Nr. 267 VERSLAG VAN EEN ALGEMEEN OVERLEG

De vaste commissie voor Veiligheid en Justitie en de vaste commissie voor Europese Zaken hebben op 3 december 2014 overleg gevoerd met Staatssecretaris Teeven van Veiligheid en Justitie over:

• – de brief van de Minister van Veiligheid en Justitie d.d. 26 november 2014 over de geannoteerde agenda van de bijeenkomst van de Raad Justitie en Binnenlandse Zaken op 4-5 december 2014 (Kamerstuk 32 317, nr. 258);

• – de brief van de Minister van Veiligheid en Justitie d.d. 29 oktober 2014 over Laatste stand van zaken agenda JBZ-Raad 4 en 5 december 2014 (Kamerstuk 32 317, nr. 259);

• – de brief van de Minister van Veiligheid en Justitie d.d. 29 oktober 2014 over Verslag van de Raad Justitie en Binnenlandse Zaken, gehouden in Luxemburg op 9 en 10 oktober 2014 (Kamerstuk 32 317, nr. 253);

• – de brief van de Minister van Buitenlandse Zaken d.d. 7 november 2014 over Mededeling handboek aanpak schijnhuwelijken (Kamerstuk 22 112, nr. 1929).

Van dit overleg brengen de commissies bijgaand geredigeerd woordelijk verslag uit.

Voorzitter: Elias

Griffier: Vermeer

De voorzitter: Goedemiddag. Ik heet de Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie van harte welkom. Dit algemeen overleg staat gepland tot 14.00 uur, maar het hoeft natuurlijk niet tot 14.00 uur te duren. We hebben het over JBZ-onderwerpen op het terrein van asiel en vreemdelingenbeleid. Als er tijdens dit algemeen overleg een VAO moet worden aangevraagd, is dat door allerlei redenen die ik nu maar even laat voor wat ze zijn, alleen maar mogelijk bij de regeling van werkzaamheden. Deze vindt wellicht nog plaats ten tijde van dit algemeen overleg, namelijk om 13.30 uur. We kunnen daar heel ingewikkeld over doen of we kunnen ervoor zorgen dat we voor 13.30 uur klaar zijn. We kunnen ook geen VAO aanvragen, maar dat hangt af van de beraadslagingen.

Ik heet de mensen op de publieke tribune en de mensen die ons anderszins volgen ook van harte welkom. De spreektijden zijn bepaald op vier minuten per fractie. Als het een halve minuut langer is, gaan we daar niet over strijden. Het helpt als u allen uw interrupties kort en zakelijk houdt. Ik geef als eerste het woord aan de heer Schouw namens de fractie van D66.

De heer Schouw (D66): Voorzitter. Ik heb een paar punten die ik via de Staatssecretaris onder de aandacht van de regering wil brengen. Ik begin met de bootvluchtelingen en de Task Force for the Mediterranean. Binnen de door de taskforce voorgestelde maatregelen heeft Nederland prioriteit gegeven aan een aantal punten: het versterken van de grensbewaking, de samenwerking met derde landen en de bestrijding van de mensenhandel. Wij hebben al eerder onze zorgen erover uitgesproken dat een belangrijk element wat onderbelicht blijft, namelijk het redden van de bootvluchtelingen en de migranten. Kan de Staatssecretaris aangeven waarom het redden van bootvluchtelingen en migranten niet als prioriteit aangemerkt staat? In hoeverre zal de taskforce beter bijdragen aan het redden van mensenlevens dan de operatie Mare Nostrum? Mijn fractie heeft daar zo haar twijfels over. Het zou goed zijn als de Staatssecretaris die onzekerheid kan wegnemen. Hoe ziet de Nederlandse bijdrage aan de taskforce eruit, zowel operationeel als financieel?

Mijn tweede punt heeft te maken met een Hofuitspraak over alleenstaande minderjarigen en de Dublinverordening. In een vorig AO JBZ hebben we daar ook over gesproken. Volgens het BNC-fiche is Nederland van mening dat de Uniewetgever geen gevolg hoeft te geven aan de uitspraak van het Hof van Justitie en dat codificatie van de uitspraak asielshoppen in de hand zou werken. Met dit voorstel wordt naar de opvatting van mijn fractie geen recht gedaan aan de uitspraak van het Hof van Justitie en de verplichting die de Uniewetgever op zich heeft genomen om deze te implementeren. Waarom is de Staatssecretaris van plan om de uitspraak van het Hof naast zich neer te leggen en het belang van het kind niet voorop te stellen? Het is toch een heel duidelijke Hofuitspraak?

De heer Schouw (D66): U kunt mij altijd heel makkelijk ontregelen, zoals u weet.

Ik kom nog even terug op de Hofuitspraak over alleenstaande minderjarigen. Is de Staatssecretaris bereid zijn plannen te wijzigen en strikte uitvoering te geven aan de uitspraak van het Hof? Ik heb ook een motie op dit punt, omdat ik het wel belangrijk vind. Als de Staatssecretaris zegt dat de besluitvorming pas later plaatsvindt, kan de motie misschien achterwege blijven. Het is wel belangrijk om dat te weten.

De heer Schouw (D66): Dan wacht ik de reactie van de Staatssecretaris af op het inhoudelijke punt. We hebben er de vorige keer over gesproken. Ik ben benieuwd of er nog verder gevolg aan is gegeven.

Mijn derde punt betreft de belangrijke uitspraak die het Hof van Justitie gisteren heeft gedaan over de beoordeling van de geaardheid van asielzoekers. Welke precieze implicaties heeft deze uitspraak voor het Nederlandse beleid?

Mijn vierde punt gaat over de UNHCR-conferentie, de pledging conference, op 9 december 2014 over uitgenodigde vluchtelingen. De UNHCR zal de internationale gemeenschap hierbij vragen om een grotere bijdrage te leveren aan de huisvesting en de humanitaire toelating van Syrische vluchtelingen. Daar hebben we vorige week ook uitgebreid over gesproken. Ik ben benieuwd hoe internationaal wordt aangekeken tegen het besluit van het kabinet om die 250 extra Syriërs niet op te vangen.

Tot slot. We hebben eerder gesproken over het «smart border»-pakket en de financiën. Daarbij kwam ook deze vraag aan de orde: het lijken wel smart borders, maar zijn ze dat ook echt? Ik mis een beetje informatie over de voortgang in dat dossier. Klopt het dat dit dossier tijdens het EU-voorzitterschap van Nederland tot grote wasdom moet komen? Dat lijkt mij een beetje lastig, ook gezien de kritische houding van de Kamer op dit punt.

De heer Azmani (VVD): Voorzitter. Ik heb zes punten. Allereerst kom ik op het Europese asiel en de migratiedruk. Ik begin met een compliment aan de Staatssecretaris voor zijn opstelling tijdens de vorige Raad. We hebben kunnen teruglezen in het verslag dat de oplossingen die worden bedacht vooral voor de korte termijn zijn, maar dat de discussie vooral moet gaan over het op de langere termijn houdbaar houden van de Schengensamenwerking. Welke lidstaten zijn hierin medestanders van Nederland? Dan gaat het onder andere ook om de Raadsconclusies over «Taking action to better manage migratory flows» die op 10 oktober zijn aangenomen. Wat vloeit hieruit voort? Hoe kan de migratiedruk in bepaalde lidstaten gekanaliseerd worden?

Het Italiaans voorzitterschap heeft zelf een rapport opgesteld met een zeer gedetailleerd actieplan voor EU-acties op het gebied van migratiedruk. Hoe verhoudt dit rapport zich tot de andere acties die al gestart zijn?

In de EUobserver van 19 november werd gemeld dat de Europese Commissie op lange termijn toe wil werken naar een supranationaal grensbewakingssysteem voor de Schengengrenzen. Wat gaat dat inhouden? Wat is de eerste appreciatie van de Staatssecretaris op dit punt?

Met de verordening 1053/2013 is het evaluatie- en monitoringsmechanisme voor de implementatie van het Schengenacquis en daarmee ook de rol van de Raad gewijzigd. De Commissie krijgt een grotere rol. Het is mij nog niet helemaal duidelijk waarin de grote verschillen zitten. Misschien kan de Staatssecretaris dit toelichten.

Ik begrijp dat het agendapunt «Bulgarije en Roemenië en het Schengenacquis» is komen te vervallen. Ik krijg hier graag een bevestiging van.

Er zijn nog een aantal tekortkomingen in het Griekse actieplan, zo lees ik ook in het verslag. Sommige hebben ook financiële consequenties. Vervolgstappen komen bij de volgende Raden aan de orde. Komen zij ook aan de orde bij deze Raad? Wat is de planning van de voortgang? Wanneer moet Griekenland klaar zijn? Wanneer kunnen we de Dublinclaims met goed fatsoen opleggen?

Wat is de stand van zaken met betrekking tot het visapakket, de visumcode en het reisvisum? Veel lidstaten hebben zich in het kader van de beperkte mogelijkheden van controle en handhaving kritisch uitgelaten over het rondreisvisum. Dat heeft Nederland ook gedaan. In hoeverre loopt het nieuwe voorstel voor een visumcode parallel met het slimmegrenzenpakket? Wat mij betreft oogt het nog steeds prematuur. Ik krijg graag de appreciatie van de Staatssecretaris op dit punt.

Ik heb nog een vraag over het slimmegrenzenpakket. De technische studie naar het entry/exit-system en het Registered Travellers Programme (RTP) is inmiddels afgerond. Voor de kerst zouden wij de uitkomsten krijgen. Kunnen we dan ook vernemen wat dit voor Nederland betekent en wat de inzet van Nederland is? Misschien kan de Staatssecretaris ons in dit AO al wat eerste bespiegelingen geven, maar ik heb begrepen dat dit rapport zeer omvangrijk en zeer gedetailleerd is.

2015 zal in het teken staan van een proefproject. Kan hierover al iets meer gezegd worden? In hoeverre is al iets te zeggen over de kosteneffectbeoordeling, waar de VVD-fractie maar ook de andere fracties een groot punt van hebben gemaakt bij het AO Behandelvoorbehoud?

Tot slot kom ik op het Handboek aanpak schijnhuwelijken. Volgens mij is het een handboek met alleen maar best practices. Lidstaten kunnen er wat van leren, maar ze hoeven het niet te doen. Hoe zit het? Wordt er gekeken of er uiteindelijk wat mee gedaan wordt? Ik heb het dan over de schaduwkanten van het vrije verkeer, namelijk dat onderdanen van derde landen soms schijnhuwelijken aangaan met EU-burgers om zo nationale immigratievoorwaarden te omzeilen. Staat dit onderwerp nog steeds op de agenda? Of is het onderwerp gedaan, nu er dit handboek is met best practices?

Mevrouw Kuiken (PvdA): Voorzitter. Een veel gebruikt citaat luidt: alles is moeilijk voordat het makkelijk wordt. Volgens mij gaat deze wijsheid voor het asieldossier niet of bijna niet op. Er zijn meerdere crises in de wereld, er zijn oorlogen en we hebben een asielbeleid dat niet heel Europees lijkt. De gedachten zijn er wel. De intenties zijn er wel, maar als ik kijk naar de praktijk, naar Griekenland en Italië, landen die sowieso nog niet hun verantwoordelijkheid nemen voor een gezamenlijk Europees asielbeleid, word ik wel licht somber. Daarom vraag ik de Staatssecretaris: moeten we optimistisch of pessimistisch zijn? Gaan alle acties die in gang zijn gezet, ook daadwerkelijk ergens toe leiden? Of is er juist het risico dat landen wegduiken voor hun verantwoordelijkheid?

Collega's hebben al vragen gesteld over Griekenland. Griekenland heeft een actieplan opgesteld om snel weer te voldoen aan de afspraken in het kader van de Dublinverordening. Griekenland is echter nog niet zover. Wanneer is het einde in zicht en neemt het zijn verantwoordelijkheid weer?

Ik kan dezelfde vraag stellen over Italië. Ook daar is een voorbehoud gemaakt in het volledig voldoen aan de wederzijdse asielafspraken. Dat stemt droevig. Wat kunnen we op dit vlak verwachten? Wanneer kan en wil Italië zijn verantwoordelijkheid weer volledig nemen?

Een aantal collega's heeft al vragen gesteld over het grensbewakingssysteem, over de smart borders. Het is me niet helemaal duidelijk. Volgens mij staat dit onderwerp nu niet heel concreet op de agenda, voor een deel omdat het toekomstmuziek is. Ik ben wel benieuwd wat de visie van de Staatssecretaris is, ook omdat ikzelf nogal sceptisch ben gelet op ervaringen uit het verleden. Ik denk aan sommige plannen waar dan weer elementen uitgetrokken worden. Ik krijg hier graag een reactie op.

Er is al menigmaal over Frontex gesproken, onder andere in de vorige begrotingsbehandeling en bij de vorige JBZ-Raad. Collega Schouw heeft daar een aantal vragen over gesteld en gemakshalve sluit ik mij daarbij aan.

Er is ook een aantal vragen gesteld over de conferentie van de UNHCR op 9 december. Ook daarbij wil ik mij graag aansluiten.

Mevrouw Gesthuizen (SP): Voorzitter. Na twee grote debatten en een uitgebreide begrotingsbehandeling zal ik mijn bijdrage hier kort houden. Ik zal echter wel een vraag herhalen die ik bij de begrotingsbehandeling heb gesteld. Ik vond namelijk dat de Staatssecretaris zich daar een beetje gemakkelijk van af had gemaakt.

Mare Nostrum redde het afgelopen jaar tussen de 100.000 en de 150.000 mensenlevens. Er kwamen echter nog altijd zo'n 2.500 mensen om het leven bij de gevaarlijke oversteek van de Middellandse Zee. Ik sluit me aan bij de vraag die de heer Schouw hierover heeft gesteld. Het vermoeden dringt zich namelijk op dat grensbewaking ongeveer het enige, of in ieder geval het eerste doel is van Frontex, dat pas op lange afstand gevolgd wordt door het redden van mensenlevens. Ik mag de Staatssecretaris er toch wel voorzichtig aan herinneren dat wij de afgelopen jaren in de Kamer meerdere keren uitgebreide debatten hebben gevoerd waarbij het kabinet steeds heeft aangegeven dat ook het redden van mensenlevens een zeer belangrijk doel was van de grensbewaker Frontex? Dat doel zou niet ondergeschikt zijn aan het andere doel. Begrijp me niet verkeerd: ik vind grensbewaking ook heel belangrijk. Ik wil ook niet dat mensen illegaal aan wal komen in de Europese Unie, maar het redden van mensenlevens is volgens mij minstens zo belangrijk, om niet te zeggen nog belangrijker. We mogen er niet cynisch in zijn. Ik proef dat cynisme wel bij de Britse regering. Zij zegt namelijk: als we dit blijven doen, zal dit een aanzuigende werking hebben. Dat is mij echt te cynisch. Ik wil graag dat de Staatssecretaris afstand neemt van deze woorden en dat hij zegt dat dit in ieder geval niet zijn woorden zijn en dat hij het niet zo ziet. Ik wil dat hij de Kamer ervan vergewist dat het redden van mensenlevens op zee ook voor dit kabinet van het grootste belang is.

Het quotum van 250 Syriërs is uitgebreid aan de orde geweest bij de begrotingsbehandeling. Volgens mij is de motie-Voordewind (34 000-VI, nr. 51) afgewezen. Wat wordt de inzet van de Staatssecretaris op de pledging conference op 9 december 2014? Dan zal de UNHCR een beroep doen op de internationale gemeenschap om meer te doen voor de Syriërs. De Verenigde Naties hebben onlangs aangekondigd dat zij noodgedwongen minder voedselhulp kunnen verstrekken aan de Syriërs. Ik heb in de berichtgeving gelezen dat pas 22% van het geld binnen is dat nodig is om noodhulp te verstrekken aan Syriërs. 1,1 miljard van de al toegezegde 2,3 miljard is op dit moment daadwerkelijk gestort. Ik mag hopen dat de miljoenen die Nederland heeft toegezegd, waar mijn fractie ook heel blij mee is, inmiddels zijn gestort. Ik hoop zeer dat Nederland hierbij niet in gebreke blijft. Ik vraag de Staatssecretaris of hij weet welke landen dingen hebben toegezegd die ze vervolgens niet zijn nagekomen. Zijn dit wellicht ook partners van ons in de Europese Unie? Worden zij binnen de EU op hun verantwoordelijkheid aangesproken?

Verder sluit ik me aan bij de vragen die de heer Schouw heeft gesteld over de Dublinverordening.

Staatssecretaris Teeven: Voorzitter. Ik dank de leden voor hun inbreng. Er zijn veel vragen gesteld die niet de agenda regarderen. De heer Azmani heeft veel vragen gesteld. Op veel vragen zal ik, zoals ik al eerder heb toegezegd, voor de kerst per brief terugkomen.

Ik begin met de Dublinverordening. De heer Schouw en ook andere leden hebben aangegeven dat dit een aangelegen punt is. In het BNC-fiche van 2 september dat ik de Kamer gestuurd heb, staat dat de Europese Commissie een voorstel heeft gedaan voor een Dublinbepaling waarmee wordt geregeld welke lidstaten het asielverzoek van een alleenstaande minderjarige inhoudelijk beoordelen. Dat voorstel wordt in de komende periode besproken binnen de Raad en het EP (Europees parlement). Het staat overigens niet morgen op de agenda. In de komende periode zal er dus wel discussie over zijn. Deze wordt uiteraard ook ambtelijk voorbereid. Morgen wordt het echter niet besproken.

Ik heb in dat BNC-fiche al eerder een eerste oordeel gegeven over het voorstel van de Commissie. De kernvraag is hoe je een Dublinsysteem bouwt waarin het belang van het kind vooropstaat. Ik heb al eerder gezegd dat het volgens mij in het belang van de amv (alleenstaande minderjarige vreemdeling) is om zo snel mogelijk duidelijkheid te geven over zijn toekomstperspectief. Dat kan betekenen dat hij, indien asielrechtelijke bescherming moet worden geboden, een asielvergunning in een EU-lidstaat krijgt. Het kan ook betekenen dat er, als bescherming niet aan de orde is, sprake is van spoedige terugkeer naar het land van herkomst.

Het voorstel van de Commissie kan in de praktijk betekenen dat een amv, na een asielprocedure te hebben doorlopen in een lidstaat, ongehinderd kan doorreizen naar de volgende lidstaat om ook daar een asielaanvraag in te dienen. Die tweede lidstaat dient in zo'n geval dit asielverzoek volledig te behandelen, ondanks dat een andere lidstaat dit verzoek ook al volledig heeft behandeld. We vinden dat dit voorstel niet in het belang is van de minderjarige. Het frustreert namelijk de terugkeer naar het land van herkomst, het stimuleert het rondzwerven van minderjarigen door de Europese Unie en het ondermijnt ook efficiënte asielprocedures. Dat willen we dus sowieso niet.

Het meest logisch zou zijn om de regels die gelden voor volwassenen ook te laten gelden voor amv's. Het lidstaat waar het eerste asielverzoek is ingediend, is dus ook verantwoordelijk voor de daarna in andere lidstaten ingediende asielverzoeken. Het is echter duidelijk dat dit voorstel, dat de voorkeur heeft van Nederland, niet voldoende steun krijgt van de beide EU-wetgevers. Dat heb ik ook al eerder gemeld. De heer Schouw heeft dit ook duidelijk aangegeven. Daarom is er ook een alternatieve optie opgenomen. Daar heb ik in een eerder AO JBZ al iets over gezegd. De optie die ik net heb genoemd is niet haalbaar, maar bij deze optie wordt het omslagpunt gelegd bij het nemen van een inhoudelijke beslissing over het asielverzoek. Als de amv na die inhoudelijke beslissing doorreist naar een andere lidstaat, kan hij worden teruggestuurd naar de eerste lidstaat. Je moet dan wel in elke individuele zaak bezien of er bijzondere omstandigheden zijn die zich verzetten tegen het terugsturen. Als er nog geen inhoudelijk besluit ligt, blijft de lidstaat waarin de amv op dat moment verblijft – dat kan dus ook de tweede lidstaat zijn – verantwoordelijk voor het daar ingediende onderzoek. Op dit moment wordt in Europees verband bekeken of deze optie haalbaar is. Daarmee gaan we niet in tegen de strekking van het arrest van het Hof van 6 juni. Het Hof geeft namelijk een oplossing die in de praktijk volstrekt onwerkbaar is. Daarom heb ik gepleit voor een Dublinregel waarin wordt geregeld dat de amv wordt overgedragen aan de lidstaat die ook het eerste asielverzoek heeft behandeld. Als er een inhoudelijke behandeling heeft plaatsgevonden in de eerste lidstaat, is dat, behoudens uitzonderingen in individuele gevallen, naar ons oordeel een werkbaar model. Dat model wordt ook besproken in de gremia, maar morgen zal er geen besluitvorming over plaatsvinden.

Staatssecretaris Teeven: Er vindt op enig moment besluitvorming plaats, maar dat is nu niet aan de orde. Laten we daar dan in januari over spreken, dat vind ik prima.

De heer Schouw heeft mij gevraagd wat de betekenis is van de uitspraak van het Hof van Justitie over de beoordeling van de geloofwaardigheid van de seksuele gerichtheid van asielzoekers. Het Hof concludeert, samengevat, dat de vrees voor vervolging wegens seksuele gerichtheid op normale wijze, zoals bij andere asielverzoeken, mag worden getoetst. Dat betekent dat de verklaringen van de asielzoeker over de seksuele gerichtheid op geloofwaardigheid mogen worden getoetst. Het Hof geeft wel enkele aanwijzingen hoe dat moet gebeuren. Zo zijn ondervragingen over details van de wijze waarop de asielzoeker praktisch invulling geeft aan zijn seksuele gerichtheid niet gepast. Het huidige uitvoeringsbeleid van de IND voldoet perfect aan de werkwijze die het Hof op dit moment voorstaat.

Hoe draagt de Taskforce operatie Triton bij aan het redden van migranten, nu de operatie Mare Nostrum wordt afgebouwd? We hebben hier al veelvuldig gewisseld dat de operatie Mare Nostrum plaatsvond net buiten de territoriale wateren van Libië, terwijl operatie Triton plaatsvindt in de 30-mijlszone van Italië. Dat is dus een wezenlijk verschil. Al eerder hebben we gewisseld dat, voordat operatie Mare Nostrum van kracht werd, bootjes die vertrokken van de noordkust van Libië voor vierenhalf uur brandstof nodig hadden om het Italiaanse vasteland dan wel Lampedusa te bereiken, terwijl tijdens operatie Mare Nostrum een uur brandstof voldoende was om op open zee te komen. Als er geen brandstof meer was en mensen gered moesten worden, werd dat vaak door vaartuigen van de Italiaanse marine of de Italiaanse kustwacht gedaan. In de uitgangspunten van operatie Triton staat heel duidelijk dat het hierbij wel gaat om grensbewaking. Maar als er op zee mensen in nood komen, dan geeft het Zeerechtverdrag uiteraard de verplichting om die mensen te redden. De feitelijke vaststelling dat, waar mensen vroeger voor vierenhalf uur benzine nodig hadden om het vasteland van Italië dan wel Lampedusa te bereiken, nu na een uur op zee de motor stopt en mensen worden gered in het kader van de operatie Mare Nostrum, is waar. Maar dat betekent niet dat er binnen operatie Triton geen mensen zullen worden gered. Ook als mensen in nood verkeren, zal het Zeerechtverdrag met zich brengen dat ze worden gered. Maar er verandert inderdaad wel iets aan de feitelijke situatie. Als je met voor een uur benzine vertrekt van de noordkust van Libië als mensensmokkelaar of als transporteur van mensen die de oversteek willen wagen en je zit buiten de territoriale wateren van Libië, dan zullen daar in het kader van de operatie Triton geen boten meer varen, want die varen binnen de 30-mijlszone van Italië. In die zin is de situatie wel veranderd. Maar dat heeft er niets mee te maken dat er geen verplichting zou bestaan om mensen te redden, maar wel met de inzet in het kader van operatie Triton. Die operatie is inderdaad anders dan de operatie Mare Nostrum. Die terechte constatering heb ik de afgelopen dagen in de pers gelezen.

Staatssecretaris Teeven: Er zijn op een andere plaats middelen die in het kader van de grensbewaking worden ingezet. Als mensen zich binnen de 30-mijlszone bevinden die gered moeten worden uit zee zich binnen de 30-mijlszone bevinden, gaat dat gebeuren. Nogmaals, dit is de feitelijke situatie. De doelstelling van operatie Triton is grensbewaking aan de zuidkust van Europa. Als daar mensen moeten worden gered in het kader van het Zeerechtverdrag zal dat plaatsvinden.

Inderdaad zou het smart-borderdossier belangrijk kunnen worden tijdens het Nederlands voorzitterschap. De pilot slimme grenzen die op dit moment loopt en het verslag van de pilot moeten voor eind 2015 zijn afgerond. Daarnaast is de vraag, hoe en wanneer de ontwerpvoorstellen worden aangepast. De verwachting is dat Nederland dit dossier net als een aantal andere wetgevingsvoorstellen tijdens het Nederlandse voorzitterschap verder zal brengen in het onderhandelingsproces. Dat kan een prioriteit zijn, ook kijkend naar de pilot die op dit moment loopt en de verslaggeving per eind 2015. Onder het Italiaans voorzitterschap zijn de wenselijkheid en de rechtmatigheid van toegang nader geïnventariseerd. Uit de inventarisatie is gebleken dat lidstaten het van belang achten dat de gegevens uit het Entry Access System mogen worden gebruikt voor strafrechtelijke onderzoeken naar ernstige misdrijven. Verder is gebleken dat de gegevens door de lidstaten met elkaar worden gewisseld. Het smart-borderdossier is naar het oordeel van de Nederlandse regering belangrijk, ook in het kader van de vraag waar je mensen en middelen zo effectief mogelijk kunt inzetten. Dit moeten we verder ontwikkelen.

Staatssecretaris Teeven: Daar valt wel iets, maar niet alles over te zeggen, want in 2015 zal de pilot worden afgerond. Dan kunnen we de balans opmaken.

De heer Azmani vroeg naar de stand van zaken rond het Griekse actieplan. Dat loopt eind 2014 af. De nieuwe eurocommissaris is een Griek, dus hij heeft daar enig inzicht in. Hij heeft aangegeven, met zijn homeland in gesprek te zijn over een vervolgactieplan dat is toegespitst op het behalen van de nog niet gerealiseerde doelen. De zorgen zitten op dit moment nog bij het aantal opvangplekken, het niveau daarvan, de detentieomstandigheden en de financiering van het geheel. Maar laat duidelijk zijn – daar heeft de PvdA-fractie in het verleden naar gevraagd – dat Dublinoverdrachten aan het kwetsbare Griekenland op dit moment niet verstandig zijn. Ik kan niet zeggen dat dat in 2015 definitief wel zal gaan gebeuren. Je kunt daar wel de ambitie voor uitspreken, maar op dit moment is overdracht niet verstandig. De Commissie heeft wel aangegeven dat er niet veel nieuws is te melden. Tijdens de afgelopen Raad zijn die zorgen gedeeld. Maar de Commissie heeft op verzoek van Nederland – zie het verslag van de afgelopen JBZ-Raad – Griekenland per januari 2015 om een update op ambtelijk niveau van de beoogde vervolgmaatregelen gevraagd.

Staatssecretaris Teeven: Sterker nog: het omgekeerde geldt. Ik heb op 27 november in Rome tijdens de Jumbo-raad van Ministers van Buitenlandse Zaken en van migratie uitgebreid met de Griekse eurocommissaris gesproken. Mijn indruk is juist dat ik hem eenvoudiger kan aanspreken op dit dossier dan iemand die niet uit Griekenland komt. Hij deelt een aantal van onze conclusies. Hij begon niet meteen, zoals ik in het verleden wel eens hoorde in Brussel, te zeggen dat ik niet meteen moest beginnen over de Dublinoverdrachten. Hij vindt dat Griekenland zo snel mogelijk naar een vergelijkbare situatie moet werken. De regering van Griekenland is daarvan overtuigd. Ik werd dus eerder bemoedigd door de komst van deze Griekse eurocommissaris dan teleurgesteld. Ik heb dus eerder het idee dat dit een positieve dan een negatieve verandering is.

Op 26 september heeft de Commissie het Handboek aanpak schijnhuwelijken gepubliceerd. Er worden daarin geen nieuwe voorstellen voor wet- en regelgeving gedaan. Maar lidstaten kunnen dat handboek wel gebruiken voor de ondersteuning van hun inspanningen. In het regeerakkoord staat overigens dat schijnhuwelijken strenger zullen worden gecontroleerd. Ik zal de Kamer daarover binnenkort informeren.

Staatssecretaris Teeven: Wij boeken goede resultaten in de aanpak van de schijnhuwelijken. De Nederlandse best practices hebben geleid tot dit handboek. We hebben in 2012 en 2013 honderden zaken met een hoog risico geselecteerd. Aan de hand van de indicatoren selecteert de IND aanvragen van burgers uit derde landen met een verhoogd risico die op grond van het Unierecht in Nederland willen verblijven. Lang niet elke lidstaat herkent die problemen zoals wij dat doen. De wijze waarop de IND ermee omgaat, gaan we uitdragen naar een aantal lidstaten die daarvoor belangstelling hebben.

Over de pledging conference van 9 december in Rome wil ik het volgende opmerken. Binnen de 500 bestaande plaatsen en uitgaande van de discussie tijdens de begrotingsbehandeling heb ik contact gehad met de UNHCR om te vragen welke voorkeur deze heeft voor de invulling van de 500 plaatsen. De UNHCR heeft het liefst dat Nederland voor 2015 250 Syrische vluchtelingen huisvest en minimaal twee missies naar Libanon en Turkije organiseert met mogelijk nog een derde extra missie, ter invulling van de 250 binnen die 500. De UNHCR hecht eraan dat de 150 plaatsen voor de rest van de wereld die wij beschikbaar hebben, worden ingevuld door missies naar Kenia en Thailand. Het is de wens van de UNHCR om die 150 plaatsen niet ter beschikking te stellen aan Syriërs. Er wordt aan gehecht dat wij doen wat we hebben aangegeven. Over de 100 individuele dossierplaatsen zeg ik dat er maar weinig landen zijn die die 100 plaatsen op individuele basis invullen. Ze kunnen door de UNHCR uit de hele wereld worden voorgedragen. Ook met betrekking tot die 100 plaatsen heeft de UNHCR liever niet dat we het aantal van 250 Syriërs ophogen met die 100 individuele plaatsen. In overleg met de UNHCR blijft binnen die 500 plaatsen 250 250.

Over de 12 miljoen die betaald zou gaan worden, merk ik op dat ik volgende week, behalve het uitnodigen van 250 Syrische vluchtelingen, 19,5 miljoen beschikbaar zal stellen voor Syrië en de regio. 12 miljoen daarvan is humanitaire hulp die Minister Ploumen gisteren aankondigde. Dat bedrag wordt in januari daadwerkelijk overgedragen. Het resterende bedrag is bedoeld voor het bevorderen van de stabiliteit, de veiligheid en de rechtsorde in Syrië en de regio.

Staatssecretaris Teeven: Ik ging er eigenlijk van uit dat de eerder toegezegde 140 miljoen inmiddels is uitgekeerd. Ik zal dat laten nagaan.

De heer Schouw vroeg wat de Nederlandse bijdrage aan de Taskforce operatie Triton is. Het gaat om grensbewakingsopties, om een vliegtuig dat wordt ingezet, om rubberboten met manschappen die worden ingezet, er worden experts naar Italië gestuurd die zullen bijdragen aan de grensbewaking en er wordt financieel bijgedragen aan de inzet van een snelle patrouilleboot. Het gaat zoals bekend om marechaussees die patrouilleren aan de grens tussen Turkije en Griekenland. Daarbij gaat het om, uit mijn hoofd, acht fte's. Verder zijn er specialisten in verschillende lidstaten, waaronder Italië, actief om mensen te trainen, zowel op het terrein van de identificatie als op dat van grensbewaking en patrouilleren op zee. Er is een bijdrage aan de inzet van rubberpatrouilleboten en er is in 2016 nog een bijdrage in een marineschip voorzien. Daarop is nog geen beroep gedaan door Frontex.

De voorzitter: Ik formuleer even de toezeggingen zoals ik ze van de griffier krijg aangereikt. Dat luistert nauw. Ik hoop dat ik precies weergeef wat de Staatssecretaris heeft gezegd.

• – de Staatssecretaris neemt in de geannoteerde agenda vóór het volgende AO over de JBZ-Raad in januari informatie op over alleenstaande minderjarige vreemdelingen en de Dublinverordening en neemt tot die tijd geen onomkeerbare besluiten op dit gebied.