zaak Vaatstra, Ali H?

In mijn antwoorden op eerdere schriftelijke vragen van het lid Brinkman (Aanhangsel Handelingen, vergaderjaar 2011–2012, nr. 2969) heb ik aangegeven dat de heer Brouwer de verantwoordelijke hoofdofficier was. Dat was hij tot 1 mei 1999. F.M. is echter pas op 27 mei 1999 overgeplaatst naar het AZC te Drachten. Op dat moment was de heer Severein plaatsvervangend hoofdofficier van het parket te Leeuwarden. Voor de overwegingen omtrent de overplaatsing van F.M. verwijs ik naar mijn eerdere antwoorden van 5 juli 2012.

Vraag 6

Wie was de verantwoordelijke hoofdofficier bij de overplaatsing van F.M. en welke overweging lag daaraan ten grondslag?

Zie antwoord vraag 5.

Vraag 7

Kunt u aangeven hoe is komen vast te staan dat er sprake is van één dader? Zo nee, waarom niet?

Dit blijkt onder andere uit het sporenbeeld op de plaats van het misdrijf.

Vraag 8

Weet u dat zowel de Noorse nationale politie ( Kripo ) als de directeur van de betreffende gevangenis niet bekend zijn met een onderzoek naar de DNA van de verdachte? Kunt u deze discrepantie met het onderzoeksrapport verklaren en aangeven waarom pas in 2010 is besloten tot een DNA-onderzoek en niet in 1999 toen de verdachte in beeld kwam? Zo nee, waarom niet?

Reeds in 1999 is vastgesteld dat de medegedetineerde van G.V. ten tijde van de moord op Marianne Vaatstra in Noorwegen verbleef. Wegens aanhoudende geruchten over zijn betrokkenheid is in 2010 alsnog zijn DNA vergeleken met dat van de dader. Dat kwam niet overeen.

Vraag 9

Deelt u de mening dat er alsnog een DNA -onderzoek dient plaats te vinden bij de medegedetineerde van G.V., gezien het feit dat nu niet onomstotelijk vast is komen te staan dat hij niet verantwoordelijk is voor de moord op Marianne Vaatstra? Zo nee, waarom niet?

Nee. Zie mijn antwoord op vraag 8.

Vraag 1

Kent u de berichten «Ontsnapte tbs'er Rekken in de cel»1 en «Burgemeester moest zwijgen over ontsnapte tbs'er»2?

Ja.

Vraag 2

Kunt u een feitenrelaas geven over de ontsnapping van deze tbs’er en de strafbare feiten waar hij nu van wordt verdacht?

Op zaterdag 8 september 2012 heeft de tbs-gestelde zich met geweld onttrokken aan zijn toezicht tijdens een begeleid verlof in de omgeving van de Forensisch Psychiatrische Kliniek (FPC) Oldenkotte in Rekken. Toen de tbs-gestelde en zijn begeleidster niet op de afgesproken tijd terugkeerden, heeft de kliniek, conform de procedure, onmiddellijk het protocol Ongeoorloofde Afwezigheid in werking gesteld. Hierbij zijn de plaatselijke politie en het Korps Landelijke Politiediensten (KLPD) ingelicht. Bij de zoekactie door het KLPD is de tbs-gestelde opgepakt. Betrokkene is overgebracht naar een cellencomplex en is door de rechter-commissaris in bewaring gesteld. Tijdens het verlof heeft de tbs-gestelde zijn begeleidster aangevallen. Het onderzoek hiernaar loopt nog. Hij wordt verdacht van poging tot moord/doodslag en verkrachting.

Vraag 3

Voor welk strafbaar feit of voor welke feiten is de ter beschikking gestelde (tbs'er) eerder in tbs terecht gekomen?

De tbs-gestelde is eerder veroordeeld voor zedendelicten.

Vraag 4

Wat is de rol van de Adviescollege Verloftoetsing Tbs geweest bij het toekennen van het proefverlof van de ontsnapte tbs’er? Wat is uw rol geweest?

Het Adviescollege Verloftoetsing tbs (AVt) adviseert mij bij elke aanvraag voor een verlofmachtiging bij tbs met dwangverpleging (begeleid, onbegeleid, transmuraal of proefverlof). Ook in deze casus heeft het AVt advies uitgebracht. Op 10 oktober 2011 heeft het AVt de Minister van Veiligheid en Justitie geadviseerd begeleid verlof te verlenen conform het ingediende verlofplan. Op 17 oktober 2011 heb ik dat advies gevolgd.

Vraag 5

Hoeveel tbs’ers zijn de afgelopen twee jaar in totaal ontsnapt of niet teruggekeerd van (begeleid) verlof? Hoeveel daarvan zaten in de kliniek Oldenkotte in Rekken? Hoe verhoudt dit laatste aantal zich ten opzichte van het gemiddelde aantal van alle klinieken?

Het aantal voorvallen van ongeoorloofde afwezigheid van tbs-gestelden met dwangverpleging in 2010 was 41, waarvan één bij FPC Oldenkotte. Het aantal keren dat tbs-gestelden in 2011 ongeoorloofd afwezig zijn geweest, bedraagt 37, waaronder drie bij FPC Oldenkotte. Vergelijking van het aantal ongeoorloofde afwezigheden tussen de FPC’s wijst geen bijzonderheden uit.

Vraag 6

Is het waar dat de burgemeester van de gemeente Berkelland door het landelijk parket van het Openbaar Ministerie een (tijdelijk) spreekverbod in deze zaak opgelegd heeft gekregen? Zo ja, op grond van welke wettelijke regeling kan dat spreekverbod worden opgelegd? Zo ja, hoe verhoudt zich dat tot de verantwoordelijkheid van een burgemeester voor de openbare orde en veiligheid in zijn gemeente? Zo nee, wat is er dan niet waar?

Op de dag van de onttrekking werd het Openbaar Ministerie (OM) rond 16:30 uur geïnformeerd over de wens van de burgemeester om, vanuit zijn verantwoordelijkheid voor de openbare orde en veiligheid, de gemeente te informeren over de onttrekking van de tbs-gestelde. Daarop heeft het OM hem in verband met het opsporingsbelang dringend verzocht geen mededelingen over de zaak in de openbaarheid te brengen. Hiertoe bestond vanuit het oogpunt van openbare orde en veiligheid ook geen aanleiding. Uit politiegegevens bleek namelijk dat de aanhouding op korte termijn te verwachten was en dat de verdachte geen directe bedreiging vormde voor de omgeving. Actieve openbaarmaking had naar inschatting van het OM meer risico opgeleverd voor de omgeving. Hoewel de burgemeester moeite had met het verzoek van het OM, heeft hij ervoor gekozen hier wel gevolg aan te geven. Van een spreekverbod was evenwel geen sprake.

Vraag 1

Is het waar dat het voorheen in Damascus gevestigde hoofdkantoor van de terreurorganisatie Hamas, zijnde de Palestijns-Arabische afdeling van de radicale Moslimbroederschap, wordt of al is verplaatst naar Caïro?1

Vraag 2

Deelt u de mening dat het door de Egyptische regering gastvrij onderdak bieden aan Hamas, een organisatie die genocide op het Joodse volk predikt en die sinds 2003 op de Europese lijst van terroristische organisaties staat, een klap in het gezicht is van Israël en van [de lidstaten van] de Europese Unie? Zo nee, waarom niet? Hoe zou u de Egyptische handelswijze dan typeren? Zo ja, hoe gaat u in de richting van de Egyptische regering uitdrukking geven aan uw verontwaardiging?

Vraag 3

Deelt u de mening dat het door de Egyptische regering gastvrij onderdak bieden aan de op de Europese terreurlijst staande terreurorganisatie Hamas strijdig is met letter en geest van het associatieverdrag tussen de Europese Unie en Egypte of met andere tussen de EU en Egypte gesloten overeenkomsten? Zo nee, waarom niet? Zo ja, welke consequenties kunnen er dan aan het Egyptische handelen worden verbonden?

Vraag 4

Bent u bereid om er in Europees verband voor te ijveren dat van de Egyptische regering wordt geëist dat zij het besluit om het Hamaskantoor in Caïro te laten vestigen terugdraait of dat zij alsnog de sluiting van het Hamaskantoor beveelt? Zo nee, waarom niet?

Vraag 5

Wilt u deze vragen voor de duidelijkheid ieder afzonderlijk behandelen?