| Ingediend | 28 juli 2020 |
|---|---|
| Beantwoord | 4 september 2020 (na 38 dagen) |
| Indiener | Gidi Markuszower (PVV) |
| Beantwoord door | Sander Dekker (minister zonder portefeuille justitie en veiligheid) (VVD) |
| Onderwerpen | criminaliteit openbare orde en veiligheid |
| Bron vraag | https://zoek.officielebekendmakingen.nl/kv-tk-2020Z14386.html |
| Bron antwoord | https://zoek.officielebekendmakingen.nl/ah-tk-20192020-3999.html |
Ja, ik heb kennisgenomen van het bericht.
In deze casus is sprake van een tbs-er die op een resocialisatie-afdeling verbleef en met verlof mocht, maar die niet tijdig teruggekeerd is van zijn verlof. De tbs-maatregel is erop gericht herhaling van het misdrijf in de toekomst te voorkomen en de patiënt op veilige en verantwoorde wijze terug te laten keren in de samenleving. Verlof is daarin een essentieel onderdeel. Door het stapsgewijs toestaan van meer vrijheden kan op een verantwoorde wijze worden toegewerkt naar de terugkeer van een tbs-gestelde in de samenleving en worden de maatschappelijke risico’s tot een minimum beperkt. Veiligheid van de samenleving staat altijd voorop. Verlof is gebaseerd op wetenschappelijk onderbouwde risico-taxatie instrumenten en wordt alleen verleend indien de behandeling voldoende is gevorderd en de veiligheid dit toelaat. Bij verlofaanvragen voor tbs-gestelden wordt altijd vooraf advies gevraagd aan het onafhankelijke Adviescollege Verloftoetsing TBS (AVT). Het AVT betrekt nadrukkelijk de maatschappelijke veiligheid bij zijn advies. Ondanks al deze waarborgen, kan menselijk gedrag niet geheel voorspeld worden.
Zie antwoord vraag 2.
Alvorens over te gaan tot opsporingsberichtgeving worden eerst andere middelen ingezet voor het vaststellen van de verblijfplaats van de gezochte persoon. Pas als deze andere middelen geen aanknopingspunten bieden voor het vaststellen van de verblijfplaats, wordt door het OM in overleg met de politie tot opsporingsberichtgeving besloten na een zorgvuldige afweging. Ook ten aanzien van deze onttrekking is deze werkwijze gevolgd.
Betrokkene is op 26 augustus aangehouden.
Het recidivegevaar van betrokkene was voorafgaand aan het toekennen van het verlof aangemerkt als laag/matig, mede omdat hij op dat moment zorg en toezicht vanuit de behandeling genoot. Het recidivegevaar werd tijdens de onttrekking aangemerkt als hoog, gezien hij op dat moment niet de zorg en toezicht vanuit de behandeling genoot.
Over delicten in individuele strafzaken wordt geen informatie openbaar gemaakt.
In 2020 zijn er tot en met 31 juli vijftien onttrekkingen en twee ontvluchtingen geweest. Een onttrekking houdt in dat een patiënt zich onttrekt aan het toezicht. Dit kan door tijdens begeleid verlof zich aan het toezicht van de begeleider te onttrekken, of door niet tijdig terug te keren van onbegeleid verlof, zoals in deze casus het geval is. Een ontvluchting betreft een uitbraak uit een kliniek. Van deze vijftien onttrekkingen en twee ontvluchtingen zijn allen gevonden.
Er zijn geen gegevens beschikbaar over het aantal tbs’ers dat in 2020 een strafbaar feit heeft gepleegd. De recidivecijfers van (ex)tbs-gestelden worden bijgehouden in de recidivemonitor van het WODC. De WODC-Recidivemonitor is een doorlopend onderzoeksproject waarin periodiek gestandaardiseerde metingen worden verricht onder verschillende groepen justitiabelen, waaronder tbs-gestelden.
De risico’s voor de veiligheid van de samenleving worden scherp in het oog gehouden bij het verlenen van verlof. Verlof wordt alleen toegekend als de behandeling dit toelaat. Het AVT toetst iedere door de kliniek ingediende verlofaanvraag nauwkeurig en beoordeelt de verlofaanvragen primair vanuit veiligheidsoogpunt voor de samenleving. Het AVT bepaald of het toekennen van verlof verantwoord is. Wanneer het AVT een negatief advies geeft, krijgt een tbs-gestelde geen verlof. Dit advies is dus bindend.
Mede dankzij de zorgvuldige procedures verlopen verlofbewegingen veelal probleemloos. Desondanks kan helaas niet in alle gevallen worden voorkomen dat een tbs-gestelde recidiveert. Niettemin is de tbs-maatregel het beste antwoord op mensen die een ernstig strafbaar feit plegen en als gevolg van psychiatrische problematiek een gevaar voor de samenleving vormen. Het alternatief zou namelijk zijn dat deze mensen op een gegeven moment zonder behandeling, inclusief stapsgewijze terugkeer, de samenleving in zouden moeten worden gestuurd, hetgeen vele malen risicovoller zou zijn.
Hierbij deel ik u mede dat de schriftelijke vragen van het lid Markuszower (PVV), van uw Kamer aan de Minister voor Rechtsbescherming over het bericht «Politie dringend op zoek naar ontsnapte tbs’er» (ingezonden 28 juli 2020) niet binnen de gebruikelijke termijn kunnen worden beantwoord, aangezien nog niet alle benodigde informatie is ontvangen. Ik streef ernaar de vragen zo spoedig mogelijk te beantwoorden.