Ontvangen 3 april 2012
De ondergetekende stelt het volgende amendement voor:
In artikel I wordt na onderdeel D een onderdeel ingevoegd, luidende:
Da
Na artikel 5 wordt een artikel ingevoegd, luidende:
Indien gewenst door de cliënt, zijn ouder of ouders, zijn bloedverwanten of aanverwanten of anderen die tot zijn sociale omgeving behoren, geschiedt de toekenning van de voorziening, bedoeld in artikel 5, eerste lid, op basis van een plan dat is opgesteld door de cliënt, zijn ouder of ouders, zijn bloedverwanten of aanverwanten of met anderen die tot zijn sociale omgeving behoren.
Dit amendement beoogt enerzijds dat ouders, familieleden, mantelzorgers en anderszins direct betrokkenen het recht krijgen om voorafgaand aan het toewijzen van aanspraak op begeleiding zelf een plan op te stellen. En anderzijds dat gemeenten burgers op deze mogelijkheid zullen wijzen en hen daartoe zullen faciliteren als dat nodig is. Op deze manier wordt een beroep gedaan op direct betrokkenen om mee te denken en mee te helpen aan een oplossing. Als burgers de regie krijgen, blijken zij in veel gevallen zeer wel bereid en in staat verantwoordelijkheid te nemen voor problemen in eigen familie- of vriendenkring. Sociale samenhang draagt daarnaast bij aan het welzijn van kinderen.
Als voorbeeld dient de zogenaamde Eigen Kracht-conferentie, waarbij het familie- en vriendennetwerk met behulp van een onafhankelijk coördinator zelf een plan opstelt en uitvoert. Deze coördinator zorgt ervoor dat de kring van bekenden zo groot mogelijk wordt, heeft geen inhoudelijke bemoeienis of belangen en is niet verbonden aan een besluitvormende organisatie. Daardoor komt de regie bij de burger te liggen.
Gebleken is dat de eigenaar van het probleem, samen met eigen mensen, ook de sleutel voor de oplossing in handen heeft. Daarbij kan de kennis en bijstand van professionals worden ingeroepen.
Door de wijzigingen die door het amendement in het wetsvoorstel worden aangebracht, vraagt de gemeente altijd als eerste stap in de uitvoering van de aanspraak op begeleiding om een plan van de direct betrokkenen. Indien gewenst door de cliënt, faciliteert de gemeente de totstandkoming van zo’n plan. Als een geschikt plan van aanpak tot stand is gekomen, geldt dit plan als de aanspraak. Onderzoek naar Eigen Kracht-conferenties wijst uit dat burgers die zelf een plan mogen maken, bereid zijn zelf steun en hulpbronnen in te brengen. Zij doen alleen een beroep op overheid en organisaties voor zaken die zij niet zelf kunnen doen.
Wiegman-Van Meppelen Scheppink