Nr. 7 NOTA VAN WIJZIGING

In artikel 1.3 komt in onderdeel C de laatste zinsnede te luiden:

Jeugdwet: artikel 2.3 en paragraaf 8.1.

1. Tot 1 januari 2018 kan de zorgautoriteit subsidies verstrekken voor de voortzetting van projecten die tot doel hebben om de zorginfrastructuur te ontwikkelen of uit te breiden ten aanzien van zorg waarop aanspraak bestaat op grond van een zorgverzekering als bedoeld in artikel 1, onderdeel d, van de Zorgverzekeringswet, aanspraken op grond van deze wet, maatschappelijke ondersteuning als bedoeld in de Wet maatschappelijke ondersteuning 2015 of jeugdhulp als bedoeld in de Jeugdwet en die wordt geleverd aan cliënten die niet in een instelling verblijven.

2. Subsidies als bedoeld in het eerste lid worden slechts verstrekt voor projecten waarvan de zorgautoriteit voor 1 juli 2013 heeft vastgesteld dat zij in aanmerking komen voor een vergoeding als bedoeld in haar Beleidsregel CA-300-578 (Stcrt. 8 juli 2013, nr. 18614) inzake de zorginfrastructuur.

3. Bij ministeriële regeling wordt bepaald aan wie de subsidies kunnen worden verstrekt, worden regels omtrent de hoogte van de subsidies gesteld en kunnen nadere voorschriften worden gesteld waaronder de subsidies worden verstrekt.

4. In aanvulling op artikel 90, tweede lid, van de Wet financiering sociale verzekering, komen de subsidies, bedoeld in het eerste lid, ten laste van het Algemeen Fonds Bijzondere Ziektekosten.

1. Tot de intrekking van deze wet maar uiterlijk tot 1 januari 2018 kan de zorgautoriteit:

a. een bijdrage in de kapitaallasten verstrekken aan bij ministeriële regeling aan te wijzen rechtspersonen die voor 1 januari 2012 zorg of diensten, niet zijnde zorg of diensten in het kader van de geestelijke gezondheidszorg, leverden die op grond van deze wet verzekerd waren en ten aanzien waarvan de zorgautoriteit voor laatstgenoemde datum heeft vastgesteld dat zij dan wel hun rechtsopvolgers in aanmerking komen voor een vergoeding van kapitaallasten als bedoeld in haar Beleidsregel CA-300-473 (Stcrt. 11 juli 2011, nr. 12384) inzake kapitaallasten,

b. een bijdrage voor vaste activa verstrekken aan bij ministeriële regeling aan te wijzen rechtspersonen die voor 1 januari 2012 zorg of diensten, niet zijnde zorg of diensten in het kader van de geestelijke gezondheidszorg, leverden die op grond van deze wet verzekerd waren en waaraan de zorgautoriteit voor laatstgenoemde datum op grond van de Beleidsregel CA-300-493 (Stcrt. 16 augustus 2011, nr. 14267) een vergoeding heeft toegekend, dan wel aan hun rechtsopvolgers.

2. Tot de intrekking van deze wet maar uiterlijk tot 1 januari 2018 kan de zorgautoriteit:

a. een bijdrage in de kapitaallasten verstrekken aan bij ministeriële regeling aan te wijzen rechtspersonen die voor 1 januari 2008 zorg of diensten in het kader van de geestelijke gezondheidszorg leverden die op grond van deze wet verzekerd waren en waaraan de zorgautoriteit voor laatstgenoemde datum op grond van de Beleidsregel CA-300-473 (Stcrt. 11 juli 2011, nr. 12384) inzake kapitaallasten een budget kapitaallasten heeft toegekend, dan wel aan hun rechtsopvolgers,

b. een bijdrage voor vaste activa verstrekken aan bij ministeriële regeling aan te wijzen rechtspersonen die voor 1 januari 2008 zorg of diensten in het kader van de geestelijke gezondheidszorg leverden die op grond van deze wet verzekerd waren en ten aanzien waarvan de zorgautoriteit voor laatstgenoemde datum heeft vastgesteld dat zij dan wel hun rechtsopvolgers in aanmerking komen voor een vergoeding als bedoeld in haar Beleidsregel CA-300-493 (Stcrt. 16 augustus 2011, nr. 14267) inzake compensatie vaste activa AWBZ en GGZ in verband met invoering normatieve huisvestingscomponent.

3. De bijdragen, bedoeld in het eerste en tweede lid, kunnen slechts worden verstrekt aan rechtspersonen die onmiddellijk voorafgaande aan 1 januari 2015 verblijf met daarmee gepaard gaande zorg als bedoeld in deze wet verleenden en de desbetreffende zorg vanaf die datum in opdracht van een of meer colleges van burgemeester en wethouders als maatwerkvoorziening als bedoeld in de Wet maatschappelijke ondersteuning 2015 of als jeugdhulp als bedoeld in de Jeugdwet verlenen.

4. Bij ministeriële regeling worden regels gesteld omtrent de hoogte en de berekening van de bijdragen en worden nadere voorschriften gesteld waaronder de bijdragen worden verstrekt.

5. In aanvulling op artikel 90, tweede lid, van de Wet financiering sociale verzekering komen de bijdragen, bedoeld in dit het eerste en tweede lid, ten laste van het Algemeen Fonds Bijzondere Ziektekosten.

1. Aan onderdeel D wordt een onderdeel toegevoegd, luidende:

4. Jeugdwet.

2. Aan onderdeel G wordt een onderdeel toegevoegd, luidende:

2. Jeugdwet.

In artikel 4.2.5, eerste lid, komen de onderdelen a en b te luiden:

a. iedere calamiteit die bij de uitvoering van de taken, bedoeld in artikel 4.1.1, tweede en derde lid, heeft plaatsgevonden, en

b. geweld bij de uitvoering van de taken, bedoeld in artikel 4.1.1, tweede en derde lid.

Het tweede lid van artikel 4.2.6 komt te luiden:

2. Bij algemene maatregel van bestuur worden regels gesteld met betrekking tot de taken en bevoegdheden van vertrouwenspersonen en de verplichtingen van het AMHK.

1. Het AMHK is bevoegd tot het verwerken van persoonsgegevens ten behoeve van de goede vervulling van de taken, bedoeld in 4.1.1, tweede en derde lid. Het AMHK is de verantwoordelijke voor deze verwerking.

2. Het AMHK is bevoegd zonder toestemming van degene die het betreft persoonsgegevens, waaronder persoonsgegevens betreffende de gezondheid, huiselijk geweld of kindermishandeling, te verwerken van personen die betrokken zijn bij huiselijk geweld of kindermishandeling, indien uit een melding redelijkerwijs een vermoeden van huiselijk geweld of kindermishandeling kan worden afgeleid en de verwerking noodzakelijk is te achten voor de uitoefening van de taken, bedoeld in artikel 4.1.1, tweede lid.

2. Na het zevende lid worden twee leden toegevoegd, luidende:

8. Het eerste tot en met zesde lid zijn van overeenkomstige toepassing ten aanzien van een persoon die in het buitenland woont of verblijft en die in geval van behoefte aan zorg hetzij krachtens de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten, hetzij met toepassing van een verordening van de Raad van de Europese Gemeenschappen dan wel met toepassing van zodanige verordening krachtens de overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte of een verdrag inzake sociale zekerheid aanspraak heeft op zorg als bedoeld in artikel 8.1, eerste lid, onderdelen a, b, d of e, of vergoeding van de kosten daarvan, met dien verstande dat:

a. voor de overeenkomstige toepassing van het eerste, derde en vierde lid in plaats van «verzekerde» telkens wordt gelezen: persoon;

b. voor de overeenkomstige toepassing van het eerste tot en met vierde lid in plaats van «het college van de gemeente waarvan hij ingezetene is» telkens wordt gelezen: het Zorginstituut Nederland; en

c. voor de overeenkomstige toepassing van het vijfde en zesde lid in plaats van «het college» telkens wordt gelezen: het Zorginstituut Nederland.

9. De vergoedingen en uitkeringen, bedoeld in het zesde en zevende lid, komen ten laste van het Algemene Fonds Bijzondere Ziektekosten.

Artikel 2.3.5, zesde lid, geldt in 2015 niet voor daar bedoelde cliënten:

a. die thuis wonen en een maatwerkvoorziening inhoudende een hulpmiddel of een woningaanpassing hebben aangevraagd;

b. die zonder behandeling in een instelling verblijven en een maatwerkvoorziening inhoudende een hulpmiddel ter verbetering van hun mobiliteit hebben aangevraagd.

Aan het slot van artikel 54, derde lid van de Wet structuur uitvoeringsorganisatie werk en inkomen wordt onder vervanging van de punt aan het slot van onderdeel n door een puntkomma een onderdeel toegevoegd, luidende:

o. het CAK, bedoeld in artikel 48 van de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten.

4. Een lid wordt toegevoegd, luidende:

6. Titel 9.1 van de Algemene wet bestuursrecht is niet van toepassing op klachten als bedoeld in dit artikel.

In artikel 2 wordt in onderdeel T het tweede lid vervangen door:

2. De tweede volzin van het tweede lid komt te luiden: Deze beoordeling vindt plaats voorafgaand aan de sluiting van het pleegcontract en aan de plaatsing van de jeugdige in het gezin van de pleegouder.

Artikel 6.1.4, negende lid, komt te luiden:

9. De rechter geeft slechts toepassing aan het eerste lid, indien de jeugdige zich bereid heeft verklaard tot naleving van de voorwaarden of redelijkerwijs is aan te nemen dat de voorwaarden zullen worden nageleefd.

2. Een lid wordt toegevoegd, luidende:

8. Titel 9.1 van de Algemene wet bestuursrecht is niet van toepassing op klachten als bedoeld in dit artikel.

1. Onder vernummering van het tweede lid tot vijfde lid worden drie leden ingevoegd, luidende:

2. Het college doet onverwijld schriftelijk mededeling aan het bestuursorgaan dat door Onze Ministers met de vaststelling en de inning is belast van de aanvang, de wijziging en de beëindiging van jeugdhulp waarvoor een ouderbijdrage is verschuldigd. Deze mededeling bevat de gegevens die nodig zijn voor de vaststelling van de bijdrage. Onze Ministers kunnen regels stellen over de wijze waarop deze mededeling wordt gedaan.

3. Het bestuursorgaan dat met de vaststelling en de inning is belast kan de ouderbijdrage invorderen bij dwangbevel. Voor de toepassing van deze wet kan het bestuursorgaan executoriaal beslag onder derden leggen door van het dwangbevel in afschrift mededeling te doen aan de derde-beslagene. Artikel 479g van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering is van overeenkomstige toepassing.

4. De bijdrageplichtige kan tegen de tenuitvoerlegging van een dwangbevel in verzet komen bij de rechtbank. Het verzet vangt aan met een dagvaarding door de bijdrageplichtige als eiser aan degene die het dwangbevel heeft uitgevaardigd als gedaagde. Het verzet schorst de tenuitvoerlegging van het dwangbevel voor zover deze door het verzet wordt bestreden. Het verzet kan niet zijn gegrond op de stelling dat de mededeling dat de ouderbijdrage is opgelegd of de aanmaning ter zake niet is ontvangen. Bovendien kan het verzet niet zijn gegrond op de stelling dat de ouderbijdrage ten onrechte of tot een te hoog bedrag is vastgesteld.

1. In dit artikel wordt verstaan onder:

– jeugdige: een buiten Nederland woonachtige persoon die de leeftijd van achttien jaar nog niet heeft bereikt en die hetzij op de dag voorafgaande aan de inwerkingtreding van deze wet op grond van artikel 5, eerste lid, onder b, dan wel vierde lid, van de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten verzekerd is en op die dag aanspraak heeft op een vergoeding ter zake van de kosten van zorg waarop op die dag aanspraak bestond op grond van artikel 6 van de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten, hetzij bij het Zorginstituut staat geregistreerd als een in het buitenland wonend persoon die met toepassing van een Verordening van de Raad van de Europese Gemeenschappen dan wel toepassing van zodanige verordening krachtens de overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte of een verdrag inzake sociale zekerheid in geval van behoefte aan zorg recht heeft op zorg of vergoeding van de kosten daarvan, zoals voorzien in de wetgeving over de verzekering voor zorg van hun woonland;

– zorg: zorg als bedoeld in de artikelen 10.1 en 10.2 waarvan de aanspraak op grond van de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten of de Zorgverzekeringswet ten gevolge van de inwerkingtreding van artikel 11.7 wet komt te vervallen en die na inwerkingtreding van artikel 11.7 van deze wet als jeugdhulp kan worden aangemerkt;

– Zorginstituut: Zorginstituut Nederland, bedoeld in artikel 58 van de Zorgverzekeringswet.

2. Personen en instellingen die ter zake van de zorg een vordering hebben op een jeugdige die aanspraak heeft op gehele of gedeeltelijke vergoeding van de kosten van die zorg, dan wel de betreffende jeugdige, zenden de nota ter vergoeding aan het Zorginstituut.

3. Het Zorginstituut kan een rechtspersoon mandaat en volmacht verlenen om namens hem besluiten te nemen of werkzaamheden te verrichten die verband houden met het verlenen van vergoedingen als bedoeld in het tweede lid.

4. De vergoedingen, bedoeld in het tweede lid, komen ten laste van het Zorgverzekeringsfonds en het Algemene Fonds Bijzondere Ziektekosten.

Aan het slot van artikel 10.3 wordt een lid toegevoegd, luidende:

6. Indien de verschuldigdheid van een ouderbijdrage onderdeel uitmaakt van de rechten en verplichtingen als bedoeld in het tweede lid, verstrekt het Landelijk Bureau Inning Onderhoudsbijdragen aan het bestuursorgaan dat met de vaststelling en de inning van de ouderbijdrage is belast, ten behoeve van de goede uitvoering van de taak van dat bestuursorgaan, alsmede aan de gemeente waar de jeugdige als bedoeld in deze wet zijn woonplaats heeft en op wie het indicatiebesluit als bedoeld in het tweede lid betrekking heeft, een afschrift van de in artikel 12, derde volzin, van de Wet op de jeugdzorg bedoelde formulieren.

1. Een aanvraag als bedoeld in artikel 7, eerste lid, van de Wet op de jeugdzorg, die is ingediend voor de inwerkingtreding van artikel 11.7 van deze wet, wordt in de stand van behandeling waarin deze zich bevindt door de stichting, bedoeld in artikel 1 van de Wet op de jeugdzorg, zoals deze luidde op de dag voorafgaand aan de inwerkingtreding van artikel 11.7 van deze wet, uiterlijk op de dag voor de inwerkingtreding van artikel 11.7 van deze wet overgedragen aan het college van de gemeente waarbinnen de jeugdige zijn woonplaats heeft, teneinde het college in de gelegenheid te stellen op grond van deze wet over de aanvraag een beslissing te nemen.

2. Een aanvraag van een jeugdige, die tevens verzekerde is in de zin van de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten voor zorg waarvan de aanspraak op grond van de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten ten gevolge van de inwerkingtreding van artikel 11.7 van deze wet komt te vervallen en die na inwerkingtreding van artikel 11.7 van deze wet als jeugdhulp kan worden aangemerkt waarvoor het college is gehouden een voorziening op grond van deze wet te treffen, die is ingediend voor de inwerkingtreding van artikel 11.7 van deze wet, wordt binnen twee weken na de inwerkingtreding van artikel 11.7 van deze wet in de stand waarin het zich bevindt, door het daartoe bevoegde indicatieorgaan, de stichting, bedoeld in artikel 9b, eerste en vierde lid, van de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten, zoals deze luidde op de dag voorafgaand aan de inwerkingtreding van deze wet, dan wel door de door Onze Minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport aangewezen persoon als bedoeld in artikel 53 van de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten, overgedragen aan het college van de gemeente waarbinnen de jeugdige zijn woonplaats heeft, teneinde het college in de gelegenheid te stellen op grond van deze wet over de aanvraag een beslissing te nemen.

3. Een aanvraag van een jeugdige, die tevens verzekerde is in de zin van Zorgverzekeringswet voor zorg waarvan de aanspraak op grond van de Zorgverzekeringswet ten gevolge van de inwerkingtreding van deze wet komt te vervallen en die na inwerkingtreding van artikel 11.7 van deze wet als jeugdhulp kan worden aangemerkt waarvoor het college is gehouden een voorziening op grond van deze wet te treffen, die is ingediend voor de inwerkingtreding van artikel 11.7 van deze wet, wordt binnen twee weken na de inwerkingtreding van artikel 11.7 van deze wet in de stand waarin het zich bevindt, door de stichting, bedoeld in artikel 1 van de Wet op de jeugdzorg, zoals deze luidde op de dag voorafgaand aan de inwerkingtreding van deze wet, overgedragen aan het college van de gemeente waarbinnen de jeugdige zijn woonplaats heeft, teneinde het college in de gelegenheid te stellen op grond van deze wet over de aanvraag een beslissing te nemen.

4. Het in het tweede lid bedoelde bevoegde indicatieorgaan of stichting dan wel de door Onze Minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport aangewezen persoon, alsmede de in het derde lid bedoelde stichting, zenden binnen twee weken na de dag waarop artikel 11.7 van deze wet in werking treedt aan het college de persoonsgegevens van de verzekerde, waaronder persoonsgegevens betreffende de gezondheid als bedoeld in de Wet bescherming persoonsgegevens, die noodzakelijk zijn voor de uitvoering van de taak, bedoeld in het tweede en derde lid.

5. Het college is bevoegd tot het verwerken van de persoonsgegevens die overeenkomstig het vierde lid aan hem zijn verstrekt, voor zover dat noodzakelijk is om op de aanvraag te beslissen.

1. Het bestuursorgaan dat op grond van artikel 8.2.3, eerste lid, van deze wet met de vaststelling en inning van ouderbijdragen is belast, stelt een persoon aan die op het tijdstip van inwerkingtreding van artikel 11.7 van deze wet als ambtenaar in de zin van artikel 1 van de Ambtenarenwet bij het Landelijk Bureau Inning Onderhoudsbijdragen, bedoeld in artikel 73 van de Wet op de jeugdzorg, in dienst is en die is belast met het vaststellen en innen van ouderbijdragen en in verband met die inwerkingtreding naar het bestuursorgaan, bedoeld in artikel 8.2.3, overgaat.

2. Op een persoon als bedoeld in het eerste lid, zijn de rechtspositieregels die gelden voor de ambtenaren die zijn aangesteld bij ministeries, van overeenkomstige toepassing. De in die regels neergelegde bevoegdheden, met uitzondering van de aan Ons dan wel de aan Onze Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties toegekende bevoegdheden tot het stellen van regels worden uitgeoefend door het bestuursorgaan dat op grond van artikel 8.2.3, eerste lid, van deze wet met de vaststelling en inning van ouderbijdragen is belast. Voor zover in die regels is bepaald dat bevoegdheden worden uitgeoefend met medebetrokkenheid van Onze Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties, worden deze bevoegdheden uitgeoefend met medebetrokkenheid van Onze Minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport.

1. Het eerste lid komt te luiden:

1. De Wet op de jeugdzorg wordt ingetrokken, met dien verstande dat:

a. zij van toepassing blijft op de financiële verantwoording, vaststelling, uitbetaling van op grond van die wet verleende subsidies en uitkeringen en op de vaststelling en inning op grond van die wet van de ouderbijdragen, en

b. hoofdstuk VII van de Wet op de jeugdzorg van toepassing blijft op het verstrekken en verwerken van gegevens die betrekking hebben op het laatste kalenderjaar voor die intrekking.

2. Aan het slot van het tweede lid wordt de volgende volzin toegevoegd:

Indien het een besluit betreft dat is genomen door een stichting als bedoeld in artikel 1 van de Wet op de jeugdzorg, treedt het college van de gemeente waar de jeugdige zijn woonplaats heeft in de plaats van die stichting.

In artikel 2 wordt in onderdeel HHH in artikel 12.3, zesde lid, onder verlettering van onderdeel b tot onderdeel c een onderdeel toegevoegd, luidende:

b. een cliënt die een aanvraag voor zorg als bedoeld in artikel 5, tweede lid, van de Wet op de jeugdzorg heeft ingediend waarover op de datum van inwerkingtreding van artikel 11.7, eerste lid, van deze wet nog geen besluit is genomen;.

1. Archiefbescheiden en de daarmee samenhangende verplichtingen, bedoeld in de Archiefwet 1995, met betrekking tot zorg waarvoor een aanvraag als bedoeld in artikel 10.4a, tweede lid, is ingediend bij een indicatieorgaan als bedoeld in artikel 9a van de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten en waarover op de datum van inwerkingtreding van artikel 11.7 nog geen besluit is genomen, worden door dat indicatieorgaan overgedragen aan het college van de gemeente waar de jeugdige zijn woonplaats heeft en dat gehouden is een voorziening op grond van deze wet te treffen.

2. Voor zover de archiefbescheiden, bedoeld in het eerste lid, zorg betreffen waarvoor op de datum van inwerkingtreding van artikel 11.7 een indicatiebesluit is afgegeven, is het indicatieorgaan, bedoeld in artikel 9a van de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten, zorgdrager als bedoeld in artikel 1 van de Archiefwet 1995 voor zover de archiefbescheiden niet overeenkomstig de Archiefwet 1995 zijn overgebracht naar een archiefbewaarplaats.

3. Het indicatieorgaan, bedoeld in het tweede lid, draagt na ontvangst van een daartoe strekkende kennisgeving door het college van de gemeente waar de jeugdige zijn woonplaats heeft, de archiefbescheiden binnen vier weken over aan het college, voor rekening en risico van dat college, indien het zorg betreft waarvoor dat college is gehouden een voorziening op grond van deze wet te treffen en deze bescheiden daartoe noodzakelijk zijn, teneinde dit college in de gelegenheid te stellen deze te kopiëren. Het college geeft de archiefbescheiden binnen vier weken na ontvangst terug.

Aan artikel 12.4 wordt een lid toegevoegd, luidende:

3. Ten behoeve van de uitvoering van het eerste lid en van artikel 2.6, eerste lid, onder a, sluiten de colleges ten behoeve van het jaar 2015 met door Onze Ministers aan te wijzen organisaties die een cruciale functie op het gebied van jeugdhulp vervullen en die voor de continuïteit van hun te leveren voorzieningen afhankelijk zijn van een groot aantal gemeenten, tijdig doch in ieder geval voor 1 november 2014 overeenkomsten waarin ter waarborging van de continuïteit van de verlening van jeugdhulp en het behoud van de daarvoor noodzakelijke infrastructuur afspraken zijn gemaakt over:

a. het budget;

b. de bevoorschotting, en

c. de te hanteren tarieven.

1. De eerste volzin wordt vervangen door: Artikel 7.3.11 wordt als volgt gewijzigd:

1. Onder vernummering van het vierde lid tot het vijfde lid wordt een lid ingevoegd, luidende:

2. Een lid wordt toegevoegd, luidende:

2. Het vijfde lid (nieuw), komt te luiden:

5. Bij regeling van Onze Ministers kunnen regels worden gesteld omtrent de inhoud van het dossier, de wijze waarop de verwerking van gegevens door en de uitwisseling van gegevens tussen het college, de jeugdhulpaanbieders, de gecertificeerde instellingen en de raad voor de kinderbescherming plaatsvindt en de wijze waarop de verwerking en uitwisseling van gegevens als bedoeld in het vierde lid plaatsvinden. Daarbij kan worden bepaald welke maatregelen moeten worden getroffen om te waarborgen dat de uitwisseling van gegevens veilig en zorgvuldig plaatsvindt.

1. In artikel 1.6 wordt als aanhef ingevoegd:

Boek 1 van het Burgerlijk Wetboek wordt als volgt gewijzigd:

In artikel 241, derde lid, wordt aan het slot toegevoegd:

Onder pleegkind wordt in dit verband verstaan: een minderjarige die bij anderen dan zijn ouders, voogd of bloed- en aanverwanten tot en met de derde graad wordt verzorgd en opgevoed, met dien verstande, dat daaronder niet is begrepen:

a. een minderjarige, op wiens verzorging en opvoeding krachtens de bepalingen van een andere wet toezicht wordt uitgeoefend door anderen dan zijn ouders of voogd;

b. een minderjarige, die verzorgd en opgevoed wordt in een inrichting, welke, wat betreft de verzorging en opvoeding van de daarin verblijvende minderjarigen, aan toezicht krachtens de bepalingen van een andere wet is onderworpen.

Artikel 3.17, onderdeel A, wordt als volgt gewijzigd:

In de artikelen 8.4.1, eerste lid, 8.4.3, eerste lid, en 8.4.4 wordt «de inning van de ouderbijdrage» telkens gewijzigd in: de vaststelling en de inning van de ouderbijdrage.

Dit artikel bevat onder meer wijzigingen om het voorstel beter te laten aansluiten bij de terminologie en systematiek van de Jeugdwet. Hierop zijn enkele uitzonderingen:

– Onderdeel A corrigeert een fout in de alfabetische rangschikking van de definities in artikel 1.1.1., eerste lid, welke bij de verwerking van het amendement op stuk nummer 151 (33 841) is ontstaan.

– Onderdeel B regelde een samenloop met de oude Wmo en de Jeugdwet die bij de Wmo 2015 tot verwarrende overlap zou leiden. Het college beoordeelt of er maatschappelijke ondersteuning moet komen op grond van de Wmo 2015. In de Wmo 2015 is geregeld dat het college rekening houdt met gegeven jeugdhulp (artikel 2.3.5).

– In onderdeel C wordt in verband met een toezegging aan de Eerste Kamer de term «outcomecriteria» vervangen door de term prestatie-indicatoren.

– In onderdeel D is bij de verwerking van het amendement op stuk nummer 83 (33 841), waarbij onderdeel d werd geschrapt, verzuimd de letteraanduiding van de volgende onderdelen aan te passen. Die omissie wordt thans hersteld.

– Onderdeel G past de verwijzingen in artikel 3.2 aan in verband met de wijziging die met onderdeel C wordt aangebracht in artikel 2.1.3.

Onderdeel Q bevat overgangsrecht voor in het buitenland wonende personen die ofwel op grond van de AWBZ, ofwel op grond van internationale sociale zekerheidsregelingen in hun land dan wel in Nederland aanspraak hebben op AWBZ-zorg. Het gaat dan bijvoorbeeld om personen die op grond van artikel 5, eerste lid, onder b, of artikel 5, vierde lid, van de AWBZ in Nederland verzekerd zijn, respectievelijk om niet-AWBZ-verzekerde gezinsleden van personen die in Nederland werken en om rechthebbenden op Nederlandse pensioenen en hun gezinsleden, die met toepassing van deze internationale regelingen aanspraak hebben op AWBZ-zorg. De laatste categorie niet-verzekerde rechthebbenden wordt ook wel aangeduid als «verdragsgerechtigden». Zij kunnen op grond van bedoelde internationale socialezekerheidsregelingen zowel in hun woonland als in Nederland verzekerde zorg gebruiken. De zorg waarop aanspraak bestaat, is onder andere de zorg die is opgenomen in de aanspraken op grond van de AWBZ. Met de Wmo 2015 vallen echter onder andere persoonlijke verzorging en begeleiding (zie artikel 8.1 Wmo 2015) niet meer onder het verzekerde pakket in Nederland en is deze zorg gedecentraliseerd naar de gemeenten. Het recht op zorg wordt dan vervangen een verplichting voor gemeenten om hun ingezetenen die er niet zelf of met hulp van anderen in slagen zelfredzaam te zijn of te participeren, maatschappelijke ondersteuning te bieden. In artikel 8.3 van de Wmo 2015 is een overgangsregime opgenomen, op grond waarvan betrokkenen in het eerste jaar recht houden op het voortzetten van lopende zorg. Deze aanspraken komen dan te gelden jegens de gemeente waar zij hun woonplaats hebben. De in het achtste lid bedoelde personen zijn evenwel niet ingeschreven in een Nederlandse gemeente. Het overgangsrecht voor deze categorie dient op een andere manier te worden vormgegeven.

Het Zorginstituut Nederland is verantwoordelijk voor de uitvoering van deze regeling. Declaraties van een verdragsgerechtigde of zijn behandelaar kunnen tot 1 januari 2016 worden ingediend op de gebruikelijke wijze. Declaraties voor in het buitenland wonende AWBZ-verzekerden kunnen door de zorgverzekeraar geclaimd bij het Zorginstituut. Het negende lid in bepaalt dat de kosten van de voortgezette zorg ten laste van het Algemene Fonds Bijzondere Ziektekosten komen.

De nieuwe gevallen vallen buiten deze regelingen. Verdragsgerechtigden kunnen gebruik maken van zorg in het woonland volgens het in het woonland verzekerde pakket. Voor zover de zorg niet in het wettelijk pakket van de ziektekostenverzekering van het woonland is opgenomen is betrokkene afhankelijk van eventuele andere voorzieningen die het woonland aan zijn ingezetenen biedt. Gedurende de overgangstermijn is er voldoende tijd om bij de verzekeraar in het woonland dan wel de gemeente waar men woont, de mogelijkheden van zorg te achterhalen. Voorzover de in het buitenland wonenden in hun woonland op grond van hun verdragsrechten ten laste van Nederland al zorg ontvangen die materieel overeenkomt met persoonlijke verzorging of begeleiding, wijzigt de situatie niet. Voor zover deze zorg in andere Europese landen in het verzekerde pakket is opgenomen, kunnen zij deze zorg onverkort voortzetten.

– Ten slotte worden verwijzingen in de Wmo 2015 naar de Wet werk en bijstand vervangen door verwijzingen naar de nieuwe Participatiewet.

Artikel 1.2, eerste lid, onderdeel b, van de Jeugdwet regelt een samenloop met de Wmo en de Jeugdwet, die bij de Wmo 2015 tot verwarrende overlap zou leiden. Onder de huidige formulering zouden ook woningaanpassingen en hulpmiddelen onder de Jeugdwet vallen, terwijl hier alleen de maatwerkvoorziening «begeleiding» (art. 1.1.1 Wmo 2015) is bedoeld.

Door deze aanpassing wordt duidelijk dat begeleiding voor jeugdigen niet onder de Wmo 2015, maar onder de Jeugdwet valt. Overigens is in de Wmo 2015 geregeld dat het college de maatwerkvoorziening afstemt met eventuele ontvangen of te ontvangen jeugdhulp (artikel 2.3.5). Het college beoordeelt of er maatschappelijke ondersteuning moet komen op grond van de Wmo 2015.

Paragraaf § 4.2.a van de Jeugdwet regelt het klachtrecht jegens de jeugdhulpaanbieder en de gecertificeerde instelling. Niet is daarin opgenomen de uitsluiting van toepasselijkheid van de klachtenregeling van titel 9.1 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb). Beide klachtenregelingen zijn dus in beginsel van toepassing, voor zover het gaat om bestuursorganen.

Jeugdhulpaanbieder en gecertificeerde instellingen kunnen voor het nemen van bepaalde besluiten worden aangemerkt als bestuursorganen in de zin van de Awb, zodat beide klachtenprocedures dan van toepassing kunnen zijn. Met de onderhavige wijziging wordt voorgesteld, met het oog op eenduidige toepassing van het klachtrecht en in aansluiting op de Wjz, dat uitsluitend het klachtrecht van de Jeugdwet van toepassing zal zijn.

Het klachtrecht van de Jeugdwet verschilt op enkele punten van dat van de Awb:

• het klachtrecht staat niet open voor een ieder, maar voor de jeugdige, ouder, ouder zonder gezag, voogd, degene die anders dan als ouder samen met de ouder het gezag over de jeugdige uitoefent, alsmede de pleegouder;

• de klacht behoeft niet schriftelijk te worden ingediend;

• de klacht betreft gedragingen van jeugdhulpaanbieders en gecertificeerde instellingen (en niet alleen van bestuursorganen);

• de beperkingen c.q. beletselen voor indienen van een klacht als bedoeld in artikel 9.8, eerste lid, van de Awb zijn niet van toepassing.

De Wjz regelt bij het klachtrecht, anders dan de Jeugdwet, dat titel 9.1 Awb niet van toepassing is. Daar doet zich dus niet de samenloop met de Awb voor. Met de onderhavige wijziging zal, met het oog op eenduidige toepassing van het klachtrecht en in aansluiting op de Wjz, uitsluitend het klachtrecht van de Jeugdwet van toepassing zijn.

Jaarlijks haalt het LBIO onder de Wjz € 12 miljoen aan ouderbijdragen binnen. Genoemd bedrag is inclusief de bijdragen die het LBIO door middel van ongeveer 5.100 dwangbevelen per jaar int.

De ouderbijdrage is aan te merken als een bestuursrechtelijke geldschuld. Een dwangbevel is in dit verband een schriftelijk bevel van een bestuursorgaan dat ertoe strekt de betaling van een bestuursrechtelijke geldschuld af te dwingen (artikel 4:114 Awb). Een dwangbevel levert een executoriale titel op in de zin van artikel 430, eerste lid, Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering (artikel 4:116 Awb), ter ondersteuning van de administratieve processen en de verhaalsmogelijkheid.

Inning van de vorderingen zonder de mogelijkheid tot uitvaardiging van een dwangbevel is kostenverhogend en arbeidsintensief. Zonder dwangbevel moet namelijk een gerechtelijke procedure ter verkrijging van een executoriale titel worden gevoerd. Een dergelijke procedure kost minimaal € 700, terwijl het uitvaardigen van een dwangbevel slechts € 90 kost. Daarnaast neemt een gerechtelijke procedure meer tijd in beslag dan het opstellen en uitvaardigen van een dwangbevel. De duur van een gemiddelde gerechtelijke procedure bedraagt drie tot vier maanden. Gelet op het aantal dwangbevelen op jaarbasis onder de Wjz, zou het voeren van gerechtelijke procedures om de bijdragen te kunnen innen onder de Jeugdwet, leiden tot een extra kostenpost van zeker (5.100 x € 610 =) € 3,1 miljoen. De kosten kunnen vaak zelfs zodanig hoger zijn dan de baten, dat mogelijk niet wordt overgegaan tot een gerechtelijke procedure.

Gelet op het voorgaande wordt in artikel 8.2.3 van de Jeugdwet een lid ingevoegd op grond waarvan het bestuursorgaan dat met de vaststelling en de inning is belast, na een aanmaning, bij dwangbevel de vastgestelde ouderbijdrage kan invorderen. De onder de Wjz bestaande bevoegdheid tot het op eenvoudige wijze kunnen leggen van een (loon-)beslag is eveneens opgenomen.

In artikel 10.3, zesde lid, van de Jeugdwet wordt geregeld dat het LBIO, onder de Wjz verantwoordelijk voor de vaststelling en inning van de ouderbijdragen, tijdig de instantie die onder de Jeugdwet wordt belast met deze taak voorziet van de benodigde informatie over bijdrageplichtigen. Dit is van belang voor de continuïteit van zorg voor de jeugdige door zijn ouders. De afschriften van de in artikel 12, derde volzin, van de Wjz bedoelde formulieren, hoeven slechts eenmalig te worden overgedragen. Na inwerkingtreding van de Jeugdwet ontvangt het bestuursorgaan dat met de vaststelling en inning van de ouderbijdragen is belast de nodige gegevens op grond van artikel 8.2.3, eerste lid, van het college (zie hierboven de toelichting op het desbetreffende onderdeel, onder SSa).

Omdat het hier gaat om de verwerking van persoonsgegevens, waaronder bijzondere persoonsgegevens, dient voor de verwerking (overdracht) daarvan, net als bij de gegevensverwerking op grond van artikel 10.4 van de Jeugdwet, aan specifieke voorwaarden te zijn voldaan.

In de eerste plaats moet de verwerking bij wet worden voorzien. Hieraan wordt door toevoeging van de onderhavige bepaling aan de Jeugdwet voldaan. In de tweede plaats moet de verwerking noodzakelijk zijn in een democratische samenleving. Evenals bij artikel 10.4 is ook hier de dringende maatschappelijke behoefte gelegen in het belang van continuïteit. De overdracht is proportioneel: de instantie die met de inning is belast dient tijdig te beschikken over de gegevens met betrekking tot bijdrageplichtigen, waardoor deze door de overgang niet met een grote achterstand worden geconfronteerd. In verband met de subsidiariteit dient gekeken te worden of geschiktere middelen voorhanden zijn. Overdracht van het LBIO aan de instantie die onder de Jeugdwet de inning van de ouderbijdragen overneemt is een zeer geschikt middel om de continuïteit te waarborgen. Net als bij artikel 10.4 is een belangrijk alternatief dat de betrokken jeugdigen of hun ouders zelf de gegevens verstrekken of dat zij desgevraagd toestemming geven voor de overdracht. Ook hier geldt dat het expliciete verkrijgen van medewerking of toestemming van de betrokkenen, gelet op de doelgroep, een zeer langdurig en arbeidsintensief proces zou zijn, zonder garantie dat het doel ook wordt bereikt.

Het nieuwe zesde lid zal bij koninklijk besluit, bedoeld in artikel 12.7 van de Jeugdwet, voor 1 januari 2015 in werking worden gesteld.

De Archiefwet 1995 is alleen van toepassing op overheden en op zelfstandige bestuursorganen in zoverre deze wettelijke taken uitvoeren. Als taken van een bestuursorgaan worden overgedragen aan een ander overheidsorgaan, dient een voorziening omtrent hun archiefbescheiden te worden geregeld (artikel 4, eerste lid, van de Archiefwet 1995). Dit voorkomt dat archiefbescheiden bij een transitie als de onderhavige in het ongerede zouden raken.

De toegangs- en indicatietaak van het CIZ komt in de Jeugdwet in gewijzigde vorm terug op gemeentelijk niveau en zal worden belegd onder meer bij wijk- of buurtteams. Het gaat dan om zorg als bedoeld in de AWBZ waarvan de aanspraak op grond van die wet ten gevolge van de inwerkingtreding van de Jeugdwet komt te vervallen en als jeugdhulp kan worden aangemerkt waarvoor het college is gehouden een voorziening op grond van deze wet te treffen.

Artikel 12.3a regelt dat de archiefbescheiden en de daarmee samenhangende verplichtingen op grond van de Archiefwet 1995 met betrekking tot de zorg waarvoor een aanvraag als bedoeld in artikel 10.4a, tweede lid, is ingediend en waarover nog niet is besloten, door het CIZ worden overgedragen aan het college van de gemeente waarin de jeugdige woonachtig is en dat op grond van de Jeugdwet voorzieningen moet treffen. Waar artikel 10.4a de overdracht van de voor de afhandeling van de aanvraag benodigde gegevens regelt, regelt het onderhavige artikel de overdracht van de met deze taak verbonden verplichtingen op grond van de Archiefwet 1995. Voor de afgesloten dossiers regelt het tweede lid dat het CIZ daarvoor zorgdrager in de zin van de Archiefwet blijft. Daarvoor is gekozen om de administratieve lasten zoveel mogelijk te beperken. Omdat het bijvoorbeeld kan gaan om zorg waarvoor een indicatiebesluit is afgegeven dat nog niet is verlopen, is het CIZ verplicht de bescheiden op verzoek van de daartoe bevoegde gemeente af te staan als deze de stukken nodig heeft (derde lid). Dit kan in het belang van minderjarige cliënten zijn indien dit noodzakelijk is met het oog op de beoordeling van een eventuele voortzetting van de hulpverlening of als sprake is van beoordeling van een nieuwe hulpvraag. Artikel 11 van de Archiefwet is dan niet afdoende, omdat de gemeente strikt genomen voor deze zaken niet het overheidsorgaan is waaronder deze bescheiden zouden behoren te rusten.

Voor een overdracht van dossiers is geen toestemming van de betrokken jeugdigen of hun ouders vereist als bedoeld in artikel 8, onderdeel a, van de Wet bescherming persoonsgegevens, nu de overdracht ingevolge onderdeel c van dat artikel strekt tot uitvoering van een wettelijke verplichting. Er is voor gekozen deze overgangsbepaling in de Jeugdwet onder te brengen en niet louter in de Invoeringswet Jeugdwet, omdat zodoende ook de toezichtbepalingen van de Jeugdwet van toepassing zijn.

Het nieuwe derde lid van artikel 12.4 van de Jeugdwet bevat een nadere uitwerking van het eerste lid en van artikel 2.6, eerste lid, onder a. De aanleiding hiervoor bestaat uit de constatering dat een aantal cruciale vormen van jeugdhulp slechts door een zeer beperkt aantal jeugdhulpaanbieders wordt aangeboden, die wegens het vooralsnog onvoldoende tot stand komen van inkooprelaties met gemeenten, bedreigd worden in hun voortbestaan. Deze aanbieders leveren jeugdhulp aan jeugdigen in een dermate groot aantal gemeenten, dat zij met gemeenten uit meerdere samenwerkingsregio’s contracten dienen te sluiten. Het gaat hier om aanbieders die een specifieke vorm van jeugdhulp bieden die niet gemakkelijk door andere aanbieders is over te nemen. Het voortbestaan van deze aanbieders ten tijde van de transitie naar het nieuwe jeugdstelsel moet daarom worden beschouwd als een noodzakelijke waarborg voor het behoud van de betreffende cruciale functies op het gebied van jeugdhulp.

Deze aanbieders zijn niet te karakteriseren als organisaties met een landelijk bereik en daarom is door de VNG ten aanzien van hen geen raamcontract (of landelijk transitiearrangement) opgesteld.

Het gaat om de volgende functies:

• combinatie van behandeling, wonen, onderwijs (driemilieusvoorzieningen) in een besloten of gesloten voorziening: huidige OBC’s, jeugdzorgplus, open residentiële jeugdzorg (nu nog provinciaal gefinancierd);

• multifunctionele centra (jeugd-GGZ + LVB);

• BOPZ bedden voor jeugdigen tot 18 jaar;

• topreferente traumazorg jeugd-GGZ;

• verslavingszorg voor jeugdigen.

Een relatief klein aantal jeugdigen maakt gebruik van deze functies, echter er is een substantieel deel van het budget met deze vormen van specialistische jeugdhulp gemoeid. Het betreft specialistische jeugdhulp voor een kwetsbare groep die niet zomaar op een alternatief kunnen terugvallen.