Aan de Voorzitter van de Tweede Kamer der Staten-Generaal
Den Haag, 15 oktober 2009
Tijdens de plenaire behandeling op 13 oktober jl. van de wetsvoorstellen Dijkstal heb ik toegezegd een oplossing te zoeken voor de door verschillende fracties naar voren gebrachte problematiek inzake het Appa-nabestaandenpensioen. Een nabestaande komt nu niet in aanmerking voor een nabestaandenpensioen als de gewezen ambtsdrager overlijdt voor de leeftijd van 65 jaar en deze op dat moment geen uitkering meer ontvangt.
Mevrouw De Pater-Van der Meer heeft over deze problematiek een motie ingediend waarin de regering wordt verzocht voorstellen te doen voor een regeling voor het nabestaandenpensioen op opbouwbasis met terugwerkende kracht vanaf 2002 (kamerstuk 30 424, nr. 22).
Ik heb de Kamer tijdens de plenaire behandeling medegedeeld dat in navolging van de ABP-regeling, met instemming van de Tweede Kamer, juist in 2003 de grondslag van het Appa-pensioen is gewijzigd. Het nabestaandenpensioen in de Appa voor deelnemers beneden de 65 jaar heeft met ingang van 2003 het karakter van een risicoverzekering gekregen.
Ik heb hierover overleg gevoerd met het ABP. De door uw Kamer geschetste problematiek is daar ook onderkend. Daarom is recent het pensioenreglement van het ABP aangepast. Conform mijn beleidslijn de Appa aan te passen als er wijzigingen zijn doorgevoerd in het ABP-reglement, stel ik voor genoemde wijziging in het pensioenreglement ook door te voeren in de Appa. Aansluiting bij de wijziging van het pensioenreglement van het ABP heeft als voordeel dat een overgang van de Appa naar het ABP in de toekomst niet wordt bemoeilijkt.
Dit vergt nog wel uitwerking van een aantal technische details. Ik zal u daarom een apart voorstel zenden, waarin ik ook een andere aanpassing in het nabestaandenpensioen van de Appa zal voorstellen. De korting op het nabestaandenpensioen bij een leeftijdsverschil tussen echtgenoten van meer dan tien jaar is na een gerechtelijke uitspraak niet meer houdbaar. De bepaling is in strijd met het verbod op het maken van onderscheid op grond van geslacht.
De oplossing houdt in dat een betrokkene in de gelegenheid wordt gesteld om op het moment dat de uitkering eindigt, door middel van een (beperkte) premie ten koste van het opgebouwde ouderdomspensioen het risico van overlijden voor de leeftijd van 65 jaar af te dekken. Dat deze afweging bij een betrokkene wordt gelegd is reëel omdat iemand ook op een andere manier het risico kan hebben afgedicht.
De groep die valt onder de risicodekking van het nabestaandenpensioen is overigens zeer beperkt omdat in veel gevallen vanuit een andere werkkring pensioen wordt opgebouwd, dan wel aan waardeoverdracht is gedaan of aanspraak bestaat op een verlengde uitkering. Ook het risico op overlijden in de bewuste periode is betrekkelijk gering. Maar bij overlijden van een gewezen deelnemer voor de leeftijd van 65 jaar, kan het inkomenseffect voor de nabestaande op den duur aanzienlijk zijn. Voor de korte termijn is effect beperkt omdat het opgebouwde nabestaandenpensioen vóór 2003 wel in stand blijft.
De technische uitwerking luistert nauw bij dit complexe onderwerp en vergt enige tijd. Ik zal de ministerraad daarna zo spoedig mogelijk een wetsvoorstel voorleggen om deze aanpassingen in de Appa te realiseren.