Ontvangen 8 februari 2013
De ondergetekende stelt het volgende amendement voor:
I
In artikel I, onderdeel D, wordt in artikel 49b, tweede lid, onder vervanging van de punt aan het einde van onderdeel h door een puntkomma, een onderdeel toegevoegd, luidende:
i. de vraag of de zorgaanbieder of zorgaanbieders na de concentratie redelijkerwijs goede zorg als bedoeld in artikel 5 van de Wet cliëntenrechten zorg kan of kunnen bieden.
II
In artikel I, onderdeel D, komt artikel 49c, tweede lid, als volgt te luiden:
2. De zorgautoriteit keurt de concentratie niet goed, tenzij:
a. cliënten en personeel op een zorgvuldige wijze zijn betrokken bij de voorbereiding van de concentratie en hieruit blijkt dat zij zich in de concentratie kunnen vinden;
b. als gevolg van de concentratie de continuïteit van bij algemene maatregel van bestuur aangewezen vormen van zorg als bedoeld in artikel 56a, eerste lid, niet in gevaar komt;
c. de zorgaanbieder of zorgaanbieders zonder de concentratie redelijkerwijs geen goede zorg als bedoeld in artikel 5 van de Wet cliëntenrechten zorg kan of kunnen bieden.
Dit amendement regelt dat de Nederlandse Zorgautoriteit een fusie in beginsel niet goedkeurt. Het wetsvoorstel gaat uit van fusie mits voldaan aan een aantal voorwaarden, dit amendement gaat uit van het principe van de omgekeerde bewijslast: er mag niet gefuseerd worden tenzij.
Dit amendement regelt verder dat een fusie slechts mogelijk is onder voorwaarde dat een zorginstelling en doelmatig en kwalitatief kan blijven functioneren. De zorgaanbieders moeten ook na de fusie goede zorg als bedoeld in artikel 5 van de Wet cliëntenrechten zorg kunnen bieden.
Uit onderzoek blijkt dat ziekenhuizen met meer dan 200 tot 300 bedden minder doelmatig werken. Een fusie kan dus leiden tot een te grote zorginstelling waardoor de doelmatigheid achteruit gaat – wat vervolgens kwaliteit van zorg schaadt.
Leijten