Ontvangen 19 april 2012
De ondergetekenden stellen het volgende amendement voor:
In artikel I, onderdeel Ka, wordt aan artikel 69 een lid toegevoegd, luidende:
6. Bij algemene maatregel van bestuur wordt bepaald dat Onze Minister ten laste van ’s Rijks kas aan het college een aanvullende uitkering verstrekt ter hoogte van de vermindering van de uitgaven voor algemene bijstand en de uitkeringen, bedoeld in het eerste lid, onderdeel a onderscheidenlijk b, wegens de toeleiding naar arbeid met toepassing van loondispensatie of andere voorzieningen gedurende een periode van drie jaar. Bij of krachtens deze maatregel worden regels gesteld voor de verdeling van deze uitkering over de gemeenten en de gegevens, die noodzakelijk zijn voor de vaststelling van deze verdeling.
De mensen met arbeidsbeperkingen, die niet zelfstandig het minimumloon kunnen verdienen, hebben begeleiding nodig om bij een reguliere werkgever aan het werk te gaan. Gemeentes zijn aan zet om werknemers met arbeidsbeperkingen te plaatsen bij reguliere werkgevers. Gemeentes hebben financiële middelen nodig om de werkgevers te ontzorgen, wanneer zij deze mensen in dienst willen nemen. Dit amendement regelt dat gemeentes beloond worden wanneer zij deze mensen met arbeidsbeperkingen plaatsen bij een reguliere werkgever. De bespaarde uitkering door het gebruik van loondispensatie en andere voorzieningen wordt niet het volgende jaar afgeroomd zoals in de Wet werken naar vermogen is opgenomen, maar pas na 3 jaar. Gemeenten kunnen die bespaarde middelen dan inzetten om de begeleiding van deze mensen goed vorm te geven. Die begeleiding is cruciaal om iemand duurzaam aan de slag te houden en werkgevers te «ontzorgen». Dan worden gemeentes daadwerkelijk gestimuleerd mensen duurzaam aan de slag te helpen. Dit amendement is budgetneutraal, omdat er voor gemeentes een positieve financiële prikkel ontstaat om de uitkeringslasten door mensen aan het werk te helpen.
Hamer Karabulut